เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#247kaihunjibi_girl
wanna be a sexy boy

  • “ผมไม่รู้ต้องทำตัวเซ็กซี่ยังไง”

    “แค่ตัวตนของนายก็เซ็กซี่แล้ว”

     

     

     

              “นี่ ฉันพูดจริงๆ นะ”

     

              “หืม?”

     

              “วันนี้น่ะที่โชว์เคส”

     

              “อ่า” คนฟังทำหน้านึกชั่วครู่ ขณะที่มือก็จัดการปลดเสื้อตัวเองออกทางหัวไปด้วย “อ้อเรื่องนั้นน่ะเหรอ”

     

              “อือ” ดวงตาเรียวกดลงต่ำ วางเสื้อตัวเองที่ถอดแล้วให้เป็นที่ กอดผิวขาวๆของตัวเองไว้เพราะที่เกาหลีชักจะหนาวขึ้นทุกวัน “ฉันไม่รู้ว่าต้องทำตัวเซ็กซี่ยังไง...แล้วตัวตนของฉันมันเซ็กซี่ตรงไหนกันเล่า!

     

              “ทุกตรงนั่นแหละเซฮุนนี่”

     

              “แล้วทำไมนายถึงพูดแบบนั้นออกไปนะอ่า...พวกคนอื่นจะคิดยังไงกัน”

     

              คิมจงอินมองมักเน่ของวงปิดหน้าปิดตาแล้วได้แต่ยกยิ้มขำ ส่ายหน้าให้กับความไร้เดียงสาของผู้ชายที่บอกว่าตัวเองจะอายุ 26 ในอีกสองเดือนข้างหน้าพลางถอดกางเกงของตัวเองออก เผยให้เห็นผิวสีน้ำผึ้งสวยและมัดกล้ามเนื้อน่าอิจฉา

     

              “พวกเขาไม่คิดอะไรหรอก เลิกคิดมากแล้วถอดเสื้อผ้าออกได้แล้ว”

     

              “ทำไมคำพูดแบบนั้นพอออกมาจากปากนายแล้วถึงคิดดีไม่ได้เลยนะ จงอินอ่า”

     

              “หืม ไม่รู้สิ” เป็นอีกครั้งที่ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มอย่างอารมณ์ดี ขายาวพาร่างเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาสองผืน “แล้วคำว่า คิดดีไม่ได้’ ของนายหมายความว่ายังไงล่ะ”

     

              “ก็...” เซฮุนกำลังจะตอบ แต่ก็ช้ากว่าคนตัวสูงที่เดินมาอยู่ตรงหน้าเขาและย่อตัวลง

     

              จงอินหยุดใบหน้าตรงซิปกางเกงของคนตัวขาว ปลดกระดุมและใช้ริมฝีปากรูดซิปลงให้ช้าๆ ปัดเป่าลมหายใจอุ่นร้อนกลางหว่างขาและค่อยๆ ดึงกางเกงลง เหลือเพียงชั้นในตัวบาง ดวงตาสีน้ำตาลเข้มสบขึ้นกับเจ้าของร่างคล้ายจะถามว่า 'ถอดได้ไหม'

     

              แต่ทุกอย่างจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อคิมไคไม่เคยฟังความเห็นเขาในเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว

     

              “อะ..” เผลอหลุดเสียงร้องตอนที่ความหนาวเย็นปะทะเต็มๆ เข้าสู่ร่าง ตอนที่ฝ่ามืออุ่นๆของจงอินลากผ่านมาตามต้นขาของเขาพร้อมกับชั้นในตัวสุดท้าย เซฮุนยกขาทีละข้างให้ถอดออกได้สะดวก และรับผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวเองไว้

     

              คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อจงอินโยนชั้นในของเขาทิ้งไปแบบไม่ทะนุดถนอมสักนิด ไม่เป็นระเบียบเลยสักครั้ง  ชอบมาทำให้ห้องรกไปหมดจนบางทีพี่มินซอกที่แอบเข้ามาหาพลอยบ่นเขาไปด้วย ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยทำตัวรกสักหน่อย!

     

              เจ้าหมีหน้ามึนนี่ต่างหาก ทำไมถึงไม่เคยโดนบ่นเลยกันนะ

     

              “ไปอาบน้ำได้แล้วเหนื่อยมาทั้งวัน” จงอินลุกยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนเดินนำเจ้าของห้องเข้าห้องน้ำไป เซฮุนได้แต่มองตาขวางแล้วมุบมิบปากด้วยความไม่พอใจ ทำไมปฏิเสธไม่เคยได้สักทีนี่มันห้องเขาแท้ๆ ทำมาเป็นออกคำสั่งอยู่ได้ มาถึงก่อนทำไมไม่อาบไปก่อนเลยเล่า รอทำไม

     

              “ระวังลื่นนะ” จงอินเอ่ยเตือนตอนที่เขาเดินเข้ามาในห้องอาบน้ำ ส่วนอีกคนนั้นเอาน้ำอุ่นชโลมร่างตัวเองไว้บ้างแล้วให้ตายเถอะ...เซฮุนไม่อยากพูดเลยว่าเวลาหยดน้ำเกาะพราวไปบนร่างของจงอินนี่มันดูดีมากๆ

     

              “ทำไมฉันถึงไม่เซ็กซี่แบบนายบ้างนะ”

     

              “หืม?” คนถูกมองไปทั่วสัดส่วนเลิกคิ้ว “อะไร นี่นายอิจฉาฉันงั้นเหรอ เซฮุนนี่”

     

              “อือ” มักเน่ยอมรับโดยเถรตรง “นายไม่เห็นต้องทำอะไรก็เซ็กซี่แล้ว”

     

              “ฉันควรจะดีใจไหมนะ”

     

              “สุดๆเลย”

     

              “โอเคงั้นดีใจ”

     

              “โกหกหน้าตายชัดๆ”

     

              สุ้มเสียงทุ้มหัวเราะในลำคอแผ่วเบาคำว่า โกหกหน้าตาย นั่นน่าจะเหมาะกับคนพูดเองมากกว่าลองนับดูว่าคนผมแดงตอนนี้ชอบทำหน้านิ่งแล้วพูดอะไรน่าเหลือเชื่อมาตั้งกี่ครั้ง บอกว่าตัวเองเซ็กซี่ไม่เป็น อิจฉาเขาเนี่ยนะ...

     

              ใครจะไปเชื่อล่ะในเมื่อเขาเห็นมากับตาว่าโอเซฮุนตอนอยู่บนเตียงนั้นเซ็กซี่แค่ไหน

     

              ที่สุดของที่สุดเลยล่ะ:)

     

              จงอินปล่อยให้หยดน้ำอุ่นไหลผ่านร่างเราสองคนสักพัก มองคนตัวขาวยืนหลับตาพริ้มตัวเริ่มเอนไปมาจนต้องส่งมือไปประคองเอวบางไว้เซฮุนครางงืมเหมือนลูกแมวงัวเงีย ซุกใบหน้าลงกับไหล่กว้างแล้วถูไถไปมาอย่างออดอ้อน

     

              “อาบให้หน่อย”

     

              นั่น ดูเอาเองเถอะนะคนเรา

     

              จงอินหัวเราะหึ ปิดน้ำและบีบสบู่ของเจ้าตัวใส่มือ ลูบไล้ตามผิวเนียนนุ่ม เซฮุนหลุดเสียงหวานทุกครั้งตอนที่ฝ่ามือของเขาแตะเน้นย้ำที่จุดต่างๆ บีบเล่นคลึงยอดอกสีชมพู ไล่สัมผัสกล้ามหน้าท้องแน่นแผ่วเบา มืออีกข้างลูบลงมาตามแนวสันหลังลากต่ำมาถึงแก้มก้นนิ่ม...

     

              “อื้อ..” เซฮุนขมวดคิ้วและกอดเกี่ยวร่างหนาไว้ ค้อนมองใส่เมื่ออีกคนจงใจตีมันจนเกิดเสียงดังเพี๊ยะแกล้งใช้แตะที่ช่องทางสีหวานราวกับจะรุกล้ำเข้ามา “หยุดเลยนะ พรุ่งนี้ต้องขึ้นสเตทอีก”

     

              “เห็นแก่เอลี่หรอกนะ” ยอมลากมือผ่านจุดหวาดเสียวและกลับมาทำหน้าที่ของตนเองต่อ จงอินลูบทำความสะอาดเซฮุนให้จนเสร็จ จากนั้นจึงแกะแขนที่เกาะตัวเองไว้ออกโดยให้เหตุผลว่าเขาจะอาบให้ตัวเองบ้างแล้ว ลูกแมวน้อยยอมผละออกแต่โดยง่าย ดวงตาคมปรือปรอยคล้ายจะหลับเต็มทน

     

              “นี่”

     

              “?”

     

              “นายน่ะ...เซ็กซี่จริงๆนะ จงอินอ่า”

     

              “อะไรของนายเนี่ย...” คนผิวแทนที่ถูกบอกจนนั้นเซ็กซี่ยิ้มขำ วันนี้เซฮุนพูดประโยคนี้ไปแล้วไม่รู้กี่รอบแต่ใครจะรู้...ว่าคำพูดนั้นไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย

     

              “จริงๆนะ...”  พูดเสียงเบาบางจนกลืนหายไปกับสายน้ำที่ชำระร่างผิวแทนอยู่ “ทำยังไงฉันถึงจะเซ็กซี่แบบนายได้กันนะ”

     

              “เซฮุน...”

     

              “แบบนี้หรือเปล่า”

     

              “อะ..”

     

              หลุดเสียงครางทุ้มต่ำในลำคอเมื่ออีกคนนั้นฝังใบหน้าลงกับซอกคอและขบฟันกัดมันจนเกิดรอยแดงขนาดเล็ก ปลายลิ้นนุ่มเลียวนมันไปมาเหมือนตอนที่จงอินนั้นทำให้เขา เพียงแต่ว่าเขาแค่หยั่งเชิงด้วยการช้อนนัยน์ตาหวานฉ่ำขึ้น

     

              และจัดการทำคิสมาร์กลงบนซอกคออีกด้าน

     

              “พอก่อนเซฮุน” จงอินดันร่างบางที่แนบชิดเกินควรออก ร่างกายเขาชักจะร้อนขึ้นมาฉับพลันโดยเฉพาะตรงนั้น... “ไหนบอกว่าพรุ่งนี้ต้องขึ้นเสตทไง ฉันต้องใส่เสื้อเปิดอกนะ”

     

              “ถ้าฉันทำก็ไม่เป็นไรหรอก” ตอบหน้าตายจนคนฟังต้องหลุดเฮ้อในความคิด

     

              ก็เป็นซะอย่างนี้

              ถึงปฏิเสธไม่เคยได้เลยสักที

     

              ร่างสมส่วนขยับเข้ามาชิดใกล้อีกนิดจนแทบหลอมรวมเป็นหนึ่ง เซฮุนอ้าขาออกเพื่อให้จงอินแทรกเข่าเข้ามาได้ง่ายๆ ตะโบมจูบริมฝีปากอิ่มหนักแน่น รุนแรงไม่น้อยไปกว่าที่ออกแรงบนเวทีวันนี้ ปลายลิ้นทั้งสองเกี่ยวเข้าหากันด้วยความเคยชิน เสียงแลกน้ำลายดังก้องสะท้อนไปมา

     

              เซฮุนเป็นคนเริ่มแต่คนที่เชี่ยวชาญและทำให้มันอันตรายขึ้นกว่าเดิมคือจงอิน เขาเอาแต่ใจและมักมากตอนที่เซฮุนถอนจูบออกเพราะหมดลมหายใจอีกฝ่ายกลับให้เวลาพักแค่แป๊บเดียวเท่านั้นก่อนที่จะกวาดปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปากเข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

     

              บางทีก็น่าโมโห  เกิดก่อนแค่ไม่กี่เดือนเองแท้ๆ

     

              ริมฝีปากล่างของเซฮุนถูกกัดไม่เบาและไม่แรงเกินไป ก่อนที่อีกคนจะถอนจูบออกเสียงดัง  ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากตนเองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่เริ่มก่อตัวขึ้น

     

              ใบหน้าคมเชิดขึ้นเล็กน้อย  ริมฝีปากสีสดเผยอและจงใจกัดเบาๆ ให้ดูยั่วยวน เซฮุนใช้สองมือกอดเอวจงอินหลวมๆ ปัดเป่าลมหายใจอุ่นร้อนถี่รัวบนผิวสีเข้ม ลากต่ำลงมาเรื่อยๆเหมือนกับที่จงอินทำกับเขาก่อนหน้านี้

     

              “...อย่า” เสียงทุ้มเอ่ยเตือน แต่ฟังดูเบาหวิวเหลือเกินเบาจนไปไม่ถึงอีกคนที่จ้องอวัยวะกึ่งกลางตัวของเขาด้วยแววตาหวานเยิ้มและเลียริมฝีปากสีสดช้าๆ

     

              ก่อนจะใช้ริมฝีปากบางนั่นกลืนกินความใหญ่โตเข้าไปจนคับปาก  รูดรั้งขึ้นลงช้าๆ เพราะมันเอาแต่ขยายตัวแข็งขึ้นเรื่อยๆ จงอินเสียวจนสูดปากร้องซี้ด...ตอนที่ตัวตนของเขาถูกเข้ากับฟันคมจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็แล้วแต่ แต่เซฮุนดูจะชอบใจที่ได้ยินเสียงเขาแบบนั้น

     

              ให้ตายเถอะ

     

              โอเซฮุนตอนนี้นี่มัน...

     

              จงอินหลุบตาลงต่ำกัดริมฝีปากกลั้นเสียงครางน่าเกลียดของตัวเองแต่ยิ่งคนด้านล่างดูดส่วนหัวแรงเท่าไหร่ เขายิ่งห้ามตัวเองไม่ได้เท่านั้นเปลือกตาของเซฮุนปิดลง เขาเห็นแพขนตาเรียงตัวสวยขยับตามจังหวะเข้าออก  แก้มนุ่มที่ตอนนี้อมของเขาเต็มกระพุ้งแก้ม สะโพกกลมมนแอ่นขึ้น..น่าจับมาตีเสียให้เข็ด

     

              อยากเซ็กซี่ต้องทำขนาดนี้เลยหรือไง

     

              “แค่ก!

     

              เพราะหมั่นไส้เลยแกล้งกระแทกเอวที่ว่าดีนักดีหนาเข้าไปจนสำลัก  มือใหญ่สอดเข้ากับกลุ่มผมนุ่มสีแดงที่เจ้าตัวบอกว่าชอบตัวเองตอนทำผมทรงนี้ที่สุด

     

              อืม,เขาก็ชอบเหมือนกัน

              เขาชอบเซฮุน

              ไม่ว่าจะเป็นลูกแมวน้อย

              หรือแม่เสือขี้ยั่วแบบตอนนี้ก็ตาม

     

              เซฮุนไม่ปล่อยให้จงอินเสร็จ  ลากปลายลิ้นวนไปมาบนแก่นก่ายตั้งชันช้าๆ แล้วจึงค่อยถอนออกคุกเข่าเงยใบหน้ามองอีกคนด้วยสายตายั่วเย้าในแบบที่คิดว่าจงอินจะทนไม่ได้

     

              และใช่,จงอินทนไม่ได้

     

              ร่างบางถูกยกลอยหวือขึ้นกับพื้น  เขาจับขาเรียวเกี่ยวเอวสอบและตระกองกอดกันออกจากห้องน้ำ  อุณหภูมิหนาวเย็นสัมผัสกับหยดน้ำที่ยังไม่ระเหยตัวทำให้หนาวจนตัวแข็งแต่ตอนนี้อะไรก็ไม่แข็งเท่าส่วนนั้นของจงอินที่เสียดสีกับหว่างขาขาวไปมา

     

              เซฮุนถูกวางลงบนเตียงช้าๆ เจ้าตัวยอมนอนหงายราบไปกับเตียง เส้นผมสีแดงแผ่กระจายเต็มหมอนใบหน้าขาวขึ้นสีแดงระเรื่อบริเวณแก้ม ลมหายใจติดขัด

     

              ยังไม่ทันที่จงอินจะจับเรียวขาแยกออกจากกัน  เซฮุนก็อาศัยจังหวะทีเผลอดีดตัวขึ้นมาคร่อมไว้ก่อน  เพราะขนาดตัวที่เท่ากันมันจึงสำเร็จ  สองร่างเปลือยเปล่าเกยตัวเสียดสีกันไปมาอยู่บนเตียง โดยคนที่บอกว่าเซ็กซี่ไม่เป็นกำลังสอดปลายนิ้วเข้าปากตัวเองจนชุ่มน้ำลายไปหมด

     

              “อื้ม” ปล่อยให้คนเด็กกว่าทำตามใจ  จงอินยอมอยู่นิ่งเฉยใต้อาณัติร่างให้เซฮุนได้ใช้ปลายจมูกโด่งนั่นซุกไซ้ไปตามส่วนต่างๆ  ให้ริมฝีปากสวยนั่นฝังรอยจูบไว้ที่แล้วที่เล่า ให้แผ่นอกนั่นน่าฟัดนั่นขยับขึ้นลง  ให้สะโพกแสนซนนั่นถูไถไปมา

     

              จนกว่าเขาจะทนไม่ไหว

              ตอนนั้นแหละ

     

              “จงอินอ่า...”

     

              “อา..เซฮุน.”

     

              “ฉันเซ็กซี่หรือยัง”

     

              ตอนนั้นแหละ...ที่เขาอยากจะจับตัวแสบลงมาอยู่ใต้ร่างและโถมแรงทั้งหมดที่มีกระแทกใส่สะโพกกลมครั้งแล้วครั้งเล่าและบอกกับคนของเขาว่า

     

              “นายมันเซ็กซี่ที่สุดในโลกแล้ว”

     

              ริมฝีปากสีสดกระตุกยิ้มพอใจ  ฝังใบหน้าขาวลงกับซอกคอที่เต็มไปด้วยรอยจูบอีกครั้งแต่จงอินจะไม่ยอมให้อีกคนได้ทำตามใจอีกแล้ว

     

              ร่างหนาผิวแทนพลิกตัวกดร่างที่เคยอยู่บนลงล่างแผ่นหลังบางนาบไปกับเตียงนุ่ม จงอินส่งปลายลิ้นไล่สัมผัสชิมทั่วร่างขาวหวังจะได้ยินเสียงครางกระเส่าที่แสนเซ็กซี่ยิ่งกว่าใบหน้าเมื่อกี้ ทว่า...

     

              “เซฮุน”

     

              “...”

     

              “เซฮุน?”

     

              “...”

     

              “เฮ้!” เขาหยุดการกระทำลามกของตัวเองไว้เท่านั้นเมื่อคนถูกกระทำไม่ตอบโต้กลับมาเท่าที่ควรร่างบางนอนนิ่ง แผ่นอกเคลื่อนลงตามจังหวะการหายใจสม่ำเสมอแบบนี้

     

              “อย่าล้อเล่นน่าเซฮุน”

     

              หลับในเวลาสำคัญแบบนี้เนี่ยนะ?

     

              จงอินพยายามจะปลุกให้แม่เสือขี้ยั่วที่กลับกลายไปเป็นแมวน้อยแบบตอนแรกตื่นขึ้นมารับผิดชอบไอ้ส่วนตรงกลางเขาที่ยังแข็งโด่แบบนี้ด้วยแต่ก็ต้องผิดหวัง เซฮุนไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่น้อยเปลือกตาสีน้ำนมนั่นหลับพริ้ม คงจะฝันดีหลังจากได้ยินคำตอบที่ต้องการ

     

              แล้วก็ทิ้งเขาไว้กลางทาง

     

              “ไม่ตลกเลยนะ”จงอินขยี้หัวตัวเองไปมาอย่างหัวเสีย จะให้ลักหลับก็คงไม่ใช่เรื่องอีกอย่างวันนี้มักเน่ของวงคงจะเหนื่อยมาก เขาเองก็ไม่อยากบังคับฝืนใจ ไว้คราวหลัง

     

              ส่วนวันนี้...

     

              ชายวัยอายุ 25 ลุกขึ้นจากเตียง  หยิบเสื้อผ้าที่หนาพอจะไม่กังวลว่าคนรักของตัวเองจะนอนหนาวมาสวมให้คนที่นอนหลับอยู่อย่างรีบเร่ง  ก่อนจะเดินหนีเข้าห้องน้ำ ปิดประตูเสียงดังปัง

     

              ก็ใช้มือช่วยไปก่อนแล้วกัน...

     

     

    End.

     

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in