บทความนี้คือไม่ได้จะมาเขียนว่าเราได้อะไรจากกานฝึกงาน

.

.

แต่เราจะมาบอกเล่าความรู้สึก ของคนที่โดนปฏิเสธจากการสมัครฝึกงานมาแล้ว 5 ที่ค่ะ (แลดูน่าสงสาร5555) คือจะไม่ได้เป็นการบ่นที่ไร้สาระ   แต่มันมีสาระยังไงนั้นไปอ่านกันน...

เรื่องก็มีอยู่ว่า เราอยู่ปี3 แล้วทีนี้ก็ต้องหาที่ฝึกงาน เพราะคณะเราบังคับฝึกค่ะ เราก็แบบว่าอ่ะสมัครพวกบริษัทดังๆไป3 ที่ หลังจากนั้นเราก็ทยอยๆไปสอบข้อเขียนค่ะ ผลก็ค่อยๆออกมาว่าเออเราไม่ติดนะ  2ที่แรกผ่านไป เราก็พอเข้าใจเพราะว่ามันเป็นบริษัทใหญ่อ่ะนะ 

ทีนี้เราก็เลยลองไปสมัครเพิ่มอีก 2ที่ ระหว่างที่เรารอสอบและรอผลนั้น เพื่อนๆของเราก็มีที่ฝึกงานกันเกือบหมดแล้ว และก็ใกล้หมดเขตลงทะเบียนฝึกงานกับทางมหาวิทยาลัยแล้ว เราก็เริ่มเครียด

พอมาวันนี้เราก็ได้รู้ผลอันสุดท้ายที่เราพอจะมีหวัง ซึ่งผลก็คือไม่ได้! เราก็แบบกลับมานั่งทบทวนว่าเออทำไมเราถึงไม่ได้  เราทำอะไรผิดพลาดหรือปล่าว? ซึ่งเราก็เจอหลายอย่างที่เราอาจจะเป็นเราที่เป็นฝ่ายผิดเอง

555555แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ คือที่เราเล่ามาทั้งหมด ก็คือจะบอกว่า สิ่งนี้เป็นจุดสำคัญที่ทำให้เราได้รับบทเรียนค่ะ ว่าโลกนี้ในปัจจุบัน เราอยู่ในสังคมที่มีการแข่งขันสูงมากๆ ดังนั้นถ้าเรายังอืดอาด ย้ำอยู่กับที่ เราก็จะตามคนอื่นเขาไม่ทันค่ะ 

เราก็สามารถพลิกวิกฤตจากเรื่องนี้มาเป็นบทเรียนที่สำคัญให้เราได้ เพราะ นี่เป็นแค่เพียงการฝึกงาน ความรู้สึกเฟลของเรายังมากขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นการสมัครงานจริงๆล่ะ? มันทำใก้เราเข้าถึงความรู้สึกของคนที่ตกงานเลยค่ะ

ก็อยากจะเตือนทุกๆคนน้า แล้วก็ตัวเองด้วยค่ะว่า โลกทุกวันนี้เปลี่ยนไปเร็วมาก การแข่งขันสูง คนโดนเทคโนโลยีแทนที่ เราก็ควรที่จะอัพสกิลเลเวลของเราให้สูงขึ้นตามไปด้วยค่ะ

ปล.ตอนนี้รอผลอีก2 ที่ค่ะ ถ้าไม่ได้อีกเราก็จะไปฝึกงานกับคนรู้จักแล้วค่ะ 555555