มีช่วงหนึ่งที่เราทำงานวิจัย Demand การใช้กล่องกระดาษของภาคเหนือ เราเดินทางไปพร้อมรุ่นพี่ผู้หญิงในแผนก ไปเชียงใหม่กัน ทำงานกินนอนด้วยกันตลอด 1 เดือน เรามีศูนย์บัญชาการอยู่ที่ ร.ร. ดุสิตธานีในตัวเมือง ใกล้ไนท์บาร์ซา เดินทาง ทานข้าว สะดวกมาก
.
.
เราสำรวจวิจัยโรงงานเซรามิค ไร่ชา สวนส้ม ในเชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง ลำพูน โดยนั่งรถเช่าของเอลวิสพร้อมคนขับ ไปเช้าเย็นกลับ และมีน้องๆจากมหาลัยเชียงใหม่ 4 คนมาช่วยงานแบบสอบถามด้วย
.
.
น้องๆ ชาย 3 คน หญิง 1 คน อยู่ปี 2 เป็นเด็กน่ารัก ชีวิตสดใส ขี่มอเตอร์ไซค์ มาเจอเรา รับแบบสอบถาม ไปช่วยสำรวจใน segment อื่นด้วย
.
.
พอวันเสาร์อาทิตย์ เราและรุ่นพี่ จะซ้อนท้ายน้องผู้ชาย เป็นสก๊อยกัน ..
เค้าพาเราขึ้นดอยสุเทพ..โห ผมปลิว ปะทะกับลมเย็นๆที่พัดผ่านหน้าเรา ข้างทางเป็นป่าเขาธรรมชาติ ตื่นตาตื่นใจมาก
.
.
เราและรุ่นพี่ รู้สึกสนุก ชอบมากเลย ย้อนวัยเป็นเด็กมหาลัย เทียบกับอายุจริงราว 23 ปี และ 25ปี ณ ตอนนั้น เราสนิทกับน้องๆมาก ไปเที่ยว ทานข้าวกันบ่อย พองานเสร็จ ก็รู้สึกใจหาย ..คิดถึงน้องๆเหมือนกัน ..สมัยก่อนยังไม่มีมือถือกัน ..เลยขาดการติดต่อกัน..ถ้าเป็นสมัยนี้ ตั้งไลน์กลุ่ม น้องม.ช. กันไปแล้ว
.
.
ทำงานสักพัก รุ่นพี่เค้าลาออกไปเรียนต่อโทที่
อเมริกา และแต่งงานในเวลาต่อมา
พี่เค้าแต่งงานกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยรั้วมหาวิทยาลัย และความรักผูกพันแน่นแฟ้นมาก เราจะได้ยินพี่เค้าเล่าเรื่องราวความรักหนุ่มสาว กุ๊กกิ๊ก ให้ฟัง การรอคอย การสัญญากัน และเป็นความรักที่อยู่ในส่ายตาพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย เราได้ข้อคิด คำแนะนำจากพี่เค้าหลายๆด้าน ชอบจัง..
.
.
ต่อมาเราจบโท และลาออกจากบริษัท ย้ายงานใหม่ ไม่ได้ติดต่อกับพี่เค้าอีกเลย
.
.
ผ่านมาหลายสิบปี เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เพื่อนที่บริษัทเก่า เล่าให้ฟังว่า พี่เค้าป่วยเป็นมะเร็ง ไปรักษาตัวที่อเมริกา และจากไปอย่างสงบแล้ว
.
.
เราคิดถึงวันเก่าๆ ที่เคยกินนอนกันมา ทำงานใกล้ชิดกัน 24 ชั่วโมง พี่เค้าก็เหมือนพี่ส่าวอีกคนหนึ่ง
คอยแนะนำเราทั้งงานและการใช้ชีวิตต่างๆ
.
.
บางครั้งก็อดแปลกใจไม่ได้ ทำไมคนดีๆ ถึงจากไปตลอดเวลา ..แต่พี่เค้าก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยจากโรคที่บั่นทอนเค้า ได้พักผ่อน และสู่สุคติภูมินะ
.
.
ณ วันนี้ ขอให้เราเห็นคุณค่าของคนที่อยู่ใกล้
คนที่รักเรา คนที่เรารัก ใช้เวลากับเค้า
ทำสิ่งดีๆต่อกัน แสดงออกถึงความรู้สึกดีๆจากหัวใจเรา..เพราะเราไม่รู้หรอกว่า ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไหม เวลา หรือ ความไม่แน่นอนทั้งหลาย จะพรากเราจากกันเมื่อใด..
.
.
เวลานี้ ณ ปัจจุบันขณะ เราจะดูแลกันและกันให้ดีพอ เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องเสียดาย เสียใจภายหลัง หากเราได้ทำดีต่อกัน อย่างดีที่สุดแล้ว