สำหรับผม ผมจะจับมันขังไว้ ให้อาหารวันละมื้อเป็นอย่างต่ำ งดขนมทุกชนิด เอาให้พวกแม่งอกแตกตายไปเลย

"น้าจอห์นนน น้องเจย์อยากกินอันนั้น"

ผมหันไปยิ้มพลางย่อตัวให้เท่ากับเด็กชายวัยห้าขวบที่นับวันมีแต่ท้วนสมบูรณ์ขึ้น เด็กน้อยมองไปที่ตู้ไอศครีมตาใสพลางทำท่าทางออดอ้อนจนทำเอาคนเป็นน้าลืมสิ้นถึงแผนการชั่วก่อนหน้านี้

"แล้วน้องเจย์อยากทานรสไหนล่ะครับ"

"น้องเจย์อยากกินคุณยูนิคอร์นครับ" พูดจบก็ยิ้มจนเห็นลักยิ้มทั้งสองข้างให้เอ็นดูเล่น

เขาเดินไปบอกพนักงาน แล้วเดินกลับมาหาหลานตัวเล็กอีกครั้ง วันนี้ครอบครัวเขานัดกันมาปิกนิกที่ริมทะเลกัน แน่นอนว่าช่วงปิดเทอมของเด็กม.ปลายที่ไม่มีงานอะไรเข้ามากระชากวิญญาณแบบนี้มีหรือว่าจอห์นจะพลาด คิดเอาไว้ก่อนหน้าแล้วว่าต้องได้ส่องสาวในชุดทูพีชสักคนสองคนพอให้เป็นอาหารตา แต่ไหงต้องมาดูเด็กอ้วนนี่ละวะ

"ได้แล้วค่ะ"

ดูเหมือนจะคิดนานไปหน่อยจนลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เขามาทำอะไรที่แถวโซนของกินเล่น เด็กหนุ่มรับโคนไอศครีมหลากสี หรือไอ้อ้วนนั่นเรียกว่าคุณยูนิคอร์นมา พลางขยิบตาให้พี่พนักงานสาวแล้วส่งยิ้มไปอีกรอบพอให้เขินเล่น

ใบหน้าสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางส่งยิ้มกลับให้ด้วยท่าทีเขินอาย เห็นว่าเป็นเด็กม.ปลายแต่จอห์นฮอตมากๆ ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ก็หลงเขามานักต่อนักแล้ว สเน่ห์แรงขอให้บอก ไหนๆเจ้าหล่อนก็ให้ท่าแล้วเข้าไปขอเบอร์สานความสัมพันธ์ต่อจะเป็นไรไป

"น้าจอห์นนน"

"นี่ครับน้องเจย์" จอห์นยื่นไอศครีมโคนยักษ์ให้ไอ้อ้วนอย่างใจเย็นไม่ให้เผลอฟาดใส่แก้มย้วยๆนั่น หลานรักรับของกินก็เงียบขึ้นทันตา ไม่สนใจว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนี้

"พี่ครับ--"

"น้าจอห์นนนนนนน น้องเจย์อยากกินอันนั้น!!"

"น้าจอห์นๆๆ"

"ค๊าบบบบ น้องเจย์อยากทานอะไรครับ เดี๋ยวน้าจอห์นพาไปเอง"