เจอกันครั้งที่สอง เราที่สภาพหน้าไม่พร้อมกับประเป๋าคอมใบใหญ่ วันนั้นเรานัดเจอกับคุณจิรวัฒน์หลังเลิกงาน ไม่มีแผนอะไรสักอย่าง แค่อยากมาเจอกันอีกครั้ง คุณจิรวัฒน์มาถึงเร็ว เรานั่งคุยกันเรื่องทั่วไปกันอีกครั้งคุยจนไม่รู้จะคุยอะไร เพราะเหมือนเรื่องทั้งชีวิตที่ผ่านมาเราเล่าให้คุณเค้าฟังไปจะหมดแล้ว ตอนนั้นจริงๆแล้วเราก็ยังเกร็งอยู่มากๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก ครั้งแรกเลยที่ได้นั่งรถของคุณเค้า รู้สึกเกร็งไปหมดรู้สึกอยู่ใกล้กันเกินไป อืมเกร็งจริงๆ
ความไม่มีที่ไป เราเลยไปเดินเล่นอยู่ริมทางรถไฟใกล้ๆที่ทำงาน รางรถไฟที่กำลังซ่อมตรงสะพาน วิวเป็นแคมป์คนงานก่อสร้างจากด้านบนที่เห็นทั้งห้องน้ำ ราวตากผ้า และอื่นๆ หาความโรแมนติกอะไรไม่มีหรอก ฮา ตัดสินใจจะนั่งคุยกันอีกรอบแต่วิวที่เห็นมันก็นะ เกินไปหน่อย เดินไปไกลอีกนิดก็เจอกางเกงในบนทางรถไฟ ในใจแบบ อะไรกันวะเนี่ย สุดท้ายก็มีจุดให้นั่ง พอหย่อนก้นลงก็สะดุ้งแรง ร้อนก้น ได้ซีนตลกอีกแล้ว ยังดีหน่อยที่วันนั้นอากาศเย็นไม่มีแดด คุยกันเรื่อยเปื่อยประจวบกับแคมป์คนงานด้านล่างเปิดเพลงของคุณอิ๊งค์ ก็รู้สึกว่าอืมดีจัง ทำไมก็ไม่รู้
จบวันด้วยการหาอะไรกิน ดีหน่อยที่รอบนี้ไม่ต้องไปนั่งกินข้างถนนแล้ว เปลี่ยนเป็นมากินในรถแทน ฮา ไก่ทอดผู้พัน ที่วนหามาสองห้าง (ห้างแรกไม่มีได้ไงนะ) เปิดเพลงในรถ กินไก่ทอด ตลกดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in