อ้อ อันที่จริงไม่ การขึ้นรถไฟ กับ การฝันเรื่องทะเลอ้วก นั่นจัดอยู่ในอันดับแย่ที่สุดร่วมด้วยก็แล้วกัน

มีเรื่องแย่ที่สุดอัดแน่นกันเยอะแยะเกินไปแล้วกระมัง

เขาถอนหายใจ รู้สึกอยากอ่านหนังสือพอๆกับไม่อยากอ่าน สมองเขายังหมุนติ้ว แต่เขาไม่อาจอาเจียรอีกแล้ว ไม่ใช่เพราะรู้สึกดีขึ้นหรอกนะ แต่เพราะว่าท้องไส้เขาว่างโหวงจนท้องเขาแทบจะแบนราบติดแผ่นหลังตนเองแล้ว

"กินน้ำสักหน่อย คุณจะดีขึ้นนะ" ผู้ชายเจ้าของที่นั่ง A14 คนนั้นยังยืนยันคำเดิม

เขายิ้มอย่างเปี่ยมมารยาท

"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ ผมอาจจะเหมาะกับบรั่นดีหรือวิสกี้มากกว่า" เขาตอบ ใช้น้ำเสียงประชดประชันโดยไม่รู้ตัว เขาเห็นนัยน์ตาสีดำคู่นั้นเป็นประกายขึ้นมาคล้ายกำลังขำขันอะไรบางอย่าง

มีอะไรน่าขำตรงไหนกัน

"งั้นก็บรั่นดีสักแก้ว..." น้ำเสียงทุ้มนุ่มนั่นเสนอ

บรั่นดีชั้นดีถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่ที่วางไว้บนชั้น

ความเห็นแก่กินก็เป็นดาบชั้นเยี่ยมอีกเล่มเช่นเดียวกัน

"งั้นก็ไม่ปฏิเสธครับ" เขาตอบอย่างหน้าไม่อาย

แล้วทำไมต้องอายด้วยเล่า

มีอะไรน่าอายตรงไหนกัน

-

#ผู้ชายA14

@sunnyside1909