" สอบเสร็จแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!! " ฉันและเพื่อน ๆ พูดขึ้นหลังจากที่เราทำข้อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จแล้วเดินออกมาเจอกัน แต่ก็นั่นแหละ รอดไม่รอดไม่รู้ ที่รู้ ๆ คือสอบเสร็จแล้ว จะได้นอนแบบไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุกสักที

เป็นความรู้สึกปลื้มปริ่มอย่างอธิบายไม่ถูก ดีใจที่ผ่านมันมาได้ (อย่างสะบักสะบอมพอสมควร) เอาวะ อย่างน้อยก็รอดมาได้แล้วกันน่า

หลังจากที่ห่างหายไปจาก minimore อยู่ค่อนข้างนาน เหมือนหายไปทั้งเทอมด้วยซ้ำ ครั้งสุดท้ายที่เข้ามาเขียนก็คงเป็นช่วงปีใหม่นั่นแหละ แล้วก็โดนการเรียนดูดเข้าไปอย่างจริงจัง เหมือนหลุมดำที่ดูดชีวิตเราเข้าไป ตอนนี้เพิ่งหาทางออกมาได้ และเหมือนกำลังจะเข้าไปในหลุมนั้นอีกครั้ง แต่ไว้ก่อนแล้วกัน ขอพักหายใจสักแป๊บนะ

ใคร ๆ ก็มักจะพูดว่าปีสามเทอมสองเนี่ยเป็นช่วงเวลาที่พีคสุดในการเรียนเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่แค่คณะที่ฉันเรียน คณะไหน ๆ ก็พูดกัน จากที่ได้ฟังเพื่อนต่างคณะพูดน่ะนะ ตอนแรกก็คิดว่าปีสองก็เริ่มแย่แล้ว ปีสามจะรอดไปได้ยังไงวะ แต่เออ ตอนนี้ก็รอดมาแล้วว่ะ เก่งจริง ๆ พวกเรา

มันเริ่มจากการที่อาจารย์ส่ง course syllabus มาให้กับเพื่อนที่ประสานงานรายวิชา

เทอมนี้เรียนเป็นบล้อคว่ะ (คือการเรียนวิชานึงให้จบในช่วงเวลาสั้น ๆ แล้วก็เรียนวิชาถัดไปต่อ ๆ กันจนหมด จบเทอม)

ต...แต่...ทำไมมีบางวิชาก็เรียนยาวทั้งเทอม

อืม เหมือนอาจารย์แต่ละภาคก็ไม่ได้ตกลงกันแหละมั้ง แต่เรียน ๆ ไปเดี๋ยวก็ชินน่า

เปิดตารางสอนปุ๊บ ตึง! เอ่อ วันนี้เปิด อีกสองอาทิตย์สอบ...ชิบละ

เข้าใจแล้วทำไมปีที่แล้วเห็นพี่บ่นว่าเปิดมาก็สอบ เปิดมาสอบจริง ๆ ด้วยค่ะฮือ

ชีวิตการเรียนในเทอมนี้วนลูปด้วยการเรียนวิชาแรก เรียนไปสองวีคสอบทีนึง เรียนอีกสองวีคสอบ ปิดคอร์สวันศุกร์ วิชาใหม่เริ่มวันจันทร์ วนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนจบเทอม อ่อเกือบลืมว่าวิชาในบล็อคนี้ก็มีสอบสามครั้งนะ สนุกดี สอบ ๆ เรียน ๆ สนุกจังวู้ววว

มันจะไม่พีคหรอก ถ้าเราอ่านวิชาที่ไม่ได้เรียนเป็นบล็อคไปด้วย และความร้อนบนหัวก็เริ่มขึ้น เมื่อเรามีการสอบติด ๆ กันสำหรับวิชาที่เรียนเป็นบล็อค กับวิชาที่เรียนตามมิดเทอม ไฟนอล

ใช่ค่ะ เรามัวแต่สนวิชาในบล็อคเพราะมันสอบตลอดเวลา จนลืมเอาเวลาไปให้วิชาที่เหลือ (ละวิชาใหญ่ด้วยไงโอ๊ย ชิบหายละพูดเลย ) 

one night miracle จึงบังเกิดกับฉันและเพื่อน ๆ อีกหลายคน รู้สึกว่าช่วงนั้นในสาขาบันเทิงมาก จากเมื่อก่อนจะบลัฟกันว่ายังไม่ได้อ่าน(แต่จริง ๆ อ่านจบไปแล้ว 50 รอบมั้งน่ะ) ตอนนี้ก็จะบลัฟกันว่าจบทุกชีทแล้วนะ พร้อมสอบมาก วนแล้ววนอีก ความรู้แน่น สนุกสนาน(แต่ในใจร้อนยังกะฟายเย่อ)

ไม่ใช่แค่ one night miracle รวมไปถึง 4-hour miracle เราก็มี บางวิชาสอบไปแล้วยังอ่านไม่จบก็มี

เห้อ นึกกลับไปตอนนั้นคือเหนื่อยชิบหายอะ อดหลับอดนอนอ่านหนังสือ ทำไปได้ไง

(ไม่จริงหรอก จริง ๆ ง่วงก็นอน จะฝืนธรรมชาติทำไม เดี๋ยวสมองทำงานไม่ดีนะถ้านอนไม่พอ)

ชีวิตก็วนอยู่แบบนั้นมาสี่เดือนเต็ม ๆ ไม่ค่อยได้ทำอย่างอื่น กว่าจะเรียนกลับบ้านก็หมดวันละ คิดอยู่เหมือนกัน ว่าเวลาผ่านไปเร็วมากสำหรับครึ่งปีที่ผ่านมา เร็วจนลืมไปว่าตัวเองมีอะไรที่อยากทำในครึ่งปีนี้หรือเปล่า แต่ลืมไปแล้วล่ะ ตอนนี้ก็คงต้องตั้งใจเรียนไปก่อน นึกออกเดี๋ยวจะบอกอีกที

แล้วเป็นการเรียนที่แบบ แม่ถามว่าสอบเสร็จเมื่อไหร่ ก็ไม่รู้จะตอบยังไง ถามว่ามีเวลานั่งนิ่ง ๆ แบบไม่ต้องอ่านหนังสือเมื่อไหร่น่าจะง่ายกว่าอีก (ก็ไม่ค่อยมีอยู่ดี เห่อ)

ย้อนไปจังหวะที่ทำข้อสอบข้อสุดท้ายเสร็จ แบบฝนข้อนั้นเสร็จอะ ในใจนี่แบบ 

" แก๊ จบเทอมแล้วเว่ยยยยย ข้อสอบข้อสุดท้ายของเทอมนี้ได้เดินทางมาถึงแร้ววววววววววว " (ขอวิบัตเพื่อเสียงนิดหน่อย อยากให้เข้าถึงความรู้สึกในตอนนั้นจริง ๆ )

เดินออกมาจากห้องสอบอย่างภาคภูมิ ไม่ได้มั่นใจว่าทำข้อสอบได้นะ ความรู้สึกว่า พอกันทีกับเทอมนี้ จบกันที ลาก่อนลาจาก บ๊ายบาย แบบนี้ จะว่าตลกก็ไม่แปลก คนมันอัดอั้นมาก ๆ พอจบแล้วก็สบายใจ

ขอบคุณสำหรับบททดสอบความอดทน(อย่างมาก) และการเอาตัวรอดในเทอมนี้ อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันเป็นคนอดทนและขยันขึ้นมาได้บ้างนะ คิดดูดิ ปกติไม่เคยอ่านหนังสือเรียนทุกวัน เทอมนี้กลายเป็นคนขยันเฉย คืออ่านไปก็ใช่ว่าจะทำได้นะ แต่อ่านแล้วมันก็ยังมีอะไรให้เข้าไปทำข้อสอบ ดีกว่าไม่อ่านอะไรไปเลยเพราะแกจะทำไม่ได้แบบไม่ได้จริง ๆ และการอ่านก่อนสอบคืนเดียวก็ยังไม่ใช่เรื่องที่ควรภาคภูมิใจเพราะมันคือการแบ่งเวลาไม่ได้ไง พูดแล้วเศร้าเลย55555

ขอบคุณพ่อแม่ที่คอยหาของกินมาไว้ที่บ้านให้การอ่านหนังสือไม่น่าเบื่อ(เพราะกินมากกว่าอ่าน) ขอบคุณเพื่อนที่คอยcheer upกัน อดทนมาด้วยกันทั้งเทอม ไม่เข้าใจอะไรไปถามก็อธิบายให้ฟังจนกว่าจะเข้าใจ ซาบซึ้งสุดหัวใจอิอิ ขอบคุณทันกับอุ๊สำหรับการรับฟังการบ่นอย่างเต็มที่ของฉัน ขอบคุณจริง ๆ 

สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ

ใครที่กำลังเจอปัญหา ท้อแท้ก็ขอให้อดทนก่อนนะ เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปได้เอง

แล้วเราจะแข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็นอยู่แน่นอน

แล้วเจอกันอีกทีปีสี่นะคะ

จริง ๆ ตอนนี้ที่กำลังพิมพ์อยู่ ก็จะเริ่มปีสี่แล้วนะ

เริ่มวิจัย...สวัสดีค่าาาา T___T/