ตัวอักษรที่ส่ายไหวรวดเร็วทำให้เขารู้สึกวิงเวียน จ้องมองเพียงครู่เดียวก็รู้สึกว่าตัวอักษรที่กำลังส่ายไปมานั้นค่อยๆลอยขึ้นมาทักทายเขาในอากาศ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ หลับตาลงเพื่อขจัดความคลื่นเหียนในคอ
แต่ว่าให้ตาย
หลับตาแล้วก็ยิ่งได้ยินเสียงฉึกฉักของรถไฟดังขึ้น
ฉึกฉัก
ฉึกฉัก
ฉึกฉัก
เสียงกึงกังของล้อโลหะที่กระแทกกับรางทำให้เขารู้สึกแทบบ้าขึ้นทุกที เขามีความรู้สึกอยากจะกระโจนพรวดลงไปจากหน้าต่าง
ตัวอักษรลอยอยู่ในดวงตาที่ปิดสนิทของเขา มันยังคงสั่นไหวรัวเร็วเหมือนใบพัดและทำให้น้ำย่อยเปรี้ยวๆนั้นขยอกออกมา
"เมารถหรือครับ" เสียงทุ้มนุ่มถามขึ้น
เสียงนั้นทุ้มและไพเราะมากอย่างที่ทำให้เขาเกิดความรู้สึกเกลียดชังที่คล้ายจะเป็นญาติกับความอิจฉาขึ้นมาจางๆ
เขาหลับตาอยู่อีกครู่หนึ่งราวกับไม่ได้ยินคำพูดนั้น
"กินน้ำสักหน่อยไหมครับ คุณอาจจะดีขึ้นได้"
อย่าโง่ไปหน่อยเลย ทันทีที่ฉันเอาอะไรเข้าไปในหลอดอาหารมันจะพุ่งใส่หัวนายในอึดใจต่อมาเลยล่ะเพื่อน
เขาลืมตา
เขาเห็นรอยยิ้มกระจายอยู่บนใบหน้านั้นและกระจายขึ้นไปถึงดวงตาเรียวรีคู่นั้นด้วย
-
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in