เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Chon’s Library (2019)Crush
Draft01_ถอดเทป_แม่ลูก 5 เด็กหญิงดา แม่ค้า สู่เจ๊.doc



  • บันทึกเฉพาะกาล 

    จากเสียงเล่าของแม่ในโมงยามอันน่าอัศจรรย์


    14.21

    ออกไปแต่เช้าจากวังน้อย บางวันเย็นก็กลับมืด เจอหน้าฝน รถมอไซค์เจอดินมันก็ล้ม ป๊าก็เป็นคนจีนคนเดียวที่เข้าไปอยู่ในหมู่บ้านนั้น มันยืนหัวเราะกัน คิกคักๆ ดูสิไอ้เจ๊ก ดูมันขับรถยังงู้นยังงี้ ป๊าก็ฝังใจ แม่งเราไม่มีอย่างมึงมั่งแล้วไป มันทำให้เรามีความทะเยอทะยาน เพราะเขาดูถูก 

    เราก็เลยตั้งหน้าตั้งตาขายของ แต่ไปขายที่ไหนก็ไปเจอไอ้คนที่มันกั๊กเรา ตรงนี้ก็ขายไม่ได้ ตรงนี้ก็ตั้งไม่ได้ มันก็ไล่เราไปขายตรงที่มันไม่มีคนเดิน แต่ว่าแม่ไม่กลัว เพราะตรงไหนกูก็ขายได้ ไปขายหนองแค มันก็ให้ไปขายตรงรางน้ำฝน เวลาน้ำมามันก็ไหลผ่าน แต่เราไม่มีที่ให้ทำยังไง เราก็เอาไม้ไปวาง เอาผ้ายางไปปู แล้วก็แบกะดินเลย พอมันเดินผ่านหน้าร้าน มันขากถุยๆ เราก็นึกในใจกูไปทำอะไรให้มึง เป็นร้านใหญ่แต่ขายไม่ได้มันก็นั่งเฉย จะซื้อก็ซื้อ ไม่ซื้อก็อย่าซื้อ แต่เราเป็นคนพูดมาก คนซื้อของเขาก็ชอบคนพูดมาก ซื้อไม่ซื้อเราก็คุยกับเขา วันนี้ไม่ซื้อวันหลังเขาก็มาซื้อเรา 

    จะกินราดหน้าจานนึงคิดตั้งหลายวันนะ จะทำยังไงหนอ กินก็เสียดายตังค์ เลยเอางี้ คุยกับป๊า กินก็กิน แต่ซื้อถุงเดียวนะ แล้วยายหุงข้าวไปให้ กินข้าวกับราดหน้า เราได้กินแล้วราดหน้า แต่เราไม่ได้กินอย่างเดียว กินข้าวด้วย ก็ได้กินสองคนมันก็อิ่ม จนทุกวันนี้ป๊าต้องกินข้าวกับราดหน้า เพราะมันเคยไง 

    ตอนเย็นตลาดนัดเขาเลิก ไอ้พวกที่เขาแบกะดิน เอาผ้ายางปู เขาก็กองขาย เวลาเลิกขายเขาก็เก็บแต่พวกที่เป็นกระจุกๆ ไอ้พวกเศษๆ เขาสลัดผ้าแล้วก็ทิ้ง แม่กับป๊าก็ไปเก็บมา เก็บหอม เก็บกระเทียม เก็บพริก แล้วก็มาล้าง เราก็ไม่ต้องซื้อ ไอ้ร้านที่ขายอาหารทะเล ของที่เขาทิ้งๆ แม่ก็ขอเขามาแล้วก็เอามาปักเบ็ด ก่อนจะนอนก็ไปละเบ็ด พอได้ปลาดุกตัวใหญ่ๆ ยายก็ย่างใส่เกลือมา เวลาไปตลาด แม่ก็เอาไปกิน เราไม่มีค่าใช้จ่าย ถึงได้มีแต่กำไรเพิ่มๆ เราไม่เสียอะไรทั้งนั้น กำไรทุกวัน

    เฮียใช้เมื่อก่อนนี่ชื่อหมี เพราะกินนมตราหมี สมัยก่อนมี จิงโจ้นี่ก็นมยี่ห้ออะไรไม่รู้เลยชื่อจิงโจ้ เอสนี่ก็กินนม S-26 เราคลอดก่อนแล้วค่อยตั้งชื่อ ชื่อก็ไม่ต้องไปถามใคร แล้วแต่ อันไหนดีก็เอา ไม่เคยดูอะไร ไม่มีคล้องไม่มีจองกับใคร

    เราไปคลินิกเพราะมันไม่ต้องฝาก ตรงไหนก็ออกได้ เราเป็นแม่ค้าตลาดนัดเราจะฝากท้องได้ยังไง ปวดตรงไหนก็ออกตรงนั้นแหละ 

    ท้องเฮียใช้ไปออกโรงพยาบาลหญิงอนาถา ท้องเฮียโจ้ไปออกหนองแค นั่งรถมอไซค์ที่ใช้ไปตลาด นั่งไปห่มผ้าห่มผืนนึง ห่มไปตั้งแต่วังน้อยถึงหนองแค โรงพยาบาลมันเป็นคลินิก หมอเขาก็กำลังเอาอีกคนออกอยู่ แต่ลูกเขาก็ทำคลอดได้ พอแม่ไปถึง เขาก็เรียกลูกมา แม่ก็ออกเลย หมอยังไม่เสร็จจากคนนั้นเลย พอแม่คลอด เขาก็เอากะละมังมาใบเบ้อเร่อ เอาหนังสือพิมพ์วาง เอาเฮียโจ้ใส่กะละมังไว้ แล้วก็เอาหนังสือพิมพ์ห่อ บ้านเขาเลี้ยงหมาด้วย มันก็เดินวนรอบกะละมัง ป๊าก็เข้าไปว่า ‘เอาหมามาทำอย่างนี้ถ้ามันคาบลูกผมไปจะทำยังไง’

    เฮียใช้ออกวันพฤหัส โจ้ออกวันพุธ เจ๊หมวยวันอังคาร เพราะตอนท้องเจ๊หมวยเรามาขายที่ประตูน้ำพระอินทร์วันอังคารตอนเช้า แม่ก็นั่งปวดท้องแล้วแหละ จนแม่ค้าในตลาดเขาบอก ‘ไอ้ทัยๆ เมียมึงสงสัยจะออกลูก’ แม่ก็นั่งให้มันเต็มที่ก่อนค่อยบอก เพราะมันมีคลินิกอยู่ตรงนี้ จนเขาเตือนป๊ามากๆ แม่ก็หน้าเบี้ยวหน้าบูด เลยบอกป๊าให้มาส่งตรงประตูน้ำ มันมีคลินิกติดกับปั๊มน้ำมัน ก็ไปคลอดที่นั่น คลอดเสร็จหมอก็ให้พัก แต่เราพักไม่ได้ เพราะเราไม่มีคนค้าขาย ตอนเย็นเราก็กลับบ้านเลย เช้าออกปุ๊บแม่ค้าตลาดนัดเขาก็ให้เสื้อให้ผ้าขนหนู ตอนเย็นก็กลับเลย ยายก็ว่า ‘ไปเมื่อเช้าท้องโต ตอนเย็นมึงเอาลูกมาแล้ว’ เราอยู่บ้านได้สัก 3 - 4 วัน ก็ออกไปขายของ ให้ตากับยายเลี้ยง ได้พักไม่กี่วันเพราะเราไม่มีคนช่วย 

    เฮียเอสนี่ท้องสิบกว่าเดือน เกินกำหนดแล้ว วันจันทร์เรากลับมาขายของที่ปทุมเลยแวะคลินิกแถวรังสิต ถามเขาว่าสิบกว่าเดือนแล้วทำไมไม่คลอดสักที แม่บอกเขาว่าถ้าเกินแล้วก็ออกเลยสิรออะไร เพราะเดี๋ยวจะได้หน้าขายของดีแล้ว หน้าหนาวเราจะขายของดีไง แม่ก็เลยบอก งั้นคลอดเลยได้ไหม หมอให้แม่ขึ้นไปชั้นสาม ป๊ากลับบ้านไปเอาเสื้อผ้า แต่ป๊ายังไม่ทันกลับบ้านเลยแม่ก็คลอด เฮียเอสก็เลยเกิดวันจันทร์

    แล้วก็มาเอ็งเนี่ยถึงสบาย พอมีตังค์ก็เลยมาฝากท้อง เพราะมันเริ่มพอมีแล้วไง สะดวกสบายหมอก็ดี แม่อายุเยอะ แล้วเอ็งก็จะออกตลอดเวลา เดินก็จะออก ยังไม่ถึงเวลาก็จะออก หมอก็เลยฉีดยา มันเป็นท้องอันตราย บอกต้องเจาะน้ำคร่ำเพราะอายุเยอะแล้วกลัวลูกเป็นเอ๋อ แม่บอกไม่ต้องเจาะ เราเชื่อมั่นในตัวเอง ถ้าเจาะโดนอะไรแล้วเด็กจะเสียชีวิต หมอบอกงั้นต้องอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ให้ทำอะไรเลย

    ทุกวันนี้ป๊าถึงกลายเป็นคนคิดมาก เพราะกว่าจะหามาได้มันลำบาก กว่าจะกินอะไรแต่ละอย่าง คิดแล้วคิดอีก เสื้อสักตัวก็ไม่เคยซื้อใส่ แม่ท้องลูกทุกคน ไม่เคยซื้อชุดคลุมท้องใส่ ตั้งแต่เฮียโจ้ เฮียใช้ เจ๊หมวย ใส่แต่กางเกงป๊า แล้วก็ใช้เชือกปอมัด ท้องมันใหญ่ใช่ไหม ตะขอสองข้าง เอาเชือกปอมัดไว้มันก็อยู่แล้ว ไม่หลุด แล้วก็ใส่เสื้อป๊าตัวใหญ่ๆ มันก็มาคลุมยันหัวเข่า คนก็มองไม่เห็นท้อง เพราะคิดว่าถ้าเราซื้อชุดคลุมท้องมา มันใส่ได้เฉพาะตอนท้อง พอเลิกท้องเราใส่ไม่ได้ เสียดายตังค์ ก็เลยไม่ซื้อ 

     


    14.42



    ชน
    12/08/20
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in