**Warning : มาตามอย่างที่เคยทวิตไว้นะคะ สเปตอนนี้มีเนื้อหาในตอนที่ 5 อ้างอิงอยู่นิดหน่อยน้า เตือนไว้เลยว่าอย่าคาดหวังมากเน้อ เอาแค่กรุบกริบพอกันจะดีกว่าเนอะ**








ถ้าหากนี่เป็นความกล้า มันก็คงเป็นความกล้าที่บ้าดีเดือด ซึ่งแอชเชอร์เองก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะสามารถทำอะไรที่น่าอายได้ขนาดนี้มาก่อน  สถานการณ์ตรงหน้าที่คนตัวขาวซีดกำลังเผชิญนั้นมันแทบจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับอัลฟ่าคนไหนเลยด้วยซ้ำ หากไม่ใช่เพราะความจนตรอกที่ทำให้หมดหนทางเลือกแล้วล่ะก็ เชื่อได้เลยว่าคนอย่างแอชเชอร์ เลสลีย์จะไม่มีวันมาทำอะไรแบบนี้อย่างเด็ดขาด 

การที่ต้องถูกกลบกลิ่นจากทรูอัลฟ่าแม้จะมีผลดีในการเอาตัวรอด แต่ก็ต้องแลกมาด้วยผลเสียที่ต้องทำให้ตัวเองต้องเสียความเป็นตัวของตัวเองไปไม่น้อยเช่นกัน... 

ความอบอุ่นจากเตาผิงภายในห้องอาบน้ำยังคงเทียบไม่ได้กับใบหน้ากำลังเห่อร้อนขึ้นมาเรื่อยๆของอัลฟ่าแดนเหนือ และมีทีท่าว่าจะเห่อร้อนมากขึ้นกว่าเดิมไปอีก 

ภาพสะท้อนในดวงตาของแอชเชอร์ที่ปรากฏภาพของทรูอัลฟ่าหนุ่มซึ่งกำลังถอดเสื้อผ้าออกอย่างไร้ซึ่งยางอาย จนเผยให้เห็นสัดส่วนของร่างกายซึ่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงตามแบบฉบับคนที่อยู่ในหน่วยป้องกัน 

ผิวสีแทนคร้ามแดดของไทเลอร์ดูเข้ากันได้ดีกับแสงไฟซึ่งถูกส่งมาจากเตาผิงและไฟที่ถูกจุดภายในห้องอาบน้ำ ก็คงต้องยอมรับว่ามันทรูอัลฟ่าตรงหน้าของอัลฟ่าแดนเหนือนั้นไร้ที่ติในการเป็นพวกที่อยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร 



"ลงมาอาบน้ำได้แล้วเลสลีย์.." เจ้าของกล้ามเนื้อสีแทนเข้มเอ่ยขึ้น พลางทิ้งตัวลงนั่งพิงหลังกับขอบบ่อน้ำอุ่นที่มีไอร้อนระเหยขึ้นมาเหนือผิวน้ำ ซึ่งนั่นก็ทำให้คนที่ถูกเรียกชะงักงันไปครู่หนึ่ง เพียงแค่คิดว่าจะต้องก้าวลงไปในนั้นมันก็อดกังวลอย่างเสียไม่ได้ แม้เป็นอัลฟ่าเฉกเช่นเดียวกันแต่แอชเชอร์ เลสลีย์ ที่ถูกเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีก็ย่อมไม่เคยต้องมาเปลือยกายต่อหน้าใครอื่นที่ไม่ใช่พี่เลี้ยงคนสนิท

และก็ดูเหมือนว่าเชส ไทเลอร์ จะเป็นคนแรกนอกจากคนสนิทที่ได้เห็นร่างกายอันแสนงดงามของอัลฟ่าแดนเหนือ... 



"นี่จะเป็นครั้งเดียวที่ฉันจะยอมทำตามคำสั่งนาย" 



แอชเชอร์เอ่ยด้วยเสียงเรียบนิ่งที่เจ้าตัวพยายามข่มความสั่นกลัวของตัวเองไว้ให้ลึกที่สุด แต่มันก็ยังไม่วายหลุดให้ได้เห็นจากมือเรียวสวยซึ่งกำลังกลัดกระดุมเสื้อผ้าที่กำลังสั่นน้อยๆอย่างควบคุมไม่ได้ ต่อให้สายตาของเขาจะมองตามเม็ดกระดุมที่อยู่บนเสื้อทว่าหางตาสวยก็ยังคงเห็นทรูอัลฟ่านั่นกำลังจ้องมองตัวเองตาไม่กะพริบ  และนั่นก็ยิ่งสร้างความประหม่าอย่างช่วยไม่ได้ให้กับแอชเชอร์ เลสลีย์อย่างทวีคูณ 



ทันทีที่กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออกจากรังดุม ผิวกายเนียนละเอียดอย่างคนที่ไม่ค่อยเจอแสงแดดแรงๆนั้นก็ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนท่ามกลางแสงไฟสลัว น้ำลายอึกใหญ่ถูกกล้ำกลืนลงไปในลำคออย่างยากลำบากเมื่อต้องปลดอาภรณ์บนร่างกายของตัวเองชิ้นต่อไป ซึ่งนั่นก็คงไม่พ้นกางเกงตัวยาวที่สวมใส่ หากจะให้หันหน้าเผชิญกับทรูอัลฟ่าแดนใต้ แอชเชอร์เองก็กระดากอายจนต้องหมุนตัวหันแผ่นหลังให้อีกฝ่ายแทน แล้วเลื่อนมือลงไปปลดกางเกงของตัวเองออก 

ถ้าหากร่างกายช่วงบนของแอชเชอร์ เลสลีย์ นั้นว่างดงามแล้ว เชส ไทเลอร์ ก็คงต้องตอบอีกครั้งว่าแท้ที่จริงแล้วร่างกายของอัลฟ่าแดนเหนือนั้นงดงามไปหมดทั้งตัว สัดส่วนสมบูรณ์แบบที่เข้ากันได้ดีอย่างไม่มากไม่น้อยเกินไปนั้นสามารถทำให้ริมฝีปากหยักได้รูปของหัวหน้าหน่วยเดอะฮิลล์แห้งผาก จนอดไม่ได้ที่จะต้องลอบเลียริมฝีปากช้าๆ ในขณะที่ดวงตาคมยังคงจับจ้องตามส่วนเว้าโค้งซึ่งไม่ต่างจากประติมากรรมชิ้นเอก 

ทางด้านแอชเชอร์เองก็รีบก้าวเท้าลงไปในบ่อน้ำทันทีที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าบนร่างกายของตนเองจนเปลือยเปล่า  ความอุ่นร้อนของน้ำนั้นแม้จะทำให้รู้สึกผ่อนคลายแต่เมื่อได้หย่อนตัวลงไปนั่งแล้วก็ทำให้อึดอัดขึ้นมา  เพราะแขนของไทเลอร์ที่สอดเข้ามารวบเอวของตนและดึงรั้งให้ขยับเข้าหาจนแผ่นหลังขาวแนบไปกับอกแกร่งของทรูอัลฟ่าหนุ่ม

ท่อนแขนขาวยกขึ้นกอดเข่าของตัวเองในทันทีราวกับว่ามันจะช่วยปกป้องตัวเองได้ แต่นั่นก็ดูจะเป็นการกระทำที่ไร้ประโยชน์เอามากๆ เพราะนอกจากจะไม่ได้ช่วยแล้วก็ยิ่งทำให้ไทเลอร์นั้นสามารถเข้าถึงตัวเองได้ง่ายมากขึ้น 

"ถึงกับหลับตาเลยหรือ.." เสียงทุ้มติดแหบเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาวพลางแกล้งพ่นลมหายใจรินรดผิวเนื้ออุ่น 



"หรือจะให้ฉันมองหน้านาย" เจ้าของใบหน้ารูปสลักเอี้ยวมามองคนที่นั่งซ้อนตัวอยู่ด้านหลังตัวเองด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย ที่อีกฝ่ายนั้นกลั่นแกล้งตัวเอง และการกระทำนั้นก็ไม่ต่างจากการพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่อันตรายเลยสักนิด 

ระยะห่างของใบหน้าที่น้อยนิดจนปลายจมูกนั้นเฉียดกันไปมา ดูจะเป็นความใกล้ชิดที่มากเกินความพอดีแต่ก็ยากที่จะขยับหนีในเมื่อแอชเชอร์นั้นถูกอีกฝ่ายกอดรัดไว้เสียจนแน่น



"กล้าให้ได้อย่างที่ปากนายพูดก็แล้วกัน" 

ไทเลอร์เอ่ยบอกในขณะที่สายตาคมยังคงไล่มองใบหน้าของแอชเชอร์อย่างถี่ถ้วนก่อนที่กลีบปากหยักจะก้มลงไปทาบทับที่ส่วนเดียวกันของคนตัวขาว สัมผัสบางเบาที่ไล่ขบเม้มไปตามกลีบปากอย่างเชื่องช้า ราวกับกำลังละเลียดชิมความหอมหวาน  กลิ่นกุหลาบดามัสก์ที่เป็นกลิ่นประจำตัวของอัลฟ่าแดนเหนือนั้นช่วยขบกล่อมให้รสจูบบางเบานั้นแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่ลึกซึ้งให้ก้อนเนื้อในอกได้สูบฉีด

กลีบปากบางเผยออ้าออกเล็กน้อย ให้เจ้าของผิวสีเข้มได้สอดลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานล้ำ และไทเลอร์เองก็ลิ้มลองความหอมหวานนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนกลีบปากบางเห่อแดงช้ำ หยดน้ำสีใสที่ล้นออกมาจากมุมปากนั้นไม่ได้ถูกเช็ดออกแต่อย่างใด เมื่อทรูอัลฟ่ายังคงตักตวงจูบจากอัลฟ่าแดนเหนือตรงหน้าอย่างไม่รู้จักพอ 



เสียงหายใจหอบถี่ดังเคล้าคลอควบคู่ไปกับเสียงบดจูบที่แลกน้ำลายกันไปมา ความอุ่นของน้ำในบ่อที่ใช้อาบน้ำยังคงเทียบไม่ได้กับร่างกายของทั้งคู่ที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนปลายจมูกโด่งได้รูปของแอชเชอร์เองนั้นเริ่มได้กลิ่นไม้ซีดาร์ของหัวหน้าหน่วยเดอะฮิลล์ที่เข้มมากขึ้นกว่าเดิม



"น่าเสียดายจริงๆที่กลิ่นหอมของนายจะต้องโดนกลบ.." 



เชส ไทเลอร์ละริมฝีปากออกห่างจากคนตัวขาวเพียงเล็กน้อย พลางกระซิบพูดกับอีกฝ่ายที่เปิดเปลือกตาขึ้นมาสบตาด้วยสายตาที่สั่นไหวไม่ต่างจากลูกสัตว์ตัวน้อย



"อื้อ.." 

เชสไม่ปล่อยให้แอชเชอร์ได้ตอบอะไรทั้งนั้น นอกเสียจากจะปล่อยให้เจ้าตัวรับจูบดุดันของไทเลอร์ที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มือหยาบที่เคยกอบกุบใบหน้าของแอชเชอร์ค่อยๆลากไล้สัมผัสไปตามผิวเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อตามอุณหภูมิของน้ำ ไล่ตั้งแต่ไหล่ได้รูปที่มีกล้ามเนื้อบางๆพอให้ได้เห็น ผ่านไปยังยอดอกสีอ่อนที่ตัดกับผิวขาว จนมาถึงกล้ามหน้าท้องเลขสิบเอ็ด 



แขนขาวที่เคยกอดเข่าตัวเองอยู่ก่อนหน้านี้ เลื่อนมือมาบีบขยำต้นขาแกร่งของเชสอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อทรูอัลฟ่าตัวร้ายนั้นเริ่มรังแกร่างกายของตัวเองจนเหมือนว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของแอชเชอร์ 

ปลายนิ้วสากที่ร้อนระอุไม่ต่างจากเหล็กร้อนนาบบนร่างกาย จนกลายเป็นตราประทับซึ่งฝังสัมผัสที่ยากจะลบเลือน  เรือนกายขาวเนียนถูกพลิกให้กลับมาเผชิญหน้าทรูอัลฟ่าหนุ่มที่ฝังใบหน้าซุกลงที่ซอกคอขาวที่เจ้าใบหน้ารูปสลักแหงนเชิดขึ้นเปิดทางเชื้อเชิญให้ไทเลอร์ได้สัมผัส 

เจ้าของกลิ่นกุหลาบนั้นกำลังถูกมอมเมาด้วยกลิ่นไม้สนซีดาร์ของทรูอัลฟ่าแดนใต้... ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งกลับทำให้ทุกอย่างมันดำเนินไปโดยไร้การขัดขวางอย่างที่สมควรจะทำ

มือขาวของแอชเชอร์ขย้ำบีบคลายสลับเข้าที่กลุ่มผมของทรูอัลฟ่าหนุ่มอยู่ตลอดในทุกครั้งที่ริมฝีปากร้อนขบเม้มดูดดึงตามผิวเนื้ออ่อนของตนเอง  กลีบปากที่ถูกป้อนจูบจนบวมช้ำก็ยังคงเอาแต่กัดปากกลั้นเสียงน่าอายที่หลุดออกมาจากลำคอของตัวเอง แว่วเสียงหอบหายใจของแอชเชอร์เองก็ชวนให้มือสากที่วางอยู่บนช่วงเอวได้รูปนั้นบีบขยำผิวเนื้อจนขึ้นรอยมือในขณะที่ไทเลอร์นั้นวักน้ำอุ่นขึ้นมาลูบไล้ชำระร่างกายให้อัลฟ่าแดนเหนือ 

"อื้ม.."  

"ยั่วกันหรือ?" เจ้าของกลิ่นไม้สนซีดาร์ผละใบหน้าออกมาจากซอกคอขาว พลางเอ่ยถามอัลฟ่าแดนเหนือที่อยู่บนตักตัวเองด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์  สายตาแพรวพราวของเจ้าตัวไล่มองเจ้าของกลุ่มผมสีสว่างดั่งเส้นไหม ไล่มาจนถึงใบหน้ารูปสลักที่ดูดีไม่แพ้ใครแต่กลับมีเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์อยู่ที่ดวงตาเรียวสวยและแพขนตายาว ไหนจะจมูกโด่งตามนิสัยดื้อรั้นของเจ้าตัวก็เป็นองค์ประกอบที่ลงตัวบนใบหน้าอีกเช่นกัน 

"ทำหน้าที่ของนายไปซะไทเลอร์" 

ถึงจะโดนกวนประสาทแต่นิสัยของแอชเชอร์ที่ไม่ค่อยจะยอมลงให้คนอื่นง่ายๆก็เอ่ยสั่งทรูอัลฟ่าหนุ่มด้วยท่าทีถือดี ยิ่งการที่เจ้าตัวบดเบียดอยู่บนตักของไทเลอร์ด้วยแบบนี้แล้วล่ะก็มันก็ไม่ต่างจากเจ้านายตัวดีที่คอยแต่จะชี้นิ้วสั่ง  และไทเลอร์เองก็ไม่ใช่พวกขี้ข้าที่จะปฏิบัติตามอย่างเชื่อฟังเสียด้วยสิ 

"สั่งเก่งแบบนี้ฉันก็อยากจะรู้นักว่าอย่างอื่นของนายมันจะเก่งตามไปด้วยไหม" 

มือที่เคยบีบขยำบริเวณช่วงเอวได้รูปนั้นเลื่อนไปลูบตามสันหลังของอัลฟ่าแดนเหนือ จนเจ้าของผิวกายขาวซีดนั้นจ้องไทเลอร์ตาเขม็ง 

"มากเกินไปแล้วมั้ง.." 

ฝ่ามือขาวยกขึ้นดันหน้าอกแกร่งของไทเลอร์อย่างปรามๆ ซึ่งคนอย่างไทเลอร์เองก็ฉกฉวยมือขาวนั้นขึ้นมาจูบที่หลังมือโดยที่แอชเชอร์เองก็ไม่ทันได้ระวังตัว 

"เขาว่ากันว่ายิ่งแน่นมากเท่าไหร่ กลิ่นก็จะยิ่งติดตัวมากขึ้นเท่านั้น.." หัวหน้าหน่วยเดอะฮิลล์ว่าพลางลดมือลงต่ำลงไปจนถึงเนินเนื้อกลมกลึงที่ดูท่าจะพอดีมือไม่หยอก "นายน้อยอยากจะลองดูหน่อยไหมล่ะ.." 

สายตาท้าทายกับใบหน้าเย่อหยิ่งที่กดลงมองไทเลอร์ซึ่งอยู่ต่ำกว่านั้นดูยั่วเย้า ทั้งที่ไม่ได้ขยับร่างกายบดเบียดไทเลอร์แต่อย่างใด ส่วนไอ้เรื่องต่อล้อต่อเถียงไม่มีใครเกินคนอย่างแอชเชอร์ เลสลีย์จริงๆ

มือข้างซ้ายของไทเลอร์ที่เคยลดต่ำวางบนก้นกลมนั้นกลับใช้ปลายนิ้วแตะสัมผัสบางเบาไปที่รอยแยกระหว่างเนินเนื้อจนคนตัวขาวซีดนั้นสะดุ้งเบาๆ พร้อมทำหน้าตาตื่นที่ดูน่าเอ็นดูไม่หยอกเมื่อตาสวยนั้นกะพริบถี่ 

"ท..ทะ ไทเลอร์" เจ้าของผิวสีแทนเมินเฉยต่อเสียงเรียกของอัลฟ่าแดนเหนือราวกับไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ก่อนที่เจ้าตัวจะลูบไล้ผิวกายลื่นมือนั่นอย่างย่ามใจ กลิ่นกายที่จงใจปล่อยออกไปนั้นก็ยังคงได้ผลดีอย่างที่ควรเป็นจนทำให้เจ้าของเกรย์วูล์ฟตัวน้อยที่แสนจะพยศนั้นตัวอ่อนอยู่ในอ้อมกอด  หมดสิ้นฤทธิ์ของคนถือดีที่ทำตัวเหนือกว่าเมื่อครู่อย่างที่เรียกว่าแตกต่างโดยสิ้นเชิง 

ข้อดีของทรูอัลฟ่ามันก็ดีตรงที่สามารถกดพวกที่ต่ำกว่าให้ศิโรราบนี่ล่ะ ซึ่งมันก็ไม่บ่อยนักที่เชส ไทเลอร์ จะใช้สิ่งนี้เพื่อเอาชนะใครสักคน

"สั่นอะไรขนาดนั้น.." 

ทรูอัลฟ่าหนุ่มเอ่ยถามเสียงระรื่นในขณะที่โอบรัดร่างขาวเนียนเข้ามาเบียดชิดตัวเองอีกครั้ง ฝ่ามือที่เคยแตะต้องส่วนล่างให้อีกคนตัวสั่นก็พลันเลื่อนขึ้นมาลูบไล้วนที่ไหล่ขาว หยาดน้ำตาที่คลอหน่วงนั่นไทเลอร์เองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่ามันเพราะเจ้าตัวนั้นโกรธตัวเองจนแทบจะร้องไห้ หรือว่ารู้สึกอะไรแบบที่ไม่เคยรู้สึกจนไม่รู้จะระบายยังไงกันแน่ 

แอชเชอร์ เลสลีย์ เลือกที่จะซุกหน้าลงกับไหล่แข็งแรงของหัวหน้าหน่วยเดอะฮิลล์แทนการตอบคำถามน่าอาย ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้คนขี้แกล้งแบบไทเลอร์เอาแต่ถามซ้ำๆจนโดนฟันขาวงับเข้าให้ที่ไหล่จนขึ้นรอยฟัน 

และนั่นก็ทำให้ทรูอัลฟ่าหนุ่มโอบเอวขาวเข้าเอว ก่อนจะดันร่างขาวให้ราบลงไปที่บริเวณพื้นเรียบที่อยู่รอบบ่อน้ำ 

"คิดว่าคันฟันเป็นคนเดียวหรือ..." 

ยังไม่ทันที่แอชเชอร์จะได้อ้าปากเถียงอะไร ฟันของอีกฝ่ายที่คร่อมทับอยู่ด้านบนก็ขบกัดไปตามผิวเนื้ออ่อนบริเวณช่วงหน้าอกจนขึ้นรอยแดง แถมยังงับคืนเข้าที่ไหล่ขาวจนเป็นรอยฟันเฉกเช่นเดียวกับที่อัลฟ่าแดนเหนือนั้นได้ฝากรอยนั้นเอาไว้ ปลายลิ้นร้อนเองก็ยังคงลากเลียไปตามผิวหอมกรุ่น ไล้วนบริเวณช่วงอกพลางพ่นลมหายใจใส่

"พะ พอ แค่นี้กลิ่นนายก็ติดตัวฉันจะแย่แล้ว" เจ้าของกลีบปากที่บวมช้ำเอ่ยเสียงด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นคงนักพลางบีบไหล่แกร่งแน่นจนเห็นกระดูกหลังมือที่ขึ้นเกร็งชัด และนั่นก็เรียกเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอของไทเลอร์ 

"แต่ฉันยังไม่อยากพอ.." ไทเลอร์ตอบพร้อมรอยยิ้มมุมปาก "เชื่อเถอะว่านายเองก็ยังต้องการ" 

ความรู้สึกตื่นตัวถูกกอบกุมด้วยมือสากที่เลื่อนลงไปสัมผัสอย่างกะทันหัน จนทำให้กายขาวบิดเร้าขยับสะโพกได้รูปไปตามฝ่ามือที่รูดรั้งเพื่อปลดปล่อยคนที่ตื่นตัวเพราะสัมผัสวาบหวิว  ช่วงแขนขาวที่ผวากอดรัดลำคอแกร่งนั้นยิ่งทำให้อัลฟ่าแดนเหนือบดเบียดทรูอัลฟ่าแดนใต้จนแทบจะกลายเป็นคนเดียวกัน  เสียงหอบหายใจหนักยังคงดังขั้นข้างใบหูของไทเลอร์จนเจ้าตัวนั้นส่งเสียงครางต่ำในลำคอ 

"อะ อื้อ" 

ร่างกายที่ตอบสนองไปตามสัญชาตญาณนั้นก็ยังคงแอบมีความเงอะงะให้เห็นในตัวของอัลฟ่าแดนเหนือ จนไทเลอร์เองก็สามารถจับจุดได้ว่านายน้อยเลสลีย์นั้นก็เป็นอัลฟ่าที่ไม่ได้มีประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้เสียเท่าไหร่  

จวบจนถึงเวลาที่กายขาวนั้นกระตุกเกร็งปลดปล่อยสิ่งที่คั่งค้างอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งออกมาจนเลอะเทอะไปทั่วมือสากของไทเลอร์  ความรู้สึกเหนื่อยที่ไม่ต่างจากการใช้กำลังต่อสู้หนักๆนั้นทำให้เจ้าของผิวขาวซีดซบใบหน้าหอบหนักลงกับไหล่แกร่งอย่างสิ้นท่า ทางด้านหัวหน้าหน่วยเดอะฮิลล์เองก็ยังคงทำตัวเป็นที่พักพิงชั้นดีให้คนที่หมดแรงจนแทบจะลืมหายใจนั้นได้พักเสียหน่อย 

พวงแก้มขาวของอัลฟ่าแดนเหนือขึ้นสีแดงระเรื่อจนน่ากัด ไหนจะริมฝีปากบวมช้ำที่พยายามหอบหายใจเข้าออกจนน่าสงสาร รวมๆแล้วก็เป็นภาพที่น่ามองไม่หยอก ซึ่งไทเลอร์เองก็ไม่คิดว่าจะมีใครได้เห็นแอชเชอร์ เลสลีย์ แสดงอาการแบบนี้มาก่อนเป็นแน่ 

"ทำใจยอมรับผลข้างเคียงไว้หน่อยก็ดีนะเลสลีย์..." ไทเลอร์เอ่ยกระซิบข้างใบหูขาว

กลิ่นกุหลาบดามัสก์ที่ถูกกลบไปด้วยกลิ่นไม้สนซีดาร์แทบทุกตารางผิวย่อมมีผลข้างเคียงต่อตัวของแอชเชอร์ไม่มากก็น้อย  เชื่อเถอะว่าช่วงอาทิตย์นี้แอชเชอร์ เลสลีย์คงได้ตบตีกับความคิดตัวเองให้ได้ทั้งวันเพราะกลิ่นของเชส ไทเลอร์ 

"นายมัน..."

"ยังมีแรงเถียงกันอีกหรือ.." เชส ไทเลอร์ ไม่ได้ถามเพียงปากเปล่า ฝ่ามือใหญ่ยังคงลูบไปทั่วแผ่นหลังขาวของคนที่ยังกอดตัวเองแน่น "หรือว่าเมื่อครู่มันมะ.."

"หยุดพูดเสียที.." แอชเชอร์ว่าเสียงเบาพลางเมินหน้าหนีไปมองทางเตาผิงที่ให้ความอบอุ่นแทนที่จะมองใบหน้าของทรูอัลฟ่า "แค่นี้ฉันก็จำมันได้ขึ้นใจ นายจะย้ำมันทำไมอีก" 

ท่าทางว่าคนโดนต้อนอย่างแอชเชอร์นั้นคงจะเคืองอยู่ไม่มากก็น้อยถึงได้เล่นเมินหน้าหนีเสียจนคนที่เป็นฝ่ายกลั่นแกล้งนั้นเลิกคิ้วขึ้นในทันที และนอกจากจะไม่อยู่เฉยแล้วเชส ไทเลอร์เองก็ยังไม่วายก้มลงไปกระเซ้าเย้าแหย่ให้อัลฟ่าแดนเหนือได้โกรธจนหน้าแดงอีก