เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ณ สถานที่ที่เราเคยเจอblueskull__
Untitled ๑๑๐๔๖๒
  • ในคืนพฤหัสฯที่รถพลุกพล่าน ท่ามกลางแสงไฟหลากสี เส้นทางที่ทอดยาวไปยังร้านตรงหัวมุม แสงสีเหลืองนวลที่ส่องไสวทั่วทั้งร้าน ตอนนี้เวลา 21.00 น. แล้ว ผู้คนเริ่มทยอยเข้าร้าน ต่างที่ต่างถิ่นแต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเรามาเจอกันคือการฟังเพลง ถึงจะเคยมาที่ร้านนี้หลายครั้งแล้วก็ยังไม่ชินกับผู้คนหลากหลายแบบนี้ ระหว่างที่กำลังรอเข้าร้าน สายตาเหลือบไปเห็นใครบางคนที่นั่งอยู่ในร้าน นึกว่าจะไม่มาซะละ พอเห็นคนนั้นฉันก็พอยิ้มออกได้บ้าง แต่ที่จริงแล้วดีใจมากที่ได้เห็นเธอ ไม่รู้ว่าเธอจะเห็นฉันบ้างมั้ย 
    ที่ผ่านมาฉันเอาแต่นึกถึงเธอตลอดเท่าที่จะนึกได้ แบบที่จะไม่เจ็บปวด เพราะเธออยู่ไกลจากฉันมาก 

    เพลงที่บรรเลงในตอนนั้นช่างเข้ากับบรรยากาศเหลือเกิน บ้าจัง ฉันอยากไปนั่งข้างเธอ ตอนนี้ทำได้แค่หลับตาฟังเพลงนั้นและดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ ช่างอบอุ่นเหลือเกิน ที่ได้ฟังเพลงเดียวกัน ในเวลาเดียวกันกับเธอ 
    หลังจากนั้นไม่นานวงดนตรีที่เธอชอบก็มาบรรเลงเพลงต่อ นี่สินะที่เธอชอบ ดีใจนะที่เป็นคนหนึ่งที่ทำให้เธอได้มาพบเจอกับบรรยากาศแบบนี้ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้มาก่อนว่าเธออาจจะไปเจอที่ไหนมาก่อนก็ตาม 

    ท่ามกลางแสงไฟสีม่วงที่ตกกระทบที่เธอ ทำให้ฉันที่มองไปหาเธอรู้สึกอบอุ่นและดีใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่หัวใจเต้นเมื่อได้เห็นเธอหรืออะไรก็ตามที่ทำให้ฉันไม่เป็นตัวของตัวเองก่อนหน้านี้ที่ได้เจอเธอ แต่ก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปหาเธออยู่ดี ฉันรู้ว่าเธอกับฉันแตกต่างกันแค่ไหน

    อยู่ไหนน อยู่ตรงนี้นะ เห็นมั้ย

    ฉันก็ไม่คิดหรอกว่าเธอจะเดินมาหาฉันจริงๆ เกลียดจัง เกลียดท่าทางที่เดิน เกลียดทรงผมเธอ เกลียดรอยยิ้มบ้าๆนั่น เกลียดทุกอย่างทุกอย่างที่เธอเป็นแบบนั้น ถึงแม้ว่าฉันจะมองเธอด้วยสายที่นิ่งเฉยตอนที่เดินมา แต่เธอไม่รู้หรอกว่าในใจฉันมันยิ้มมากแค่ไหน 

    นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้รู้สึกขนาดนี้มาก่อนโดยที่ใจไม่เต้นแรง แต่กลับรู้สึกสงบ

    เราสองคนทักทายกัน ยืนคุยกัน ซึ่งไม่ได้นานอะไรเลย เหมือนๆบทสนทนาทั่วไปที่เราเคยเจอถึงแม้เราจะไม่เห็นหน้า ไอ่บ้า อย่ายิ้มแบบนั้นกับคนอื่นอีกนะ ไม่ชอบเลย เพิ่มอีกข้อนะ ฉันเกลียดลักยิ้มขอเธอเวลาเธอยิ้มกว้างๆ อยากจะพอไว้ตรงนี้ก่อน จะว่าเขินมั้ย ก็อาจจะ. . .

    หลังจากนั้นเธอก็กลับมาอีกรอบ ยืนพิงผนังรอตรงทางเดิน ในท่าทางสบายๆ  มือข้างหนึ่งที่ใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงยีนส์สั้นของเธอ กับอีกมือที่ถือแก้ว เธอที่กำลังดื่มด่ำเพลงที่เธอชอบ สิ่งที่ฉันเห็นรู้สึกมันปฏิเสธไม่ค่อยจะได้เลย

    บ้าจริง! จะเป็นแบบนี้หลายครั้งในวันเดียวไม่ได้นะ. . . 

    . . .เพราะฉันชอบเธอ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in