D-1                  COKE
Couple            คังแดเนียล x อีอูจิน

            คังแดเนียลเขย่าแก้วเหล้าวนเป็นครั้งที่ร้อยยี่สิบห้าจุดห้า

            เพราะตอนนี้เขายังวนไม่ถึงรอบ

ผมยังคงอยู่ตรงที่เดิมที่ร้านเหล้าที่ผมและอีอูจินมีวันเวลาที่งดงามที่สุดและร้าวรานที่สุดด้วยกัน แผ่นหลังเล็กที่เล็กลู่ลงหายไปในความมืดและกลุ่มควันดรายไอซ์ยังคงติดอยู่ในหัวแบบล้างไม่ออก

อูจินทำเหมือนวันเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีความหมายผมยังจำได้ดีกับสีหน้าพิลึกเมื่อเจ้าตัวน้อยได้ลองเครื่องดื่มรสขมนี่เป็นครั้งแรกในวันที่เรายังไม่มีรายได้เป็นของตัวเอง กลิ่นเหล้าราคาถูกคงแรงได้เรื่องแม้ว่าผมจะผสมโค้กช่วยเพิ่มความหวานลงไปขนาดไหนแล้วก็ตาม

            แต่ไม่นานเด็กคนนั้นก็กลายมาเป็นเหมือนมิกเซอร์โค้กในชีวิตของผม

            ผมเสพติดการดื่มเหล้าโค้กไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

แต่ผมเองก็ไม่ทันได้คิดว่าโค้กเวลาที่มันถูกเปิดไว้นานๆลมแก๊สที่ถูกอัดไว้ภายในมันก็หายไปหมด ผมคงผิดเองแหละครับที่ไม่ยอมปิดฝาโค้กไว้ปล่อยให้มันลอยหายไปจนผมเองก็ไม่ทันสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับอีอูจินเจ้าโค้กของผม

จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาโค้กของผมก็จืดเหมือนเป็นโค้กต้ม ไม่ซ่า ไม่มีลม ไม่มีความสดชื่นชื่นมื่นอะไรทั้งนั้นซ้ำยังเจ้าตัวเล็กยังกลับมาด้วยสีหน้าเย็นชาที่ทำให้ผมนิ่งงันไปราวกับแช่น้ำแข็งพร้อมคำบอกลาแห้งๆ

            หรือผมอาจจะผิดตรงที่ให้อูจินเป็นโค้กตั้งแต่แรก

            เพราะความรักของเขาคงจะมีแค่ตอนเปิดขวด 

อีกไม่นานเหล้าในแก้วนี้ก็จะไม่ต่างจากผมที่สุดท้ายก็เหลือแต่เหล้าตะกอนจางเศษน้ำแข็งที่กำลังละลาย และเศษซากความหวานโค้กที่ยังคงติดอยู่ก้นแก้วแค่พอหวนไห้โหยหา

คังแดเนียลนอนฟุบมองแก้วเครื่องดื่มสีอำพันนั้นอยู่นานจนกระทั่งน้ำแข็งละลายจนหมด เขากระดกของเหลวเจือจางจนหมดเกลี้ยงและหอบสูทเดินออกจากร้านโดยไม่คิดแม้จะหันหลังกลับมามองอีก

            ผมจะจากไปเมื่อน้ำแข็งละลายจนเหล้าเจือจางเพียงพอ

            และไม่กลับมากินเหล้าผสมโค้กอีก