เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (3)Chaitawat Marc Seephongsai
ANOTHER ROOM By toddyinthemood
  • รีวิวเว้ย (1350)
    .
    ทำไมคนเราถึงต้องมีความรักนะ
    พอมีความรักก็ต้องตามมาด้วยคำสัญญา
    มีคำสัญญามากมายบนโลกที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง
    มีบางคำสัญญาที่หลงลืมไป
    คำสัญญาบางเรื่องที่ไม่มีทางลืม
    แต่กลับไปทำตามที่สัญญาไว้ไม่ได้
    .
    ถ้าชีวิตเราเป็นเหมือนภาพถ่ายก็คงดี
    ไม่เหมือนเพลง ภาพยนตร์ หรือหนังสือ
    ที่มีช่วงต้น ช่วงกลาง ช่วงจบ
    ภาพถ่ายที่มีแค่ภาพเดียว
    จะเริ่มมองจากส่วนไหนของรูปก็ได้
    ไม่ต้องลำดับเวลา
    ทุกอย่างเป็นภาพรวมสมบูรณ์
    หนังสือ : ANOTHER ROOM
    โดย : toddyinthemood
    จำนวน : 140 หน้า
    .
    ข้อความเหล่านี้ปรากฏอยู่บนปกหลังของหนังสือ "ANOTHER ROOM" ที่มีการกำกับชื่อภาษาไทยเอาไว้ว่า "จะยังมีเราไหม ในอีกห้องถัดไป" ถ้าเราเปิดอ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อ 10 ปีก่อน ตอนที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยใหม่ ๆ เราคงคิดในใจว่าหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องของคนเพ้อและคงปิดมันลงหลังจากที่อ่านไปไม่กี่หน้ากระดาษ แต่กลับกันการได้นั่งลงอ่าน "ANOTHER ROOM" ในช่วงเวลานี้หลังจากที่ผ่านห้องเรียนในมหาวิทยาลัยมาเกือบ 10 ปี และในวันที่ชีวิตนำหน้าด้วยเลข 3 เรากลับพบว่า "ANOTHER ROOM" ช่วยให้เราได้ลองทบทวนอะไรบางอย่างที่เคยผ่านมาในช่วงชีวิตของเรา
    .
    โดยเฉพาะการทบทวนเรื่องของ "ความสัมพันธ์" และ "คำสัญญา" ที่กาลเวลาอาจจะทำให้เราละเลย หลงลืม ยิ่งกับคำสัญญาบางประการที่ตัวเรา ณ ช่วงเวลาหนึ่งอาจจะรับปากไปเพียงเพราะเราเชื่อว่าโลกใบนี้จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง น่าสนใจว่าคนเรารักษาสัญญาและรักษาความสัมพันธ์ของชีวิตอย่างไร ยิ่งถ้าวันหนึ่งเราต้องกอดเก็บมันเอาไว้ทั้ง ๆ ที่เราเองก็ไม่แน่ใจว่ามันใช่สิ่งที่เราต้องการจริง ๆ หรือเปล่า หรือเราทนกอดเก็บมันเอาไว้เพียงเพราะเราอยากจะรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ให้ได้ตามที่ "สัญญา" เอาไว้
    .
    "ANOTHER ROOM" ย้ำเตือนให้เราลองมองดูตัวเราเองว่าที่ผ่านมา เราผูกโยงตัวตนของเราเข้ากับ "ประโยคสัญญา" และใช้มันในฐานะของเครื่องมือผูกมัดและยึดโยงความสัมพันธ์รึเปล่า แล้งถ้าใช้ภายใต้ประโยคสัญญาเหล่านั้นมันเก็บซ่อนอะไรเอาไว้บ้าง "ANOTHER ROOM" ในชื่อไทยที่กำกับเอาไว้ว่า "จะยังมีเราไหม ในอีกห้องถัดไป" เราไม่แน่ใจว่าทำไมผู้เขียนถึงตั้งชื่อกำกับไว้เช่นนั้น หากแต่ในมุมมองของเราที่อายุก้าวเข้าสู่วัย 30 มันช่วยย้ำเตือนกับเราว่า ไม่ว่าในห้องถัดไปจะยังมีกันไหมนั่นไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญใด ๆ หากแต่ ณ เวลาที่เรายืนอยู่ด้วยกันตรงนี้คงเป็นช่วงเวลาที่ดีและสำคัญที่สุด สำคัญถึงขนาดที่ว่าประโยคสัญญา "ไม่จำเป็นต้องถูกเอ่ยออกมา" เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in