บางครั้งความใจดีของเรามันก็นำพามาซึ่งความเดือดร้อน ช่วง 3 ปีที่ผ่านมา เราเจอลูกหนี้ที่รักไปแบบเจ็บปวดมาก คนแรกโดนยืมไปสองหมื่น ใช้เวลาปีครึ่งในการทวงเงิน เหมือนโดนป้ายยาไม่รู้อีท่าไหนถึงกล้าให้เขายืมไปสองหมื่น สัญญาก็ไม่ทำด้วยนะ ด้วยความว่ารู้จักกันมาเป็นสิบปี แต่ตามทวงแล้วทวงอีกก็ไม่ได้คืน คือไม่หนีและไม่จ่าย แต่ว่าลูกหนี้ที่รักมีปัญญาขึ้นเหนือและล่องใต้รัวๆ เราก็แบบเฮ้ยยย ถ้ามีก็คืนเดะ พอทวงไปก็ทำมาบอกว่า เที่ยวฟรี มีคนออกให้ คือไรอะ.... รู้สึกเหมือนเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบลูกหนี้ เราถึงขั้นไปกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันไปซะ พอได้เงินคืนครบก็จบทุกอย่างตั้งแต่ตอนนั้น ความสัมพันธ์เป็นสิบปีสามารถแลกได้ด้วยเงินจำนวนสองหมื่น 

พอมาปีนี้ ก็ยังไม่เข็ดนะ เจอเข้าไปอีกคน สี่เดือนแล้วยังไม่ได้คืนสักบาท พอไปบ่นให้เพื่อนฟัง ก็โดนเพื่อนดุกลับมาอีก บอกเราใจดีมากไป ต้องหัดใจแข็งให้มากๆนะ 

อืมมมม.....ต่อจากนี้จะใจแข็งให้มากๆละ ; -;)