เพียงเพราะชอบบทสนทนานี้ที่มีมากกว่า 1 เรื่อง ในเพียงไม่กี่ข้อความ

เป็นบทสนทนาที่ดูขัดกัน เสียดทิ่มแทงกัน ก็ต่างรู้จักกันดีพอจะไม่เคืองกัน

และจบด้วยการแอบแซ่บองค์รัชทายาทได้ไงไม่รู้ ฮา

เพื่อนส่งรูปนี้มา

เพื่อน: พึ่งเริ่มเอง ยากแท้ว่ะ ลาออกซะบ๊ (ต่อโทเทอมแรก กำลังแปลบทความภาษาอังกฤษ)

เรา: ห่า อย่าเลย เขาไม่เดินถอยหลังกันหรอก ยุคดิจิตัลขนาดนี้ เกี่ยวไหม?

เพื่อน: ป๊าด

เรา: 55

เพื่อน: กุไม่ได้เดินถอยหลังนะ กุแค่กลับหลังหัน

เรา: ยังไงก็ได้

เพื่อน: นี่เปลี่ยนเป็นคนทันยุคสมัยแล้วสินะ

เรา: ก็ยังดูหนังพีเรียดอยู่

เพื่อน: กุดีใจนะที่เมิงยังตามโลกอยู่ ไม่ได้อยู่แต่ในโลกของตัวเอง :]

เรา: ก็สบายใจที่สุดแล้ว ก็ต้องอยู่

เพื่อน: ยังดีที่โผล่หัวออกมา พูดถึงแล้วก็นึกถึง W

เรา: แหมะ! จบละหรอ

เพื่อน: ยัง น่าจะจบ พฤหัสนี้ แต่อยากให้ถึงวันพุธเร็วๆ กุอยากเจอหน้าองค์รัชทายาท

เรา: เมิงทำงานไปเลย

เพื่อน: อ่อย ก็กุแค่อยากเจอหน้า

เรา: กุยังย้ำว่าต้องทำงานนะ

เพื่อน: (ส่งรูปมา)

เพื่อน: แม่ง โคตรเท่

เรา: ตาแม่งเส้าโพด น้ำตานึกว่าปล่อยมาจากสายยาง

เพื่อน: 5555 (แล้วส่งรูปใหม่มา)

เพื่อน: ทรงนี้ต้องมาสินะ กุต้องแสกกลางมั้ย

เรา: โอ้ย ใสไปไหนก็นึกว่าล้างหน้าด้วยไลปอนเอฟ

เพื่อน: กุมาเทรนนี้

เรา: แต่กุรำคาญ(ใจ)มาก จะฉีกยิ้มไปไหน กุว่าเสน่ห์มันอยู่ที่ฟันเจิงว่ะ

เพื่อน: ส่งลิงค์มา 

เพื่อน: เป็นผุ้ชายรักในเสียงดนตรี 

เรา: ห่า ทำงานไม่ได้ ยิ้มแล้วทำไมต้องกัดปาก

เพื่อน: ใช่มะ กัดปากทำไม กุเลยกัดตาม มีความเขินแรง

เรา: เมิงอยากเซ็กซี่อ่ะดิ

เพื่อน: กุอยากได้

เรา: กุไปนอนนะ .... _*_

#ป้าๆคุยกัน

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบแบบนี้ละกัน  #ParkBoGum #พัคโบกัม