เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเล่า มนุษย์ดาว MR19MR19 ★
Saturday 20 August 2559
  •       ผมตื่นขึ้นมาในยามเช้า แล้วรีบตรงเข้าไปหาคอมพิวเตอร์ที่ผมเปิดค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืน

          เมื่อวานมีเรื่องแปลกประหลาดที่ผมพึ่งเคยได้พบเจอเกิดขึ้น ในขณะที่ผมกำลังอัพโหลดไฟล์งานที่รอมานานเป็นชั่วโมงๆ อยู่ๆการอัพโหลดก็ล้มเหลว ก่อเกิดอารมณ์ไม่พอใจและโศกเศร้าในเวลาเดียวกันและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์แปลกประหลาด

          เพราะเมื่อหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสนบางแสดงข้อความที่พยายามสื่อว่า "คำเตือน! : ไฟล์ประหลาด" [ดูไปดูมา ภาษาของคอมนั้นดูตลกดี หรือผมอาจจะแปลพิดเพี้ยนไปเอง] ผมไม่ได้ติดใจอะไรและนึกถึงความปลอดภัยจึงเลือกปิดไฟล์นั้นไป เพื่อจะได้เริ่มอัพโหลดไฟล์งานต่อ แต่ไฟล์ประหลาดนั้นไม่ยอมปิดไป มีแต่ข้อความว่า " Error " ผมกดปิดไป 2 ครั้ง แล้วในครั้งที่ 3 ไฟล์ก็เปิดขึ้นมาเอง...
  •       ผมสั่งให้คอมฯแปลภาษาของไฟล์นั้นก่อนที่จะเข้านอนเพราะคิดว่าคืนนี้คงไม่ได้อัพโหลดไฟล์ต่อเสียแล้ว

          จนกระทั่งผมตื่นขึ้นมาพบข้อความ "Error" บนหน้าจอ(อีกแล้ว) ผมเริ่มสงสัยไฟล์นั้นขึ้นมาทันที
           
    อืมมม 0 กับ 1 งั้นหรอ คงเป็นเลขฐานสอง
    แต่บางคำเริ่มต้นด้วยเลข 0 งั้นคงไม่ใช่เลขฐาน
    รหัสมอร์สหรอ ? ถ้า 0 คือ "จุด" และ 1 คือ "ขีด" ก็น่าจะใช้ได้

          บนหน้าจอมีคำว่า "รหัสมอร์ส"แสดงอยู่ ผมจึงค่อนข้างมั่นใจว่าผมสามารถอ่านไฟล์นี้ได้ ผมลืมรหัสมอร์สไปบ้างแล้วเพราะไม่ได้ใช้มาตั้งนาน ผมเริ่มถอดรหัสไฟล์นั้นโดยใช้ไฟล์ข้อมูลที่ได้มาในคอมฯ "รหัสมอร์สคือเรื่องสนุก" ผมคิด
  •       ท้ายที่สุดผมก็แก้ไฟล์จนเสร็จ ได้ข้อความดังต่อไปนี้ "starthelloiamwhoamiiamyourhappinessiliveinyourmobilephoneiaminyourcomputeriamintheairiameverywhere"

          หากเว้นวรรคจนถูกต้องแล้วก็จะได้ข้อความที่มีใจความว่า " เริ่ม , สวัสดี , ฉันคือคนที่ฉันเป็น , ฉันคือความสุขของคุณ , ฉันอยู่ในโทรศัพท์ของคุณ , ฉันอยู่ในคอมพิวเตอร์ของคุณ , ฉันอยู่ในอากาศ , ฉันอยู่ทุกหนแห่ง "

          เพื่อนของผมส่งข้อความมา "เมื่อคืนเจออะไรแปลกๆป่ะ ?" ผมหัวเราะเพราะคิดว่านี่คงเป็นฝีมือเพื่อนแกล้งผมเล่นด้วยวิธีอะไรสักอย่างแน่ๆ ผมตอบกลับไปว่า "ไม่มีนะ" แล้วจึงอาบน้ำแต่งตัว

    ไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า

          ผมเดินก้มหน้ามองไอโฟนอยู่บนทางเท้าในเมืองที่พลุกพล่านไปด้วยผู้คน แหงนหน้ามองขึ้นมาเห็นป้ายโฆษณาหลากหลายลอยไปมา มีตึกที่สูงตระหง่านจนมองไม่เห็นยอดตึก ยานพาหนะนั้นไร้เสียง ไร้ควัน อากาศจึงสะอาดและไร้มลพิษเช่นกัน ผมเดินต่อไปพบหุ่นยนต์ข่าวสาร ซึ่งมีหน้าที่เก็บข้อมูลที่ได้มาจากเซิฟเวอร์ผ่านทางเครือข่ายอินเทอร์เน็ต เพียงยื่นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ผ่านแสงเลเซอร์ที่ส่องออกมาจากดวงตาของหุ่นยนต์ เราก็จะได้รับไฟล์ข่าวสารที่มีขนาดหนักมากเพราะอัพเดทตลอดทุกวินาทีตลอด 24 ชั่วโมงล่าสุดได้ในทันที
  •       Internet คือปัจจัยพื้นฐานของทุกคนบนดาวดวงนี้แล้วในตอนนี้ องค์กรระดับใหญ่ๆได้มีความเห็นชอบให้อินเทอร์เน็ตเป็นปัจจัยที่ 5 ส่งผลให้ทุกคนได้ใช้อินเทอร์เน็ตกันแบบฟรีๆ ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

          ผมเดินต่อไปนั่งในร้านอาหาร มีแจ้งเตือนขึ้นมาบนหน้าจอไอโฟนว่า " ยินดีต้อนรับสู่ศูนย์อาหาร ท่านจะสั่งอาหารหรือไม่ ? " ผมเลือกสั่งพิซซ่าแฮมแอนด์เบคอนขนาดเล็กสุดกับน้ำอัดลมแก้วหนึ่ง เพราะไม่ได้ทานพิซซ่ามานานมากแล้ว เมื่อสั่งอาหารเสร็จมีข้อความว่า " ขอบคุณที่เลือกใช้บริการ คุณจะได้รับอาหารภายใน 4 นาที โปรดเลือกว่าจะทำอะไรเพื่อรอเวลา " ตัวเลือกที่ปรากฏคือ " 1)เปิดเพลง 2)เปิดภาพยนตร์สั้น 3)เปิดโซเชียลมีเดีย 4)อ่านข่าว " ผมเลือกอ่านข่าว เลื่อนหน้าจอหาข่าวที่น่าสนใจ แล้วผมก็หยุดชะงักเมื่อเจอข่าวหนึ่ง " อันตราย! มหันตภัยอินเทอร์เน็ต : เมื่อคืนที่ผ่านมา ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตหลายล้านรายประสบปัญหาอินเทอร์เน็ตขัดข้อง และพบข้อความประหลาดเป็นภาษาต่างๆ อาทิ เลขฐานสอง โพรโทคอล รหัสมอร์ส ฯลฯ โดยสามารถแปลได้ว่า... " ผมอ่านได้เท่านั้นก็หยุดเพราะพิซซ่าที่สั่งนั้นมาแล้ว พลางคิดในใจว่า

    " มันเริ่มแล้วสินะ "

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in