JULY
วันอังคารที่ 2 กรกฎาคม เป็นวันที่ได้ซ้อมเล่านิทานกับเกอเธ่เป็นครั้งแรก คุณครูอลิซ่าน่ารักมากแล้วก็เสนอไอเดียอะไรใหม่ ๆ ให้เราเยอะด้วย คุณครูเล่าวิธีการดึงความสนใจเวลาที่สอนหนังสือให้ฟังด้วย แต่ก็บอกด้วยว่าการจะทำให้เด็กให้ความสนใจนาน ๆ มันไม่ง่ายเลยสุดท้ายแล้วถึงจะทำให้เด็กสนใจได้ก็เป็นแค่เวลาสั้น ๆ เท่านั้น หลังจากซ้อมเล่านิทานแล้วก็ไม่มีอะไรต้องปรับแก้มากนัก มีแค่ปรับบทของทางภาษาเยอรมันเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วก็กลับเข้าไปทำงานในออฟฟิศต่อ
ส่วนวันที่ 3 ถึง 5 ก็เหมือนกันเกือบทุกอย่าง คือ มาทำงานตอนเช้า เปลี่ยนหนังสือพิมพ์แล้วก็กลับเข้ามาทำหุ่นที่จะใช้แสดงต่อ นอกจากนี้ก็เขียนการเดินทางของมนุษย์จิ๋วที่ยังเขียนไม่เสร็จด้วย ที่เสร็จช้าขนาดนี้ก็เพราะปากกาหมึกหมดทั้งสองด้าม พอไปหาซื้อก็ไม่มี กว่าจะได้ก็วันที่ 4 ซึ่งไปร้านศึกษาภัณฑ์
วันศุกร์ของอาทิตย์นี้ค่อนข้างพิเศษกว่าอาทิตย์อื่น ๆ เพราะเพื่อนที่มาจากศิลปากรฝึกงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว พี่หัวหน้างานเลยพาออกไปเลี้ยงข้าวข้างนอก แล้วเรากับเพื่อนก็อยู่เล่นเกมกันต่อตอนเย็นเลยกลับช้ากว่าทุกวัน
วันเสาร์ของอาทิตย์นี้เราเจอน้อง ๆ ที่ทั้งน่าน่ารักทั้งแสบซนอยู่หลายคน มีทั้งเด็กเล็กและเด็กโต ในส่วนของเด็กโตพวกเราไม่ค่อยได้เข้าไปใกล้ชิดกับน้องมากเพราะว่าน้องมากับเพื่อนและพวกเขาก็มีกิจกรรมที่อยากจะทำอยู่แล้ว แต่กับพวกเด็กเล็กคือเราดูแลตั้งแต่อยู่ในห้องสมุดจนกระทั่งพาน้องไปห้องน้ำเลย
น้องคนที่ทำให้เราประทับใจมากที่สุดในวันนี้มีสามคน คือน้องฟีฟ่า น้องเกี่ยว แล้วก็น้องเสือ
น้องฟีฟ่ากับน้องเกี่ยวเป็นเด็กเล็ก อายุสองสามขวบเอง น้องฟีฟ่าเข้ามาที่ห้องสมุดก่อนน้องเกี่ยว น้องไม่ค่อยชอบฟังนิทาน แล้วก็พูดยังไม่ค่อยคล่องแต่น้องชอบเล่นมาก! ทั้งวิ่งเล่น วิ่งไล่จับ พวกเราเลยพยายามชวนน้องวาดรูปซึ่งก็ทำให้น้องนิ่งได้สักพัก แต่พอมีเด็กอายุไล่ ๆ กันอย่างน้องเกี่ยวเข้าห้องสมุดมาคราวนี้ก็วิ่งเล่นอย่างเดียวไม่สนวาดรูปฟังนิทานแล้ว แต่นอกจากมุมซน ๆ แบบนี้เด็กสองคนนี้ก็มีมุมน่ารักมาก ๆ ด้วยเหมือนกันนะ คือสองคนนี้เขาไม่ได้รู้จักกันมาก่อนแต่พอเจอกันก็ดูแลกันเหมือนเป็นพี่ชายน้องชายแท้ ๆ เลย ฟีฟ่าพอเห็นน้องไปห้องน้ำก็ไปด้วย จับมือพากันเดินน่ารักมาก แล้วน้องเกี่ยวพอเห็นพี่อยากเล่นอะไรก็เล่นด้วย ขำด้วย ซึ่งเราใจเหลวเป๋วกับความน่ารักของมนุษย์ตัวจิ๋วสองคนนี้มาก
ส่วน the coolest kid ของเราอีกคนหนึ่งที่ทำให้เราประทับใจไม่รู้ลืมก็คือน้องเสือ คือตอนที่เราดูน้องเกี่ยวกับน้องฟีฟ่าเพื่อนเป็นคนคอยดูน้องเสือ น้องเป็นเด็กโตเลยเล็กกว่าน้องอีกสองคนมาก เวลาน้องเกี่ยวน้องฟีฟ่าวิ่งเล่นน้องเสือก็นั่งวาดรูปไม่สนใจ เพื่อนเราถามน้องว่า คนอื่นเล่นกันเสือไม่ไปเล่นด้วยเหรอ น้องเสือก็ตอบว่า 'ไม่อ่ะ เสือวิ่งเร็ว เดี๋ยวเสือชนะ' คือแบบ น้อง!! แล้วตอนที่เราเล่นกับเกี่ยวกับฟีฟ่าเสือก็มองอยู่แล้วก็พูดกับเพื่อนเราว่า 'จุดอ่อนอ่ะ มันอยู่ที่ผู้ใหญ่' แล้วรู้ไหมจุดอ่อนที่น้องหมายถึงใคร一น้องหมายถึงฉัน
ตอนที่ชวนน้องเสือมาเล่นด้วยกันได้ น้องก็พูดว่า 'ต้องเริ่มจากคนที่อ่อนด๋อยที่สุด' และคนอ่อนด๋อยที่น้องพูดก็คือฉันอีก一เป็นวันเสาร์ที่ได้เรียนรู้ว่าการถูกเด็กหาว่าอ่อนด๋อยมันช่างเจ็บปวดใจจริง ๆ
พี่ไม่ได้อ่อนด๋อยนะน้องเสือ!!
- เบค่อน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in