ทุกครั้งที่ผมได้ยินประโยคนี้ เหมือนว่าโลกของผมได้พังทลายไปอีกครั้งไม่รู้ต่อกี่ครั้ง อ้อมกอดเล็กอันสั่นเทาที่พยายามรั้งผมเอาไว้ พยายามที่จะไม่ให้ผมกลับเข้าสู่วังวลเดิมๆนั่นอีก 

แต่สุดท้ายผมก็ทำไม่เคยได้

"อย่าทำแบบนี้ได้ไหม ฮึก ไม่มีเรื่องนะจอห์น เราขอร้อง" ใบหน้าน่ารักแต่กลับเปื้อนด้วยน้ำตาแห่งความเสียใจกำลังทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังบางสิ่งที่มันยากเกินจะให้อภัย

แต่เขาก็ทำให้คนตัวเล็กเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ร้องไห้ให้กับเรื่องเดิมๆที่เขาเป็นคนก่อ

อ้อนวอนต่อเขาให้หยุด

ทำไมกัน

"ทานสักหน่อยนะจอห์น เดี๋ยวจะได้ทานยา"

ทำไมกันนะ

ไม่ว่าเขาจะทำเลวแค่ไหน

ทำให้คนตัวเล็กผิดหวัง เสียใจมากเท่าไร

แทนไทก็ยังทนอยู่

ยังอยู่กับเขา

อยู่กับคนเลวที่ไม่มีอนาคตเหมือนกับใครเขา

ทำไมกันนะ