“ อยากกกลับไปเป็นเด็กว่ะ”

ฉันมักจะได้ยินคนหลยคนพูดแบบนี้เสมอ  และได้ยินเด็กๆหลายคน บ่นว่า อยากเรียนจบ  อยากทำงาน ไวๆ

  ช่างประหลาดดีแท้ เด็กอยากเป็นผู้ใหญ่ ส่วนผู้ใหญ่ก็อยากเป็นเด็ก

                         หลายปีมานี้ ฉันได้เข้าไปในร้านหนังสือและพุ่งตัวไปยังมุมมุมสืบสวนสยองขวัญเหมือนดังทุกครั้ง  คราวนี้ ฉันก็ได้อ่าน นิยายเล่มหนึ่งที่ชื่อว่า โกหกต้องตาย   เมื่ออ่านนิยายเล่มนี้จนจบสิ่งแกที่ฉันนึกถึง ไม่ใช่ความสยองของเรื่อง แต่เป็นชีวิตวัยเรียน มัธยม เพราะในเรื่องได้มีการกล่าวถึงอาจารย์คนหนึ่งโดยใช้ ฉายา ว่า  .”ป้าแว่น”

      จากจุดนี้เอง ทำฉันนึกถึงสมัยเรียนมัธยม  ที่มักได้ยินเพื่อนๆกล่าวถึงอาจารย์ โดยไม่เรียกชื่อ   หรือเรียกท่านด้วยชื่อไปเลยราวกับว่าเป็นชื่อวิชาเรียนอย่างไรอย่างนั้น  นอกจากนี้ยังมีการแอบทำผิดกฎของโรงเรียนเช่นเรื่องผม แม้กระทั้งหนีเรียนแล้ว ไปซ่อนตัวที่ห้องสมุด   เป็นต้น 

    มีคนเคยกล่าวไว้ว่า  วัยเรียน คือสีสันของชีวิต   เสียจริงๆ  อยากทำอะไรก็ได้ทำ   อยากเล่นอะไรก็ได้เล่น  อยากแหกกฎก็ได้ทำ  อยากหนีเรียน แล้วไปซ่อนตัวตามสถานที่ต่างๆ แอบกินขนม แอบแต่งหน้า   ขณะครูสอน    ก็ได้ทำเช่นกัน   ไม่มีอะไรที่สนุกไปกว่าชีวิตนักเรียนมัธยม อีกแล้ว

เพราะว่าความสุขในวัยเรียนเป็นความสุขที่เกิดขึ้นได้ครั้งเดียว   ไม่อย่างนั้นจะมีผู้ใหญ่หลายคนบ่นหรือว่า อยากกลับไปเป็นเด็ก   หรือ