ฟุรุยะวิ่งตามกลุ่มคนร้ายไปติดๆ อิจิยะหันมายิงปืนใส่เขาเป็นระยะๆ จนต้องหาที่หลบไปวิ่งไป เขาวิ่งตามมาเรื่อยๆ ขึ้นบันไดจนเกือบถึงชั้นดาดฟ้า บอดี้การ์ดกลุ่มใหม่ก็กรูกันลงมาไล่ยิงเขาจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน
'หนอยยยย~~~ เจ็บใจนัก!!!'
ฟุรุยะคิดไปพลางหลบไปยิงไปจนกระสุนเริ่มร่อยหรอ บอดี้การ์ดคนนึงระดมยิงและเดินตรงมาทางที่เขายืนหลบอยู่ ฟุรุยหันไปยิงสวน แต่ช้ากว่า...
กระสุนปืนฝังเข้าที่ช่วงไหล่ เลือดสีแดงกระฉูดออกมา เขารีบใช้มือกุมแผลไว้และหลบเข้ามุมทันที
'บ้าจริง!! กระสุนหมดแล้วด้วย ทำยังไงดีล่ะ'
บอดี้การ์ดคนนั้นเดินโผล่พ้นออกมาจากมุมและเจอเข้ากับเขาทันที เขาเล็งปืนเพื่อปลิดชีวิตของฟุรุยะ ฟุรุยะหลับตาลงอย่างยอมแพ้
'มาได้แค่นี้เองเหรอ? เหอะ!! แย่ชะมัด'
'ชู...ฉันไม่รู้ว่าฉันเคยบอกนายรึเปล่านะ...แต่ฉันรักนาย'
'ขอโทษที่ผ่านมาฉันทำตัวแย่ๆ ให้นายลำบากอยู่เรื่อย'
ความคิดต่างๆ มากมายไหลเข้ามาไม่หยุด
'วินาทีที่คนกำลังจะตาย มักเป็นแบบนี้สินะ'
"มาได้แค่นี้แหละ!! ตายซะเถอะ!! โอ๊ยยยยยยยย!!"
ร่างของบอดี้การ์ดคนดังกล่าวกระเด็นไปไกลหลายเมตรจากที่เดิมที่เคยยืนอยู่ เลือดสีแดงสดและเศษชิ้นเนื้อไหลออกจากศีรษะนองพื้นดูน่ากลัว
ฟุรุยะยื่นหน้าออกมาแล้วหันไปมองอีกด้าน ชายหนุ่มในชุดทักซิโด้ยังคงเล็งปืนไรเฟิลค้างไว้ ขนาบข้างด้วยคาเมล โจดี้ คาซามิ และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ทั้งที่มาจาก FBI และสันติบาล พวกเขากำลังระดมยิงใส่บอดี้การ์ดที่วิ่งลงมาจากบันได เขารีบหลบเข้าไปในมุมตามเดิมเพื่อไม่ให้ถูกลูกหลง หลังเสียงปืนสงบ คาซามิวิ่งเข้ามาหาฟุรุยะก่อน
"คุณฟุรุยะ!!ไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ??"
"เออ!! ฉันไม่เป็นไร แค่ได้แผลมานิดหน่อยน่ะ ขอกระสุนให้ฉันหน่อยสิ"
"ครับ คุณฟุรุยะ"
"ชูล่ะ??"
"คุณอากาอิวิ่งขึ้นไปด้านบนแล้วครับ"
"เจ้าบ้าเอ๊ย!! ฉันวิ่งมาก่อนนะ!! นายจะมาเก็บแต้มจากผลงานฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ฮึ่ยยยย!!"
ว่าแล้วเค้าก็วิ่งออกไปทางบันไดพร้อมทั้งบรรจุกระสุนลงในปืนของตัวเองลงไปพร้อมๆ กัน จนไล่ทันอากาอิ เขาดึงเสื้อคนข้างหน้าจนเกือบจะเสียหลัก
"รอฉันด้วยสิ!!"
"มันใช่เวลามาเถียงกันมั้ยเนี่ย!!"
"คนร้ายเป็นคนญี่ปุ่นก็ต้องเป็นหน้าที่ของสันติบาลสิ!!"
"แล้วไง?? FBI เป็นคนสืบเรื่องนี้ก่อนไม่ใช่หรือไง?"
"FBI น่ะ หยุดไปเลยนะ!! เรื่องนี้ให้ผมจัดการเถอะ เดี๋ยวจะมาหาว่าสันติบาลไม่มีน้ำยา"
"แล้วเมื่อกี้ใครเกือบตายกันล่ะ??"
"ก็ไม่คิดว่ามันจะมีพวกมาเพิ่มนี่!!! ว่าแต่คุณเถอะ ไม่เอะใจเรื่องมิจิเลยรึไง??"
"ฉันก็คิดว่าเขาจะหลงฉันจนไม่ทันระวังตัวซะอีกน่ะสิ"
"เหอะ!! หลงตัวเองชะมัด!! เป็นไงล่ะ??? เกือบพลาดกันแล้วมั้ย??"
พวกเขาเถียงกันไปตลอดทางจนมาถึงประตูเชื่อมไปบนดาดฟ้า ได้ยินเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์หมุนเสียงดังพร้อมๆ กันกับเสียงสาดกระสุนเข้ามาทางด้านที่พวกเขายืนอยู่ ทั้งสองคนวิ่งหลบไปกันคนละมุม กระสุนยังถูกสาดเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน FBI และเจ้าหน้าที่สันติบาลคนอื่นๆ วิ่งตามมาสมทบแต่ก็เข้าใกล้ได้ไม่มากนัก ทั้งสองฝ่ายเปิดฉากยิงตอบโต้กัน เจ้าหน้าที่ FBI คนหนึ่งวิ่งตรงไปที่ประตูพร้อมกับปาลูกระเบิดออกไปด้านนอก
"ตู้มมมม!!!!"
เกิดเสียงดังพร้อมแสงสว่างวาบขึ้นมา เสียงปืนดังต่อขึ้นอีกสักพักแล้วเงียบลงไป คงไว้เหลือแต่เพียงเสียงใบพัดของนกยักษ์ที่เรียมพร้อมจะบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
อากาอิและฟุรุยะวิ่งออกมาแต่ไม่ทันเสียแล้ว เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ บินขึ้นจากพื้นและหักเลี้ยวออกตรงไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in