เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเล่า มนุษย์ดาว MR19MR19 ★
Monday 22 August 2559
  •       ผมเผลอหลับไปทั้งๆที่งานยังไม่เสร็จ อีกทั้งยังลืมตั้งนาฬิกาปลุก ทำให้ตื่นสายด้วย ผมรีบลุกจากที่นอนอย่างเร่งรีบเพราะนึกได้ว่ามีเทศกาลที่โรงเรียน ทำให้มีผู้คนหลากหลายไหลหลั่งเข้ามาในโรงเรียนตั้งแต่ช่วงเช้า

          วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน ก็เป็นเรื่องดีในบางครั้งคราว ผมไม่ค่อยได้ใช้เวลาไปกับการเดินซื้อของหรือหาอะไรกินที่งานนั้นเพราะผมอยู่บนห้อง และได้เล่นไพ่เป็นครั้งแรก

          จริงอยู่ที่ดาวดวงนี้มีเทคโนโลยีสุดล้ำแล้ว แต่ก็ยังมีประชากรอยู่ไม่น้อยที่ยังพับกับปัญหาพื้นฐาน ปัญหาเกี่ยวกับสังคม ปัญหาเกี่ยวกับสภาพจิตใจ ปัญหานี้ไม่สามารถแก้ได้ด้วยเทคโนโลยี(หรือต่อให้ทำได้จริง ก็เป็นเพียงการดัดแปลงและตัดแต่ง เป็นเพียงความรู้สึกจอมปลอมเท่านั้น) หากแต่ต้องใช้บุคคลจำพวก "นักจิตวิทยา" หรือ "จิตแพทย์"
  •       เวลาล่วงเลยมาขนาดนี้แล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าอาชีพ "จิตแพทย์" นั้นยังคงเป็นที่ต้องการสำหรับทุกๆคน คุณไม่อาจใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ หากสภาพจิตของคุณย่ำแย่ยิ่งกว่าพายุที่โหมกระหน่ำ

          ผมอยากช่วยเธอเหลือเกิน หากผมเรียกตัวผมจากอนาคตมาได้ คงมีหลายอย่างดีกว่านี้ ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากคอยพูดประโยคสั้นๆไม่กี่ประโยค เพียงหวังว่าเธอจะอารมณ์ดีขึ้น และหวังว่าเธอจะรู้ว่ามีคนเป็นห่วงอยู่ 

    ก็เพียงเท่านั้น

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in