“พี่เทส ไว้หนูโตหนูจะขับรถคันนี้มารับพี่ไปงานพรอม” บรี ลาร์สัน อายุสิบขวบเอ่ยขึ้นขณะเดินกลับบ้านพร้อมกับพี่เลี้ยงของเธอ – เทสซ่า
“ไว้นั่งเบาะรถแล้วมองข้างนอกเห็นก่อนแล้วค่อยมาบอกพี่ก็แล้วกัน” เทสซ่าที่เดินอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่ยีหัวเจ้าเด็กตัวน้อย
“บรี แกจะชวนใครไปงานพรอมวะ” เพื่อนในกลุ่มที่โรงเรียนถามขึ้น
“เออ มีคนที่ตั้งใจจะชวนแล้ว” บรีบอกปัดพร้อมกับยิ้มมุมปาก เธอเองจำได้แม่นว่าพูดอะไรไปในตอนยังเด็ก และเมื่อถึงเวลาเธอก็อยากที่จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้
“ใครอะ บอกได้ปะ” เพื่อนอีกคนถาม บรีได้แต่ยักไหล่พร้อมกับเก็บของเตรียมตัวเข้าเรียนในวิชาต่อไป
บรีใช้เวลาร่วมชั่วโมงในการตัดสินใจกดกริ่งบ้านข้างๆ แต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว ก็เรียกว่าบรีคนป๊อดก็ได้ เพราะนอกจากจะไม่กล้ากดกริ่งแล้ว เธอก็ยังไม่กล้าที่จะเอ่ยชวนไปอย่างแน่นอน ถ้าพ่อของเทสซ่าไม่เดินมาเปิดประตูเพราะเห็นเงาตะคุ่มๆ บรีก็คงวิ่งกลับบ้านไปก่อนแน่นอน แต่เมื่อคุณลุงแกเปิดประตูแล้ว บรีก็คงต้องใจกล้าหน้าด้านแล้วล่ะ
“มาหาเจ้าเทสซ่าหรอ” คุณลุงแกเอ่ยขึ้น บรีก็ได้แต่พยักหน้ารัวๆ ใส่ นั่นมันน่าอายชะมัด คุณลุงแกเห็นแล้วก็หัวเราะเบาๆ ก่อนจะตะโกนเรียกเทสซ่าให้ ไม่นานเทสซ่าก็ลงมาหาบรีที่หน้าประตูบ้าน
“ว่าไงเจ้าหนู” เทสซ่าเอ่ยทักทาย
“ไงพี่ เป็นไงมั่ง แบบเราเหมือนไม่ได้เจอพี่นานเลยอะ” บรีพยายามชวนคุยให้ดูเป็นปกติ
“ก็ดีนะ ตามประสาคนทำงานแล้วน่ะ แล้วเราล่ะ ปีสุดท้ายแล้วนี่นา”
“ช่าย เรียนจะจบละ ตอนเหลือนิดๆ หน่อยๆ กับงานพรอมแล้วอะ”
“โอ้โห จากเด็กตัวกะเปี๊ยก ตอนนี้จะชวนคนไปงานพรอมแล้ว โตเร็วนะเนี่ย”
“โตทันพี่อะแหละ” บรีตอบกลับด้วยความปากไว แต่ดูเหมือนว่าเทสซ่าจะไม่ได้ยินคำนั้น
“แล้วคิดยังว่าจะชวนใครไป”
“คิดแล้ว”
“ไหน ให้พี่สกรีนให้มั้ย”
“เอาดิ”
“ไหนบอกชื่อมา”
“โห บอกตอนนี้ก็ไม่ได้อะดิ”
“บอกช้าเขาก็รู้ช้านะ เดี๋ยวเขาเตรียมตัวไม่ทันนะไอ้หนู”
“สมมติว่าถ้าบอกวันนี้ พี่ว่าเขาจะเตรียมตัวทันปะ งานสัปดาห์หน้า”
“ทันแหละ มั้งนะ”
“โอเค งั้นพี่ไปงานพรอมกับบรีนะ”
“ห๊ะ อะไรนะ”
“บรีกำลังชวนพี่ไปงานพรอม ชัดยัง”
“เดี๋ยว ... พี่อะนะ ทำไมไม่ชวนเพื่อนคนอื่นล่ะ หรือว่าไม่มีใครให้ชวนแล้ว”
“ไม่เอา พวกมันมีหนุ่มมาชวนหมดละ จริงๆ ก็มีสาวๆ ที่เข้ามาติดบรีอยู่อะ แต่ว่าบรีอยากชวนพี่เทสมากกว่า แบบมากๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ใช่แค่มากกว่าคนอื่นๆ อีก”
“พี่ขอไปคิดก่อนนะ” เทสซ่าพูดปุ๊บ เจ้าบรีก็หน้าเสียเลย
“โอเคพี่ งั้นบรีไม่กวนพี่แล้ว” ระหว่างที่บรีเดินหันหลังกลับออกไป ใกล้จะพ้นรั้วบ้านแล้ว เทสซ่าก็ตะโกนเรียกบรีอีกครั้งพร้อมกับถามว่าจะมารับยังไง บรีก็รีบวิ่งกลับไปหาที่หน้าบ้านพร้อมกับบอกว่าให้เทสซ่าเตรียมตัวได้เลย เพราะบรีจะมากับรถที่หล่อที่สุดในเมือง แล้วก็วิ่งกลับบ้านไปด้วยความยินดี
“แม่ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” บรีเปิดประตูบ้านตัวเองแล้วตะโกนเรียกหาแม่ทันทีก่อนจะพุ่งเข้าไปในห้องครัว
“ว่าไง ยิ้มหน้าบานขนาดนี้มีอะไร ไหนเล่ามาซิ”
“คือว่า บรีชวนสาวไปงานพรอมได้แล้วนะ”
“อาห๊ะ” แม่วางมือจากการทำอาหารแล้วหันมาตั้งใจฟังเจ้าตัวแสบ
“คืองี้ บรีอยากจะขอยืมรถมัสแตงของแม่ได้มั้ย”
“แกจะเอามัสแตงขับไปรับสาวอะนะ”
“ช่าย บรีก็จะขับพาไปงานพรอม แล้วก็ขับกลับบ้านนี่แหละ”
“แน่ใจนะว่าจะเอามัสแตงไป”
“แน่ใจร้อยเปอร์เซ็น”
ก๊อกๆ ๆ ๆ บรีเคาะประตูบ้านข้างๆ ของตัวเอง คุณลุงเดินออกมาเปิดพร้อมกับบอกว่าเทสซ่ากำลังจะลงมา วันนี้บรีมาในชุดเดรสทะมัดทะแมงสีชมพูสวยขับผิวให้ดูเด่นกว่าเดิมและรองเท้าคอนเวิร์สคู่โปรด ส่วนเทสซ่ามาในชุดเดรสพร้อมสูทสีขาวสะอาดตา และในตอนนี้บรีก็ได้แต่อ้าปากค้างจนเทสซ่าต้องเดินไปปิดปากให้
“ไหน วันนี้จะไปยังไงจ๊ะ” เทสซ่าถาม
“รับรองเลยว่ารถเท่แน่นอน”
“ให้มันจริงเถอะ”
“ตามมาเร็วพี่เทส” บรีรีบจูงมืออีกคนให้ออกมาด้านหน้าบ้าน
“รถหล่อเลยนะ”
“เหมือนบรีไง บรีจะบอกว่าบรีทำตามที่บรีเคยบอกพี่เทสไงว่าน้องบรีจะขับรถคันนี้มารับพี่เทสไปงานพรอม”
“ร้ายนักนะ”
“เดี๋ยวไม่ทันพี่เทสอะ พี่เทสร้ายกว่าบรีเยอะ”
“หรอจ๊ะ”
“ช่าย”
“แล้วจะออกรถได้ยัง”
“ออกเลยก็ได้ค้าบ แต่บรีดีใจนะที่พี่เทสยอมมากับบรีอะ ทั้งๆ ที่พี่โตขนาดนี้แล้ว”
“บอกว่าพี่แก่เลยก็ได้นะบรี”
“พี่แก่กว่าบรีตั้งหกปีนะ ยังไงพี่ก็แก่กว่าบรีอยู่แล้ว แต่ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าเพิ่งตีเค้า วันนี้บรีโคตรแฮปปี้เลยอะ”
“สรุปวันนี้จะไปถึงงานพรอมมั้ย”
“ไปถึงดิ แต่อยากถามพี่เทสก่อน ว่าบรีจีบพี่ได้ปะ ตอนนี้บรีสิบแปดละนะ ไม่พรากผู้เยาว์แน่นอน”
“อื้อหือ คือจะไม่ถามพี่ก่อนใช่ปะว่าพี่มีแฟนมั้ย”
“ถ้าพี่มีแฟนแล้ว พี่ก็ต้องสวมแหวนดิ เพราะเวลาบรีเห็นพี่มีแฟนทีไร พี่ก็จะหยิบแหวนมาสวมทุกที แต่คราวนี้ไม่มี บรีก็จะคิดไปเองว่าพี่ยังไม่มีแฟน”
“คิดไปเองเก่งนักนะเรา”
“คิดอีกอย่างก็เก่งเหมือนกัน”
“ทะลึ่งเก่งนะเดี๋ยวนี้”
“คิดจะขอพี่เป็นแฟนอะ พี่เทสอย่าคิดมากกกกกกกกกกก”
บรีขับรถมาถึงลานจอดรถของโรงเรียนแล้วก็ถามเทสซ่าอีกครั้งหนึ่ง คำตอบที่ได้มาก็คือว่าอนุญาต แต่จะจีบติดรึเปล่าก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า ไปลุ้นกันเองนะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in