สวัสดีค่ะเราอยากเขียนเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาของโรคซึมเศร้าที่เราได้เจอเห็นว่าช่วงนี้กระแสเรื่องโรคซึมเศร้ามาแรงมาก คนหลายๆคนให้ความสนใจมากขึ้นจากเมื่อก่อนและมีคนอีกหลายๆคนไม่เข้าใจเกี่ยวกับโรคนี้

ตอนแรกเรากลัวและกังวลมากว่าจะเขียนเล่าเรื่องราวนี้ดีไหมตอนที่พิมพ์ไปมือก็สั่นไปกลัวไปหมดทุกอย่างกลัวว่าคนที่อ่านจะรู้ตัวตนจริงๆว่าเราเป็นใครแย่ขนาดไหนกลัวมากว่าจะโดนCyber bullingไหม

ต้องบอกก่อนว่าเรื่องราวที่เราพิมพ์ทั้งหมดอาจจะไม่ปะติดปะต่อและบ้างครั้งอาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะเรื่องราวทุกอย่างเราต้องใช้ความกล้าอย่างมากที่จะพิมพ์มันออกมาและตรวจเช็คอ่านมันซ้ำเพราะการที่พิมพ์ออกมาและตรวจเช็คทำให้เรา

ต้องคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ทำให้เราเกิดโรคซึมเศร้าและเรากลัวมากที่จะบอกให้ใครหลายๆคนรับรู้และกลัวมากเวลาคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้น

แต่จากที่เราเห็นหลายๆคนที่ออกมาเล่าเรื่องราวผ่านเว็บไซต์Pantipส่วนมากจะเป็นผู้ใหญ่แต่ไม่ค่อยมีเรื่องราวของคนที่ต้องรับมือกับการเป็นโรคนี้ตั้งแต่เด็ก

เราจึงอยากบอกเล่าเรื่องราวของเราที่เริ่มมีอาการซึมเศร้าตั้งแต่ยังเด็กคือช่วงอายุ15และรู้ตัวว่าเป็นโรคซึมเศร้าและเข้ารับการรักษาตอนอายุ16 จนเกือบจะหายดีเเละพึ่งกลับมารับการรักษาใหม่ตอนอายุ18คือเมื่อวานนี้

เราอยากให้คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าตั้งแต่เด็กได้รับรู้เหมือนกันว่ายังมีเพื่อนคนนี้ที่ต้องเจอกับโรคนี้เหมือนกันนะเราจึงตัดสินยอมที่จะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา

และอยากให้ผู้ใหญ่หลายๆคนเข้าใจความรู้สึกของเด็กที่ต้องเจอกับเรื่องราวแบบนี้

เพราะการเข้าใจคนเป็นโรคนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับเรา เรารู้สึกและต้องการให้คนในครอบครัวเข้าใจเรามาก ว่าเรารับรู้และรู้สึกยังไง 

ตอนที่เราตัดสินใจว่าจะเขียนเรื่องนี้เรามีเรื่องราวเยอะมากที่อยากจะเขียนแต่ตอนนี้คิดแทบไม่ออกหัวใจมันเต้นเร็วมือก็สั่นเหงื่อออกมือการหายใจติดขัดไปหมด