เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
OS, SF torukaoneo1o95p
[OS] Your lips

  • Pairing : Toruka

    Rate : PG


    Warning : เหตุการณ์ทั้งเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากตชจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับบุคคลที่มีตัวตนอย่จริง ผู้แต่งไม่มีเจตนาทำให้เจ้าของชื่อเสื่อมเสียแต่อย่างใด




              "ปากนายมันแห้งเกินไปรึเปล่า"



              คำถามที่อยู่ ๆ ก็ถูกเอ่ยขึ้นจากคนถามที่ยืนดื่มน้ำอยู่หน้าตู้เย็นทำทากะที่กำลังนั่งฮัมเพลงมือนึงกอดกีตาร์มืออีกข้างนึงกำลังเขี่ยปากตัวเองเล่นเพลิน ๆ ชะงัก


              จะว่าไปก็แห้งจริง ๆ นั่นแหละ



              "ช่างฉันเถอะน่า"

              "ก็ไม่ได้ว่าอะไร ถึงจะดึงจนปากแหกเลือดสาดก็ไม่ใช่ปากฉันอยู่แล้ว"



              คำบ่นยาวเหยียดของหัวหน้าวงทำให้ทากะต้องละมือจากการแคะริมฝีปากตัวเองเล่นเปลี่ยนเป็นใช้ลิ้นเลียไปรอบ ๆ แทน



              " 'เป็นห่วง' เค้าพูดกันแบบนี้ต่างหากล่ะโทรุซัง"



              ทากะหันไปหวังจะเจออีกคนยืนอยู่ในครัวแต่กลับผิดคาดเมื่อหันไปจ๊ะเอ๋เข้ากับพุงของโทรุในระยะประชิดแทน เมื่อแหงนหน้าขึ้นไปก็เจอโทรุกำลังดื่มน้ำอยู่



              "เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

              "นานพอจะเห็นว่านายเปลี่ยนจากแคะไปเลียปากแทน"



              ทากะผินหน้ากลับมาตามเดิมเมื่อรู้สึกว่าคุยกันท่านี้ชักจะเมื่อยคอเกินไปแล้ว



              "แล้วจะแก้ผ้าทำไม"

              "แก้ผ้าที่ไหน กางเกงก็ยังใส่"

              "แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อ"

              "ออกกำลังกายมา"



              โทรุเดินอ้อมมาฝั่งหน้าโซฟาแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างทากะในระยะไม่ใกล้ไม่ไกล



              "แค่นี้ยังหมีไม่พอรึไง"

              "ไม่ใช่หมีซักหน่อย ออกจะเฟิร์ม"



              พูดพร้อมกับทำท่าเบ่งกล้ามซะเหมือนกับพวกนักกล้ามประกวดยังไงยังงั้น เมื่อเห็นแบบทากะก็กลอกตาทำปากคว่ำใส่ทันที



              "ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดได้แล้วไป เหม็นเหงื่อจะตาย"

              "กลิ่นเหงื่อผู้ชายออกจะเซ็กซี่"

              "ฉันก็ผู้ชายเหอะ ไม่หลงไปกับกลิ่นนายหรอก"

              "เห็นชอบมากซุก ๆ ดม ๆ นึกว่าชอบซะอีก"

              "ถ้าตอนหอม ๆ จะคิดดูอีกที"



              ทากะละความสนใจจากคนข้างตัวหันกลับมาสนใจสิ่งที่อยู่ในมือแทน



              "เลิกเลียปากซักที ยิ่งเลียยิ่งแห้งนะรู้มั้ย"



              โทรุที่นั่งเงียบไปซักพักเอ่ยทักเขาขึ้นมาอีกรอบ ทากะถอนหายใจยาวเหยียดเชิงรำคาญ



              "เดี๋ยวมันก็หาย"

              "ฉันมีวิธีนะ สนมั้ย"



              ทากะเหลือบไปมองหน้าโทรุเล็กน้อย อีกฝ่ายทำหน้านิ่งจ้องเขาเหมือนกดดันให้เขาสนใจ



              "อะไรล่ะ"

              "ฉันมีของมาให้ วางกีตาร์ก่อนแล้วหันมาทางนี้ หลับตาด้วย"



              ทากะทำตามที่อีกฝ่ายบอก ตั้งกีตาร์พิงโซฟาไว้แล้วหันไปหาโทรุพร้อมกับหลับตารออย่างว่าง่าย


              ซักพักก็รู้สึกได้ถึงมือของโทรุที่ประคองหน้าเขาไว้ตามมาด้วยสัมผัสเปียกชื้นบริเวณริมฝีปากที่ค่อย ๆ ลากไปทั่วทั้งริมฝีปากด้านบนและด้านล่างและเริ่มชอนไชไปตามกลีบปากที่ปิดสนิทในตอนแรกชักชวนให้เปิดรับผู้มาเยือน ทากะเปิดปากรับแต่โดยดีเพื่อรับเอาความชุ่มชื้นนั้นและส่งความชุ่มชื้นเช่นเดียวกันคืนให้อีกฝ่าย สัมผัสนุ่มนวลนั้นกลืนเอาริมฝีปากล่างของเขา ขบกัดอย่างแผ่วเบาก่อนผละออกเพียงเล็กน้อย และกดจูบย้ำ ๆ อีก สองสามครั้ง


              ทากะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอีกครั้ง มองใบหน้าของโทรุที่ยังคงคลอเคลียอยู่ใกล้ ๆ



              "ไหนบอกห้ามเลีย"

              "น้ำลายคนอื่นคงไม่เป็นไรมั้ง"

              "ฉันตกใจหมดเลยนะ"

              "สาบานสิว่าเมื่อกี้ไม่รู้ว่าจะโดนหลอกจูบ"



              ทากะเผลอหัวเราะเบา ๆ ก่อนยกแขนขึ้นคล้องคอโทรุไว้



              "ไม่รู้เลย จริงๆนะ"

              "ถ้าหลอกไปทำอย่างอื่นก็คงไม่รู้อีกเหมือนกันสินะ"

              "อะไรน้าาา สงสัยจัง"



              ทากะพยายามปรับสีหน้าทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราว ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วปิดสีหน้าเจ้าเล่ห์นั่นไม่มิดซักนิด



              "ขออีกทีสิ ปากฉันยังแห้งอยู่เลย"



              ถึงจะทำเป็นเอ่ยปากขอไปแบบนั่นแต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายโน้มคอโทรุลงมารับจูบเองซะงั้น







    Fin.

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in