(1)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงเสียงกุญแจที่ดังกระทบกันทุกครั้งที่คุณก้าวขา มันเป็นเสียงแรกที่ฉันได้ยินก่อนที่คุณจะเดินเข้ามาในโลกที่ฉันอยู่ หลังจากนี้ฉันคงต้องบอกตัวเองไม่ให้มองหาร่างสูงชะลูดของคุณหากเสียงกรุ๊งกริ๊งนั้นดังขึ้นมา เพราะคุณกับฉันจะต้องเดินอยู่บนเส้นคู่ขนานที่ไม่มีวันบรรจบ

(2)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงเสียงหัวเราะ มือที่เล่นเส้นผมคุณไปมา กับเรื่องราวที่แลกเปลี่ยนก่อนเราหลับตาเข้าสู่ห้วงนิทรา ความลับที่ซ่อนอยู่ในใจ เรื่องน่าอับอายในวัยเด็ก ความฝันที่เราทั้งสองต่างวิ่งเข้าหา และรอยยิ้มที่ส่งให้กันทุกครั้งที่เราเผลอสบตาในยามวิกาล ฉันสัญญาไม่ได้หรอกว่าฉันจะสามารถจดจำทุกเรื่องเล่าที่แบ่งปันกันได้นานแค่ไหน แต่มันคงทำให้ฉันหลุดยิ้มบางๆ หากฉันนึกถึงมันขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลตอนที่ฉันเติบโต

(3)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงเสียงเพลงที่ดังบนรถสีขาวคันเก่ง เสียงร้องเพลงที่ผิดคีย์และแสนจะไม่ได้เรื่องหากแต่ฉันกลับชอบฟัง คุณคงต้องหาดีเจคนใหม่ ฉันหวังว่าเพลย์ลิสต์ที่เราเลือกเอาไว้ด้วยกันจะยังมีความหมายอยู่บ้าง หวังว่าหากเพลงของเราดังขึ้นมาคุณจะนึกถึงคนที่แนะนำมันให้กับคุณ แต่ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไร เวลาจะคอยลบเลือนตัวตนของฉันออกไปจากความทรงจำคุณเอง ฉันก็คงไม่ต่าง

(4)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงเดทในร้านอาหารฟ้าสฟู้ดที่ห่างไกลจากคำว่าพิเศษ มุกตลกที่เราเข้าใจกันเพียงแค่สองคน น้ำชามะนาวหวานเจี๊ยบและเพลงแจ๊สที่เปิดผสมกับเพลงประกอบหนังมาเฟียยุคเก้าศูนย์ ฉันเป็นตัวเองเสมอเมื่ออยู่กับคุณ มันเรียบง่ายและไร้ความพยายาม เป็นความธรรมดาที่ฉันชื่นชอบ รู้อะไรมั้ย ฉันไม่เคยชอบน้ำชามะนาวที่หวานเจี๊ยบนั่นเอาเสียเลย แต่ในเมื่อมันคือสิ่งที่คุณโปรดปราน ฉันจึงไม่คิดจะสั่งอย่างอื่น

(5)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงตอนที่คุณขอจับมือฉันในเวลาตีหนึ่ง มีแค่เราสองคนเดินกันกลางถนน ฉันมองมือใหญ่ที่แบรอก่อนจะเอื้อมไปจับ น่าแปลกที่ฉันรู้สึกว่านิ้วของเราประสานเข้าหากันอย่างพอดิบพอดี  ฉันรู้ว่าที่คุณพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่ามันอาจจะอันตรายหากปล่อยให้ฉันเดินคนเดียวมันเป็นเพียงแค่ข้ออ้าง แต่มือของคุณทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย คงต้องอีกสักพักกว่าฉันจะเปิดดูลาลาแลนด์ได้โดยไม่นึกถึงคุณขึ้นมา

(6)

ฉันจะคิดถึงคุณ

จะคิดถึงคุณที่นอนใต้ผ้าห่มผืนหนาราวกับว่าโลกนี้ไม่ได้มีหยดน้ำตาและความผิดหวัง ลมหายใจที่เข้าออกสม่ำเสมอ น้ำเสียงงัวเงียที่ฟังไม่ได้ความ และอ้อมกอดที่กระชับฉันเข้าไปใกล้ทุกครั้งที่ฉันเผลอขยับออกห่าง แสงแดดจากพระอาทิตย์จะส่องผ่านผ้าม่านขาวบางจนทำให้ทั้งห้องนอนสว่างไสวเมื่อยามเช้ามาถึง ฉันชอบที่คุณใช้นิ้วมือลูบต้นแขนฉันไปมาเป็นการปลอบประโลมให้ฉันนิ่งสงบ ชอบที่มือคุณสามารถกอบกุมทุกอย่างเกี่ยวกับฉันเอาไว้ได้แม้ฉันรู้ว่าคุณอาจทำฉันร่วงหล่นลงมา

(7)

โปรดรู้เอาไว้ว่าฉันได้พยายาม  

ฉันเป็นคนรอไม่เก่งเอาเสียเลย ฉันเคยบอกคุณหลายครั้ง แต่ดูเหมือนคำเตือนเหล่านั้นจะไม่ทำให้คุณหวั่นใจ  คุณคงไม่แปลกใจที่เห็นฉันยอมแพ้ ฉันเองก็เช่นกัน ฉันหวังว่าในวันนึงคุณจะเจอกับใครสักคนที่คุณพร้อมจะทุ่มเททุกสิ่งอย่างให้โดยไม่ต้องมีเหตุผลมากมายมาขวางกั้น ฉันหวังว่าคุณจะถูกรักอย่างซื่อตรง เพราะเราทุกคนบนโลกใบนี้ล้วนสมควรได้เจอกับความรักที่เหมาะสม ฉันไม่โกรธคุณ ไม่เลย ฉันขอบคุณคุณสำหรับทุกอย่าง ฉันขอให้เราสองคนได้เจอกับคนของเรา ฉันขอให้พวกเรามีความสุข และหากวันนึงฉันบังเอิญเจอคุณเข้า ฉันสัญญาว่าจะยิ้มให้คุณ คุณไม่จำเป็นต้องยิ้มกลับก็ได้

เพราะถึงตอนนั้นฉันจะไม่คิดถึงคุณ

(end)