เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
F i c t o b e rAprile Sei
Day1 : Coke
  • ชีวิตของผมอยู่ได้ด้วยคาฟอีน เเปดสิบเปอร์เซ็นของพลังงานในร่างกายที่ดึงมาใช้ก็มาจากมันนี่เเหละ

    เเละคงไม่มีวันขาดมันได้เเน่นอน...

    จนกระทั้ง

    "คุณเป็นโรคกระเพาะ"

    เป็นโรคกระเพาะ เท่ากับ คนที่กินข้าวไม่ตรงเวลา
    กินข้าวตรงเวลา เท่ากับ หายจากโรคกระเพาะ
    ผมสรุปเอาเองเรียบร้อย โอเค..งั้นก็เเค่กินให้ตรงเวลา

    "ห้ามดื่มเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน ชา กาเเฟ น้ำอัดลม ห้ามดื่มเหล้า เบียร์ด้วยนะครับ"

    "หมอ เเต่ถ้าไม่กินผมอยู่ไม่ได้ ทำงานยังไงละ" ผมรู้สึกเเย้งกับข้อห้ามนี่ "นิดนึงได้มั้ย?"

    "ไม่อยากหายรึไง?"

    ดวงตาสีดำคมจ้องมาตรงๆ เขาไม่ได้คาดคั้นเอาคำตอบ เเต่เหมือนสั่งว่า 'อย่าทำ' ผมรู้สึกตัวหดเล็กลงไปอีก

    ผมยอมรับว่าเวลามีอาการมันทรมานเละกวนใจอยู่ ไม่งั้นผมจะเสียเวลามาโรงพยาบาลเหรอ... ทำไมจะไม่อยากหายเล่า!

    ผมใช้เวลาอยู่ในห้องตรวจนี่ไม่นาน การนั่งรอคิวหลายชั่วโมงจบลงเมื่อโดนเรียกเข้าห้องตรวจเเละใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีในการอยู่ในนั้น

    ออกมาก็เที่ยงพอดีกว่าจะรับยาอะไรเสร็จอีก พอดีหิวข้าว เป็นโรคกระเพาะต้องกินข้าวให้ตรงเวลา ก็เลยเเวะไปที่โรงอาหารของโรงพยาบาล หาอะไรกินก่อนค่อยกลับ

    ผมซื้อข้าวเสร็จก็เดินมาร้านขายน้ำ ชา กา เเฟ น้ำอัดลมครบขนาดนี้.. ตามปกติช่วงกลางวัยผมจะเลือกดื่มโค้กใส่น้ำเเข็งซ่าๆ เย็นชื่นใจๆ อากาศประเทศไทยตอนบ่ายๆมันต้องดื่มอะไรเย็นๆสิ

    เเต่ตอนนี้ผมมองมันอย่างชั่งใจนิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆ...

    เพราะหมอเพิ่งห้ามมา... เอาว่ะ

    "โค้กใส่น้ำเเข็งเเก้วนึงครับ" สองเสียงประสานกันพอดีเปะ ผมหันขวับไปมองด้านข้างทันที เช่นเดียวกันที่อีกฝ่ายก็หันมามอง

    "ไม่ฟังเลยนะ"

    "นิดนึงนะหมอ.. มันเพิ่งวันเเรกเอง"

    เเก้วโค้ก 22 ออน์ วางตรงหน้าเราทั้งคู่ เป็นการบอกว่า หยุดเถียงเเล้วจ่ายเงินซะ เเล้วก็ไปๆให้พ้นอะไรเเบบนี

    เหลือบมองคนข้างๆนิดหน่อย ก่อนจะหยิบหลอดให้เขาด้วย ปักลงในเเก้วสีเเดงสดทีมีไอเย็นลอยออกมารอบๆเเก้ว เขาหยิบเเบงค์ร้อยจ่ายค่าน้ำไป ขณะที่ผมกำลังหยิบเงิน เเม่ค้าก็ทอนกลับมาเป็นจำนวนเงินทอนของน้ำสองเเก้ว ผมรีบเลิ่กลักหยิบเงินมาจ่ายคืนคุณหมอ

    "ไม่เป็นไร..ถ้าจะใช้คืน ขอเป็นผลตรวจที่ดีขึ้นกว่าเดิมเเล้วกัน"

    เเล้วเราก็เเยกย้ายกันไป

    สุดท้าย..ผมก็ดื่มโค้กไปได้เเค่ครึ่งเเก้วเเล้วทิ้งมันไป เพราะรู้สึกกระอักกระอ่วนใจบอกไม่ถูก เเปลกใจตัวเองที่นึกอยากเป็นคนดีขึ้นมา

    นัดตรวจครั้งหน้าวันที่เท่าไรนะ?

     -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ไม่ได้เขียนนานมาก... มันอาจจะเเปลกๆ เเต่ก็อยากพยายามเขียน ฮึบบ

    พลอตคิดได้ตอนกลับจากฟิตเนส พอดีนั่งๆมาเเล้วนึกถึงตอนไปหาหมอ จำได้เเค่หมอห้ามดื่มเครื่องดื่มคาเฟอีน555+  ตอนที่ไปหาหมอตอนนั้นเพราะปวดท้อง เเต่ก็ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะเป็นโรคกระเพาะไปเเล้ว... ก็ทำตัวเองจริงๆ

    จะพยายามไล่ให้ทันวันปัจจุบัน หัวข้อเเรกนี่นึกออกหลายพลอตเเต่เริ่มกับจบเรื่องไม่ได
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in