เสียงคลื่นที่ซัดสาดเข้ามากระทบฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า ไม่มีวี่แววว่าจะสงบลงง่าย ๆ ในค่ำคืนนี้
ค่ำคืนสุดท้ายของเธอ - เขา
ค่ำคืนสุดท้ายของพวกเรา
อดีต ปัจจุบัน อนาคต
ใคร ๆ ต่างได้ยินคำสามคำนี้มานานเสียจนชินหู
มันคล้ายจะเป็นการเหนี่ยวรั้ง หรือถักทอการเติบโตของชีวิต
ใช้คำไหนจะดีกว่ากันนะ เหนี่ยวรั้ง หรือ ถักทอ ?
เคยมีใครบางคนบอกเอาไว้ว่า
"ให้ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน อย่าไปจมปลักอยู่ในอดีต อย่าคาดหวังถึงอนาคต"
แต่ในความเป็นจริง เราทุกคน รวมถึงใครคนนั้นที่ได้กล่าวประโยคนี้เอาไว้
ล้วนมีชีวิตมาจากอดีต และใช้ชีวิตต่อไปเพื่ออนาคต
จะให้อยู่กับปัจจุบันอย่างนั้นหรือ ปัจจุบันนี่มันนานแค่ไหนกัน
ระยะเวลาของปัจจุบันมันอยู่ที่ตรงไหน
หรือเพราะปัจจุบันมันไม่เคยหยุด... เหมือนคลื่นที่กำลังถาโถมเข้าหาชายฝั่งอย่างบ้าคลั่งเหล่านี้
แต่อย่างน้อย คลื่นก็ได้นำพาบางสิ่ง
นำพาเธอ เขา และพวกเรา มาอยู่ตรงนี้
เขา กำลังนั่งมองเรือลำใหญ่ที่ทิ้งสมอไว้และถูกปล่อยให้ลอยเคว้งคว้างในทะเล
เธอ กำลังนั่งมองเขาที่ดูคล้ายจะอ้างว้างเช่นเดียวคล้ายกับเรือลำใหญ่นั่น
และพวกเรา ที่กำลังจะต้องก้าวผ่านห้วงเวลาปัจจุบันนี้ไปด้วยกัน---
ทว่าพายุกลับกระหน่ำมาเสียก่อน
เราผ่านปัจจุบันนี้ไปด้วยกันไม่ได้
เรือลำใหญ่ที่ถูกทอดสมอทิ้งไว้ในทะเลค่อย ๆ จมลงและหายไปพร้อมกับลมพายุลูกนั้น
อนาคตที่วาดไว้หายไปในพริบตา---
เขา ออกเดินลัดเลาะไปตามชายหาดเพื่อมองหาเรือลำใหม่
เธอ พยายามที่จะสร้างเรือจากเศษไม้ที่ถูกคลื่นซัดมาบนชายหาด
แต่ในท้ายที่สุด ไม่มีเรือลำไหนที่จะพาพวกเราเดินทางไปด้วยกันได้
เธอจึงรีบออกเดินทางด้วยเรือเศษไม้นั่น
เธอเชื่อใครคนนั้นแล้ว
'อาจจะจริง ที่เราต้องอยู่กับปัจจุบัน'
เพราะเธอไม่ได้คาดหวัง ว่าเรือเศษไม้ลำนี้จะพาเธอได้ไกลสักเพียงไหน
รู้แต่เพียงว่า ถึงเวลาแล้วที่ต้องออกเดินทาง ถึงเวลาที่จะต้องไปต่อ
...ถึงเวลาที่จะต้องทอดสมอด้วยตัวของเธอเอง เพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่
จากตรงนี้ มองเห็นเขากำลังออกเรือเช่นกัน
มันคล้ายกับว่าเธอกับเขาอยู่คนละฟากฝั่งของมหาสมุทร
และกำลังไกลกันออกไปในทุกที
แต่อย่างน้อย ๆ ก็ยังอยู่ด้วยกันในมหาสมุทรผืนนี้
แผ่นน้ำกว้างใหญ่ที่ไม่ได้เหนี่ยวรั้งใครเอาไว้
กลับถักทอทุกคนไว้ด้วยกันผ่านเกลียวคลื่นที่ซัดไปตามแรงลม ไร้ซึ่งทิศทาง ทว่าไม่เคยหยุดพัก
มหาสมุทรนี้ท่วมท้นไปด้วยความสุขที่เคยผ่าน
ความเหน็ดเหนื่อยที่กำลังเผชิญ
และความคาดหวังที่จะกลับมาพบกันอีกครั้งในวันที่พายุสงบ
แน่นอนว่าการคาดหวังต่อลม ฟ้า อากาศ เป็นเรื่องเพ้อฝัน
แต่ทุกคน ก็ยังหวังให้คลื่นลมทะเลพัดพาเรือแต่ละลำให้กลับมาพบกันอีกครั้ง
...ในอนาคต
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in