“ม้าคทำไยอยู่อะ”เสียงของเด็กชายตัวป้อมเอ่ยถามพี่ชายข้างบ้านที่กำลังเคร่งเครียดอยู่กับการบ้านให้หันมามองแจ็คสันถือผ้าเน่าของตัวเองมาด้วย อีกมือถือหนังสือเทพนิยายปรัมปราเล่มใหญ่ที่หนักทั้งตัวเล่มและเนื้อหาเห็นได้ชัดว่าถ้ามาร์คยังไม่พาน้องนอนกลางวันตอนนี้อย่าหวังเลยว่าจะได้นั่งทำการบ้านฟิสิกส์จนเสร็จแบบไม่มีใครกวน

          ร่างบางลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือไปยังฟูกที่ปูไว้พลางตบปุๆตรงที่นอนเจ้าตัวยุ่งของมาร์ครีบวิ่งมาแล้วสอดตัวเข้าในผ้าห่มเอาแขนมาร์คใช้หนุนต่างหมอนอย่างว่องไวส่งหนังสือที่ถืออยู่ให้ก่อนจะนอนรอฟังตาแป๋ว จนมาร์คอดหมั่นไส้ไม่ได้เอาหน้าฟัดพุงเด็กตัวจ้ำม่ำจนหนำใจก่อนจะเริ่มเปิดอ่านแจ็คสันน่ะชอบเรื่องการผจญภัยจะตายไป

          “เอาเรื่องอะไรดีฮึเจ้าอ้วน”มาร์คเอ่ยถาม ในขณะที่แจ็คสันตอบเสียงดังว่าเรื่องที่มาร์คชอบเล่า

          มาร์คคลี่ยิ้มบางก่อนจะปิดหนังสือแล้วเล่าเรื่องตามความทรงจำของตัวเองแทนโดยมีเจ้าลูกหมานอนซบอกรอฟังนิทานอยู่

          เรื่องที่แจ็คสันหมายถึงคือนิทานที่แทบไม่มีคนรู้จักแต่มาร์คเคยฟังมันตอนที่ยังเด็กอยู่ เรื่องราวของหญิงสาวผู้หนึ่งเธอฝันว่าได้พบกับนกเหยี่ยวที่กลายเป็นชายรูปงามและเป็นเนื้อคู่ของเธอในฝันเขาได้บอกวิธีการเรียกเขามาแล้วหายไปเมื่อตื่นขึ้น หญิงสาวกำชับกับบิดาผู้เป็นพ่อค้าและต้องเดินทางไปยังแดนไกลว่าให้หาขนนกฟินิกซ์มาให้เธอให้ได้ มิเช่นนั้นเธอจะต้องตาย พ่อค้าผู้รักลูกสาวยิ่งกว่าแก้วตาดวงใจรับปากเธอและออกเดินทางไป

          ที่ต่างเมืองพ่อค้าถามหาขนนกฟินิกซ์จนทั่วเมืองแต่ก็ไม่มีใครรู้จักมันมีชายคนหนึ่งบอกว่ามหาเศรษฐีที่อินเดียมีมันเขาเลี้ยงนกฟินิกซ์ไว้กับหมาสามหัวเพราะนกฟินิกซ์เป็นนกที่มีค่ามากเมื่อพ่อค้าได้ยินดังนั้นก็รู้สึกหมดหวังนี่เขาต้องคว้าน้ำเหลวกลับบ้านหรอกหรือนี่และทันใดนั้นก็มีชายชราผู้หนึ่งเดินมาหาเขาพร้อมกับเสนอขายขนของนกฟินิกซ์เพื่อนำเงินไปแลกข้าวกินพ่อค้าได้ยินดังนั้นก็ให้ราคาเป็นครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินทั้งหมดของเขาแต่ชายชรากลับบอกปัดและให้ขนนกฟินิกซ์มาฟรีๆ โดยมีข้อแม้ว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะต้องเชื่อใจลูกสาวให้มากที่สุด ห้ามดุด่าหรือไล่หล่อนออกจากบ้านเด็ดขาดมิเช่นนั้นเขาจะตายภายในสามวัน ฝ่ายพ่อค้าเมื่อได้ของที่ต้องการแล้วก็มิได้ฟังคำเตือนของชายชราใจพะว้าพะวังถึงสีหน้าดีใจของลูกสาวที่รออยู่

          แน่นอนฝ่ายหญิงสาวเมื่อได้รับของที่ต้องการแล้วหล่อนก็ไปปฏิบัติตามคำบอกเล่าที่หล่อนจำได้ไม่ลืมจากในฝันและในที่สุดก็มีพญาเหยี่ยวตัวหนึ่งบินเข้ามาหาหล่อนในห้องแล้วกลายร่างเป็นมนุษย์หนุ่มหน้าตาหล่อเหลาหล่อนตกหลุมรักเขาทันที

          “ทำไมเขาแปงล่างด้ายอะม้าค”เด็กช่างสงสัยถาม

          “ก็เขาเป็นนกฟินิกซ์ไงมีพลังเหมือนไอ้มดแดงที่ตัวเปิดดูนั่นแหละ”เอาจริงๆ มาร์คก็ไม่รู้แต่ต้องตอบไว้ก่อนคนเลี้ยงจำเป็นกระแอมไอก่อนที่จะเริ่มเล่าต่อโดยที่ไม่โดนขัดและเมื่อนิทานเรื่องนี้ดำเนินเข้าสู่โค้งสุดท้าย

          นกฟินิกซ์หนุ่มถูกชาวเมืองจับเผาไฟเสียแล้วที่จัตุรัสเมื่อหญิงสาวได้ฟังดังนั้นก็ร่ำไห้ออกมาท่ามกลางสายตาของประชาชนหล่อนดั้นด้นมาถึงเมืองนี้จนรองเท้าสึกหมดทั้งหกคู่ไม่ยอมกินอาหารตามที่คฑาวิเศษแนะนำ บัดนี้ หล่อนพบเขาแล้ว ชายผู้เป็นดวงใจของหล่อนเมื่อชาวเมืองเห็นดังนั้นต่างก็พากันประณามว่าหญิงสาวเป็นแม่มดและช่วยกันจับเธอขึ้นมัดบนจัตุรัสกลางเมืองเตรียมเผาไฟ

          แล้วทันใดนั้นหล่อนก็รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรขยับอยู่ใต้เท้าเมื่อมองลงไปก็พบกับพญานกฟินิกซ์นอนสยายปีกอยู่ใต้ร่างหล่อนมันโน้มตัวมาจิกเชือกที่มัดตัวหล่อนและโผบินขึ้นฟ้าไปหลังจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นหรือได้ยินเรื่องราวของหญิงสาวผู้นี้และนกฟินิกซ์อีกเลย

          นิทานจบแล้วลูกหมูที่หนุนแขนมาร์คเองก็นอนดูดนิ้วมือจ๊วบๆ แล้วเหมือนกันมาร์คเห็นเด็กน้อยนอนหมดสภาพแล้วก็ขำออกมาเล็กๆ แล้วพยายามขยับตัวออกจากที่นอนอย่างนิ่มนวลที่สุด

          “อือ...”จู่ๆไอ้เด็กที่คิดว่ามันหลับไปแล้วก็ดันเอามือมาเกาะเสื้อเขาไว้แถมยังกลิ้งมาทับตัวเหมือนหมีโคอาล่าจนมาร์คขยับหนีไปไหนไม่ได้อีกต่างหาก

          มาร์คก้มมองดูหมูโคอาล่าที่เกาะเขาอยู่แล้วก็ถอนหายใจท่าทางว่าการบ้านฟิสิกส์คงไม่ได้ทำหรอกวันนี้ดังนั้นร่างบางเลยตัดสินใจทิ้งตัวลงที่เดิมแล้วผล็อยหลับเป็นเพื่อนแจ็คสัน

          ...โดยที่ไม่รู้เลยว่าไอ้หมูที่เขาคิดว่ามันหลับนั้นกำลังลอบยิ้มอยู่