เรากำลังพูดถึงชั้นเรียนแสนสุขของเราอีกครั้งหนึ่ง ในคราวนี้เรามีคนคนหนึ่งที่อยากจะแนะนำ  เอาเข้าจริงในยุคของเรา นั้นก็มีการตกซ้ำชั้นเหมือนกันนะ แต่เชื่อแหละว่าการที่เราจะสามารถตกซ้ำชั้นได้นั้นมันช่างยากเย็นนะ เพราะมันก็เหมือนตัดโอกาสและขาดอนาคตไปเลย ปีนึงเต็มๆและการเรียนกับอายุที่มากตามนั้นก็เป็นปัญหานะ สมมุติว่าถ้าเราอายุสักสิบสอง แต่ดันต้องมาเรียนที่ชั้นประถม 1 คิดว่าแรงจูงใจในการเรียนนั้นเราจะยังพอมีอยู่ใช่หรือเปล่า มันคงเป็นไปได้ยากแหละกับการที่จะต้องเรียนชั้นประถมกับเด็กคนรุ่นหลังที่อายุน้อยกว่า มันคงอาจจะกลายเป็นตัวตลกไปเลยก็ว่าได้  ที่ห้องของเราเองก็เช่นกัน เรามีนักเรียนคนนึงที่เรียนมากับเราต่ทว่า เขาเองก็ตกซ้ำชั้นนั่นเอง เราเองก็คิดนะว่าเขาเป็นพี่เรา (เพราะอายุมากกว่าเราปีนึง) แต่ทว่าพอเมื่อมาเรียนด้วยกันแล้วก็ทำให้เราพบว่า การที่อายุเยอะแต่ความโง่และความไม่มีวุฒิภาวะนั้นมีจริงว่ะ จนต้องเลิกเคารพคนคนนั้นไปที่สุด เพราะการไม่เป็นคนที่น่าเคารพได้นั่นแหละ 

เชิด

      และเขาคนนี้นั่นเองที่จะเป็นเรื่องเล่าของเราในตอนนี้ การที่เรามีคนคนนึงที่อายุเยอะกว่าเรียนด้วยมันก็เป็นเรื่องที่เราต้องเกรงใจนะ แต่ในการเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ในสภาวะที่มนุษย์เด็กผู้ชายยังบ้า ดีเดือด และเอาความสนุกเข้าเป็นว่าอยู่นั้น คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาก็ยังคงเป็นแค่เพียงไอ้มนุษย์เด็กที่ชอบเล่น และชอบแกล้งก็เท่านั้น ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าไอ้นี่จะดูเป็นพี่หรือจะเป็นผู้นำได้เลย นอกจากเป็นเพียงมนุษย์เด็กโข่ง ที่มาร่วมเข้าแก๊งเด็กโข่งในห้องของเราเพียงเท่านั้น 

     ประสบการณ์เจอกันครั้งแรกกับเชิด เขาเองก็ดูว่าจะเป็นเด็กที่ดูเป็นผู้ใหญ่นะ เพราะมันดูโตกว่าเรา นั่นแหละเราเองก็เป็นเด็กขี้ก้างไง เราเลยคิดว่าถ้ามีปัญหาเรื่องการเรียนเชิดน่าจะช่วยได้ ซึ่งช่วงแรกๆเราก็หวังพึ่งนั่นแหละ แต่พอสักพักเมื่อเขาเริ่มอยู่กับเราไปสักพักลายแกก็เริ่มออกมาเลย เชี่ยแม่งเด็กเวรดีๆนี่เอง เขาชอบแกล้งเรานะ  ก็แกล้งเราพร้อมกับไอ้พวกเด็กแสบในห้องนั่นแหละ เราจำไม่ค่อยได้แล้วล่ะว่าใครแกล้งอะไรเราไว้บ้าง แต่แกล้งเราทีก็ให้คิดไปเลยว่าเหมือนฝูงหมาไฮยีน่าที่กำลังจะรุมทึ้งแกะน้อยบอบบางไร้ทางสู้นั่นแหละ  และมันก็จบที่เราต้องยอมเขาทุกครั้ง  และสภาพคือบอบช้ำนั่นแหละ เฮ้อ

ปล.ในตอนนี้ขออัพเดทหน่อยแล้วกันนะครับ ตอนนี้ค้นบ้านแล้วพบว่า หนังสือรุ่นหายไปแล้วเรียบร้อยครับดังนั้น คงไม่สามารถจำเพื่อนๆได้หมดแล้วนะครับ เพราะไม่ใช่คนที่ไม่ใส่ใจสังคมสักเท่าไหร่ฮา เห็นที่ช่วงเวลาประถมนี่คงต้องรื้อกันไปยาวๆแล้วแน่ๆเลยครับ ยังไงในตอนหน้านี้จะมาพบกับเรื่องอะไรก็ฝากติดตามกันต่อได้เลยนะครับ