2018.05.12 23.28 น.
เวลาที่ควรเงียบสงบกลับถูกรบกวนด้วยเสียงสายตกที่ผลัดกระหน่ำมาอย่างแรง
แต่เรากลับไม่รู้สึกว่าเสียงสายฝนน่ารำคาญเลย กลับทำให้เราน่าจะหลับสบายด้วยซ้ำ
ตอนเด็กเคยรู้สึกว่าเสียงฝนและฟ้าร้องน่ากลัว
เสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังโดนแม่ดุแบบไม่ต่างกันเลย
แต่ก็คงไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าแม่หรอก ที่ชอบถือไม้แขวนเสื้อคอยตีเวลาฉันดื้อ
ถ้าตอนฉันเด็กคงได้หอบหมอนใบ ผ้าห่มผืน แล้วไปซุกในอ้อมกอดแม่แล้ว
นอนหลับฝันดีไปพร้อมกับเสียงสายฝนในอ้อมกอดแม่
เมื่อเราโตขึ้นก็รู้ว่ามันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นเลย..
หรือความเคยชินทำให้เราต้องสร้างกำแพงสูงในใจขึ้นมาเพื่อกลบความกลัวกันแน่
เพราะก็ไม่มีปกป้องเราได้ตลอดหรอกนะ ถ้าเราไม่เข้มแข็งด้วยตัวเอง
คืนนี้ฉันรู้สึกดีที่เธอมาหากันนะ
ขอบคุณทีทำให้คืนนี้ฉันหลับสบายพร้อมกับเสียงของเธอ
ticha :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in