"ท่านแม่ ท่านยังปักผ้าอยู่อีกหรือ ดึกปานนี้แล้ว สายตาจะเสียเอาได้นะขอรับ"

"วั่งจีจะแต่งงานแล้ว แม่กลัวปักไม่ทันงานของน้องเจ้าด้วยซ้ำ"

"ท่านแม่ ให้ช่างปักแทนก็ได้ น้องรองก็คงไม่ยินดีหากว่าท่านแม่จะป่วยเพราะการนี้นะขอรับ"

"เจ้านี่นะ...เอาล่ะ เดี๋ยวแม่จะปักต่อพรุ่งนี้ เจ้ามาดูซิว่าแบบปักนี้งดงามหรือยัง"

"...งดงามมากขอรับ"

"น้องดูมีความสุขมากนะ เห็นแบบนี้ แม่ก็วางใจ เจ้าไม่หาคนรู้ใจสักคนบางหรือ ถูกใจคนบ้านใดให้แม่ไปขอได้นะ"

"ท่านแม่!"

"เจ้าอายุป่านนี้แล้ว ควรจะแต่งงานได้เสียที มีอย่างที่ไหนกัน ให้น้องเจ้าได้แต่งงานก่อน นี่ถ้าหากว่าทั้งเจ้าทั้งวั่งจีไม่ยืนกรานเช่นนี้ บิดาเจ้ามีหรือจะยอมให้ลูกชายคนรองแต่งก่อน"

"เมื่อข้าถูกตาต้องใจคนบ้านใด ข้าจะบอกท่านแม่ขอรับ"