"ใจเธอก็เหมือนกับหัวกุ้ง มีแต่มัน"
มุกตลกขำขัน แต่ผมแอบน้ำตาตก "ใจเธอก็เหมือนกันหัวกุ้ง มีแต่มัน ไม่มีเรา" แม่งเจ็บว่ะ แต่มันคือความจริง
ผมรักผู้หญิงคนหนึ่ง รักเธอมาก และเธอรู้ว่าผมรัก เธอเองก็รักผมครับ มาถึงตรงนี้ผมเล่าไปยิ้มไป ทุกอย่างมีแต่เสมอ ปัดโธ่ อะไรมันจะดีไปเสียทุกอย่างเล่า และใช่ เรื่องของเธอก็มีแต่ ผมรักเธอและเธอก็รักผม เพียงแต่ ผมดันไม่ใช่คนเดียวที่เธอรัก
ก็ถ้ามันดีแบบนั้น ผมคงไม่มาน้ำตาตกเพราะมุกตลกเธอก็เหมือนหัวกุ้งหรอกครับ
ความรักครั้งนี้เหมือนผมจะแพ้เสียด้วยสิ เธอรักผมครับ และยังรักอยู่ แต่ดันติดที่ว่าเธอรักอีกคนมากกว่าผมนี่สิ ชีวิต แม่งตลกร้าย
ทำไมผมถึงแพ้น่ะเหรอ ทำไมถึงรู้ว่าเธอรักอีกคนมากกว่านะเหรอ เหอะ เธอจำวันเกิดผมไม่ได้ด้วยซ้ำแต่จำของคนคนนั้นได้ เธอโกรธผมแต่กับอีกคนเธอแค่น้อยใบ ผมงอนเธอผมง้อครับ ผมงง แต่เธองอนเธอง้อ ง้อผมเหรอ เปล่าง้อมันสิ น้ำตาไหลถึงตีน
แต่เธอไม่ผิดเลยครับที่รักใครอีกคนนอกจากผม เธอจะผิดได้ยังไงก็ใครอีกคนที่ว่ามันคือพี่ผมนี่หว่า บ๊ะ! เธอไม่รักมันนี่สิแปลก
เหอะ แพ้มัน แพ้มันตั้งแต่เกิดทีหลังมันสามปีแล้วอะ
แพ้มัาตั้งแต่วันที่ เดือน แล้วก็ปีแล้วอะ
แล้วผมจะสู้อะไรกับคนที่อยู่ในใจแม่มาสามปีได้ล่ะครับ ความรักที่ผมให้ไปผมมั่นใจว่ามันมากไม่แพ้พี่หรอก แต่ตลกตรงที่แม่มองเห็นพี่ก่อนผมเสมอ แต่ผมรักแม่นะครับ และผมรู้แม่ก็รักผม
ชีวิตมันก็เงี๊ยะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in