เดินออกมาหน้าสถานี  เจอเจ้าถิ่นกำลังหม่ำข้าวกลางวัน

ใบไม้เริ่มเหลืองแล้ว  สีสวยดี  ถ้ามาช้ากว่านี้คงสวยกว่านี้

สภาพแถวนี้ดูร้าง ๆ อย่างกับเป็นภาคต่อ Train to Busan บวกกับใช้ฟิล์มตัวนี้แล้วยิ่งดูร้างเข้าไปอีก  

เกรนเยอะดี  

เจอ Artbox และ Daiso อีกแล้ว  ร้านหลังนี่เจอเยอะจนงงว่าสรุปมันของญี่ปุ่นหรือเกาหลีนะ  ไปญี่ปุ่นยังไม่เจอบ่อยขนาดนี้

ไปถึงที่พัก  ฝากกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว  หิวมาก  เลยคิดว่าควรหาอะไรกินก่อนไปเที่ยวต่อ  เลยกินฟาสท์ฟู้ดที่เจอร้านแรก  รสชาติใช้ได้  แล้วก็เติมคาเฟอีนหน่อย  ร้าน EDIYA นี่เห็นสาขาเยอะมาก  คิดว่าคงใช้ได้  แต่พอจิบเข้าไปแทบสำลัก  หวานมาก  คนที่นี่ดูเหมือนจะกินหวานกัน  ช่วงนี้ไม่ได้หยิบกล้องฟิล์มขึ้นมาถ่ายเลย

ป้าขายผักตรงนี้เลย  เหมือนแถวบ้านหนูเลยค่ะ

มาถึงโซลแล้วเราก็ไปเยือนแดนติ่งหน่อย  เป้าหมายคือร้าน SUM ที่ Coex Mall ต้องนั่งซับเวย์ไปเกือบ ๆ ชั่วโมง  ระหว่างทางก็ส่งรูปเข้ามือถือ  มองนู่นมองนี่ไปเรื่อย

มาถึงแล้ว

พอมาดูรูป  ตรงนี้แสงก็ไม่น้อยมาก  แต่สีออกมาเย็น ๆ 

คุณแม่กำลังวุ่นวายกับรถเข็น

ข้างในแสงน้อย  เลยไม่ค่อยได้ถ่ายอะไร

สรุปได้อัลบั้มติดมือมาคนละ 1 พร้อมกับกาจาปองคนละอัน  เลยมานั่งพัก  แกะอัลบั้ม ชมวิว  วันนี้วันอาทิตย์เลยมีคนพาครอบครัวมากันเยอะ

ระหว่างที่กำลังนั่งเล่น  ก็มีหนูน้อยคนนึงมาวนเวียนใกล้ ๆ ทักทายเรากับเพื่อน "อันยองงง" น่ารักมาก  สักพักเดินเข้ามาดูใกล้ ๆ คงสงสัยว่านี่คือกล้องอะไร  กล้องตัวนี้น่าจะแก่กว่าพ่อหนูอีกจ้ะ

กดไปกดมา  หมดม้วนแล้ว  หลัง ๆ เริ่มถ่ายเร็วมากขึ้น  เริ่มไม่ค่อยเสียดาย 5555

พบว่าฟิล์มตัวนี้ถ้าถ่ายในที่แดดจัด ๆ จะถูกใจเรามาก  ให้อารมณ์ดิบ ๆ เก่า ๆ  

ใครชอบเกรนดิบ ๆ ต้องลองเลย