เช้าวันนี้ฝนตกเบาๆในขณะที่เรากำลังเดินไปทำงาน เรากางร่มพร้อมกับเสียบหูฟังและกด shuffle playlist 'recently added' เพื่อฟังเพลงใหม่ที่เราเพิ่งโหลดมาเมื่อคืนก่อน

เราชอบเพลง Perfect Places ของ Lorde หลังจากที่เรากดฟังไปเพียงนิดเดียว เราก็เลยตัดสินใจโหลดมาทั้งอัลบั้มโดยที่ไม่ได้ฟังเพลงอื่นๆเลย เช้านี้เราเลยตัดสินใจฟังซะหน่อย เราชอบเสียงของเธอ เรารู้สึกมันค่อนข้างเหมาะกับวันที่ท้องฟ้าหม่นและร้องไห้เบาๆ

เรากำลังเดินข้ามสะพานลอยตอนที่เพลงนี้ขึ้นมา...

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเนื้อเพลงและเสียงเปียโนคลอเบาๆที่ให้ความรู้สึกโคตรเหงาหรือเพราะเสียงแหบๆของLordeที่สื่อถึงอารมณ์เพลงได้ดีเกินคาด แต่มันทำให้เราถึงกับชะงักและต้องหยุดฟังว่าเนื้อเพลงท่อนต่อไปจะร้องว่าอะไร

ตอนนั้นที่ฟังเราจับใจความได้คร่าวๆว่ามันเป็นเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่งที่โดนทิ้งมา เขาบอกว่าเธอ"เยอะ"เกินไป เขาทนเธอไม่ได้ เธอเรื่องมากและเรียกร้องมากเกินไป เธอเป็นเพียงLiabilityที่เขาไม่ต้องการอีกต่อไป

ท่อนนี้เป็นท่อนโปรดของเรา..เพราะมันทำให้เรารู้สึกว่าถึงแม้ว่าใครจะทนเราไม่ได้ แต่ตัวเราเองก็ทนตัวเองมาได้ไม่ใช่เหรอวะ? แม้ว่าคนอื่นจะไม่รักเราแล้ว แต่เราก็ควรรักตัวเองไม่ใช่เหรอไง?

อาจเป็นเพราะตัวเราเองรู้สึกว่าเราเป็นคนค่อนข้าง hard to love มันเลยทำให้เราอินกับความหมายของเพลงนี้ขึ้นมาอีกเท่าตัว เพราะเราไม่เคยคิดว่าตัวเองดีพอสำหรับใคร ทุกวันจะถามตัวเองซ้ำๆว่า "ใครมันจะทนคนแบบเราได้วะ?" เป็นผู้หญิงบ้าๆบอๆ จะร่าเริงก็ร่าเริง บทจะเงียบก็ตัดขาดจากโลกภายนอก คนที่เอาแน่เอานอนไม่ได้แบบนี้..ใครมันจะอยากอยู่ด้วย?

และเพราะมีความรู้สึกแบบนี้...เพลงนี้เลยตอบโจทย์ความรู้สึกได้ดีทีเดียว :-)