เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
หรือว่าเรากำลังรักคนอื่นมากว่าตัวเองI am who I am
หรือว่าเรากำลังรักคนอื่นมากว่าตัวเอง
  •           อย่างที่เรารู้ ๆ กันว่าความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับทุกคน ทุกช่วงวัยและเวลา ทุกเช้าที่เราลืมตาตื่นขึ้นก็พบเจอกับความเปลี่ยนแปลง แต่เหตุการณ์ความเปลี่ยนแปลงบางอย่างมันช่างทำร้ายเราอย่างเจ็บปวด ! เจ็บจนทำให้เรากลายเป็นคนด้านชา 

             แต่ความเจ็บปวดนั้นกลับทำให้เรากลายเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งอาจจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิม

    •             เหตุการณ์ความเปลี่ยนแปลงครั้งล่าสุดที่เราได้เจอกับมัน มันรุนแรงเกินกว่าที่เราจะตั้งรับทัน มันเหมือนกับโดนปืนยิงเข้ากลางหัว เหมือนกับเอามีดหลาย ๆ เล่มปาเข้าใส่เรา เราร้องไห้ เสียใจ และเป็นครั้งแรกในชีวิตของเราที่ถึงขั้นโทรกลับไประบายให้ครอบครัวฟัง จนถึงตอนนี้เหตุการณ์นั้นได้ผ่านมาในระยะหนึ่งแล้ว เราคิด และมองย้อนกลับไปในช่วงเวลานั้น แล้วคิดว่า ...

                "ตอนนั้น กูเป็นถึงขั้นนั้นเลยหรือ..."

    •             ความเจ็บปวดจากการที่เหมือนกับเราต้องรับผิดทุกอย่าง ซึ่งเราไม่ได้ทำ การที่เราต้องเป็นคนทน เหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกอะไร และให้คนอื่นเข้ามาเหยียบย่ำเราเหมือนกับเราไม่ใช่คน เล่าไปเหมือนเราเป็นคนดีมาก เปล่าเลย เราไม่ได้ดีเด่อะไร "Nobody's Perfect" ความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ไม่ได้เป็นเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แต่มันเป็นเรื่องของมิตรภาพ มิตรภาพที่ต้องขาดสะบั้นลง และเราคือคนที่ต้องทนรับสภาพ

    •           ไม่มีใครชอบการโดนย่ำยี โดนดูถูก หรือการถูกตราหน้าเป็นคนแย่ ๆ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็แก้ไขอะไรไม่ได้ เราไม่ได้บอกว่าให้ยอมรับกรรมในสิ่งที่เราเองก็ไม่ได้ผิด แต่เรากำลังบอกว่าเราต้องเผชิญหน้ากับมันต่อไป ก้าวเดินออกไปอย่างเข้มแข็ง ต่อให้เราไม่เหลือใคร แต่เรายังเหลือตัวเราเอง 

    •           ย้อนกลับไปถึงตอนที่เราโทรไประบายและปรึกษากับคนครอบครัว แค่ได้ยินเสียงเราก็รู้สึกถึงความตกใจปนความเป็นห่วงของครอบครัวตัวเอง และความตกใจของครอบครัวที่ว่าคือ 'ทำไมลูกของเขาถึงได้แคร์คนอื่นหรือเอาความคิดและลมปากของคนอื่นมาใส่ตัวเองขนาดนี้' ในระหว่างที่คุยกัน หนึ่งคำที่พ่อจะย้ำอยู่เสมอคือ "ลูกต้องเข้มแข็ง" เช้าวันต่อมาเราโทรกลับไปหาพ่อ พ่อพูดกับเราว่า "ลุกอย่าไปคิดมาก พ่อเป็นห่วงมาก นอนเป็นห่วงทั้งคืน" ประโยคแค่นี้ ทำเราน้ำตาไหล และทบทวนกับตัวเองว่าทำไมเราต้องไปสนใจคนนอกที่วันหนึ่งก็จะหายจากเราไป ...

                ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเราในครั้งนี้ มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงแค่เรื่องราวที่เราจต้องเจอ แต่มันเปลี่ยน 'ความรู้สึก' และ 'ความคิด' ของเราไปด้วย
    มันทำให้เราหันกลับมาสนใจความรู้สึกของตัวเองและคนที่เขารักเรามากกว่าคนอื่นที่ไม่นานก็จะจากเราไป "รักตัวเอง"  ฟังดูเป็นวลีทั่ว ๆ ไป แต่มันคือวลีที่ไม่ว่าเราจะเจอใครที่มาทำร้าย เอาเปรียบเรา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม จงรักตัวเอง รักคนที่เขารักเรา และให้กำลังใจตัวเอง อย่างที่เราได้บอกไปว่า  "ต่อให้เราไม่เหลือใคร แต่เรายังเหลือตัวเราเอง"
                
         
              

              

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in