เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
จีส์วิวgies
[review] เต้น(เพื่อ)ลืมโลก "Swing Kids"
  • ว่ากันว่าในสภาวะยากลำบากคนกลุ่มหนึ่งจะวิ่งพุ่งเข้าไปสู้กับปัญหาในทันทีในขณะที่อีกกลุ่มเลือกที่จะหนีปัญหาเพื่อไปตั้งหลักก่อน “โรกีซู” ทหารหนุ่มเกาหลีเหนือ ตัวละครจากภาพยนตร์เรื่อง Swing Kids ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ขอหนีปัญหาในชีวิตและหันมาพึ่งการเต้นแท็ปโดยที่เขาเองก็ไม่ได้คาดคิดว่าสิ่งที่เขาหลงใหลจะพาเขาวนไปสู่เจ้าปัญหาที่เขาพยายามหลบหนี

    . . . . .

    Swing Kids เป็นเรื่องราวที่มีจุดเริ่มต้นที่ค่ายกักกันเชลยสงครามบนเกาะกอเจในปี 1951 ซึ่งสงครามที่ว่าก็คือสงครามเกาหลีนั่นเอง แม้เซตติ้งของเรื่องจะดูซีเรียสมากๆ แต่เนื้อเรื่องกลับพูดถึงทหารหนุ่มเกาหลีเหนือในค่ายกักกันนามว่า โรกีซู ที่ดันตกหลุมรักกับการเต้นแท็ปของชาวอเมริกัน ไม่ว่าเขาจะฝืนตัวเองสักแค่ไหนแต่สุดท้ายเสียงของแผ่นเหล็กใต้รองเท้ากระทบกับพื้นไม้ที่เขาได้ยินจากการแอบดูทหารแอฟริกัน-อเมริกัน “แจ็คสัน” เต้นในฮอลล์ก็พาให้เขาเข้ามาร่วมทีมเต้นแท็ปจนได้ ในทีมยังประกอบไปด้วยสมาชิกคนอื่นๆ นั่นก็คือ ยังพันเร สาวเกาหลีใต้ผู้เป็นล่ามของวงเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัว คังบยองซัม ชายที่หวังว่าการเต้นแท็ปจะทำให้เขามีชื่อเสียงและทำให้เขาได้เจอภรรยาของเขาอีกครั้ง และ เสี่ยวปัง เชลยศึกจากจีนผู้มีพรสวรรค์ในการเต้นแม้ร่างจะท้วมและเหนื่อยง่ายก็ตาม


    ภาพยนตร์โฟกัสกับเรื่องการเต้นแท็ปของคนกลุ่มหนึ่งในค่ายกักกันซึ่งถ้ามองในภาพรวมใหญ่จีถือว่าเป็นเรื่องราวคอมเมดี้ที่ดีเลยทีเดียวไม่ว่าจะเป็นตลกจากการสื่อสารกันไม่รู้เรื่องของตัวละคร หรือ ตลกด้วยบุคคลิกของตัวละครเองก็ตาม ความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละตัวในเรื่องเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่จีประทับใจมากๆ ตัวอย่างเช่น คู่หูต่างเชื้อชาติอย่าง คังบยองซัม กับ เสี่ยวปัง ที่เวลาจะคุยกันก็คุยกันด้วยภาษาถิ่นของแต่ละคนนี่แหละ ถามเกาหลีตอบจีน แต่ต่างฝ่ายต่างเข้าใจว่ากำลังพูดเรื่องอะไรกันอยู่แถมยังดูเข้าอกเข้าใจกันมากด้วยทีเดียว หรือจะเป็นความสัมพันธ์ซึนๆ ระหว่าง โรกีซู กับ ทหารอเมริกันที่ชื่อว่า แจ็คสัน ซึ่งสองคนนี้ในตอนแรกๆ เอะอะก็ชวนดวลแท็ปแดนส์กันอย่างดุเดือดตลอด แต่พอดูไปเรื่อยๆ ก็จะสัมผัสได้ถึงความเป็นมิตรที่ทั้งสองมีให้กันและกัน

    แจ็คสัน และ โรกีซู
    คังบยองซัม และ เสี่ยวปัง
    ในส่วนของตัวละครสมทบของภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องบอกเลยว่าตัวจี๊ดทุกคน ถือว่าเป็นสีสันของเรื่องที่ถ้าขาดไปแล้วเรื่องคงไม่สมบูรณ์แบบนี้แน่นอน อย่างเช่น แก็งค์สาวฟลอเต้นที่อินกับความเป็นอเมริกันเกิร์ลสุดๆ เด็กน้อยเกาหลีเหนือในค่ายกักกันผู้หลงใหลการเต้นรำแบบฝรั่ง แก็งค์ทหารอเมริกันเท้าไฟ และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งหลายคนในกลุ่มตัวละครสมทบก็เป็นกุญแจสำคัญของปมปัญหาที่เกิดขึ้นในเรื่องอีกด้วย

    แก็งค์สาวฟลอเต้น และ ยังพันเร(คนหลังสุด)
    เด็กน้อยเกาหลีเหนือที่หลงใหลการเต้น
    แก็งค์ทหารอเมริกันเท้าไฟ
    แต่ถ้ามองลงไปในรายละเอียดของแต่ละฉากแล้ว คุณจะยังสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดของสถานการณ์สงคราม เห็นการเหยียดเชื้อชาติของแต่ละฝ่ายที่มันไม่ใช่แค่คนอเมริกันเหยียดคนเกาหลี คนเกาหลีเองก็เหยียดคนแอฟริกัน-อเมริกันด้วย แม้แต่เกาหลียังเหยียดกันเองก็มี ซึ่งจีมองว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทำออกมาได้เอนเอียงน้อยมาก ขณะที่ดูจะไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเกลียดชนชาติไหนมากกว่ากัน ในทางกลับกันเราจะรู้สึกเศร้าใจมากกว่าว่าทั้งที่ทุกคนสามารถมีมิตรไมตรีต่อกันได้แต่เรากลับมีอุดมการณ์ที่แตกต่างกันคอยรั้งเราให้เลือกทำหน้าที่ของตัวเองก่อนเป็นสิ่งสำคัญ

    . . . . .
     . . . . .

    อีกหนึ่งข้อสำคัญที่ต้องชื่นชมมากๆ เลยนั่นก็คือทักษะการเต้นแท็ปของนักแสดงแต่ละท่านที่ทำออกมาได้อย่างราบรื่น สวยงาม โดยแต่ละคนได้ใช้เวลาฝึกซ้อมกันประมาณ 5 เดือน รวมถ่ายทำอีกก็เกือบๆ ปี ถือว่านักแสดงทุกท่านได้ทำการบ้านมาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว ไม่แปลกใจที่นักแสดงในเรื่องนี้จะได้รับคำชมกันอย่างล้นหลาม


    ภาพยนตร์เรื่องนี้จะทำให้คุณขำ ร้องไห้ และรู้สึกอบบอุ่นใจไปตลอด 2 ชั่วโมง 14 นาที หากใครกำลังหาภาพยนตร์ดูในช่วงวันหยุดที่เหลือนี้อยู่ละก็ Swing Kids เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่จีอยากแนะนำให้ทุกคนได้ลองดูค่ะ :-)

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in