เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (3)Chaitawat Marc Seephongsai
สรรพลี้หวน By เพชร พุมเรียง เรียบเรียง
  • รีวิวเว้ย (1338) ในวิชาเรียนวิชาหนึ่งตอนสมัยเรียนปริญญาตรี อาจารย์ประจำวิชาสั่งงานชิ้นสุดท้ายด้วยการให้นักศึกษานำเอาญาณวิทยาที่ได้รับตั้งแต่เริ่มต้นเรียนวิชานี้จนกระทั่งถึงคาบสุดท้ายของวิชาเรียนมาใช้ในการอ่านปรากฏการณ์ เหตุการณ์ หนัง เพลง วรรณกรรม โฆษณา ฯลฯ โดยการเลือกเอาชุดความรู้หรือชุดเครื่องมือเพียง 1 สำนักมาใช้ในการอ่านสิ่งที่นักศึกษาเลือก สำหรับเราตอนนั้นเราเลือกใช้ "สัญศาสตร์วรรณกรรม" ของบาร์ตส์ มาใช้ในการอ่าน "สรรพลี้หวน" วรรณกรรมพื้นถิ่นของภาคใต้ ที่มีลูดเล่นทางวรรณกรรมและภาษาที่หากอ่านด้วยสายตาของคนที่มีความสามารถในการเล่นคำผวน และได้หรือเข้าใจภาษาถิ่นภาคใต้ก็อาจจะทำให้สรรพลี้หวน ดูลามกในสายตาของผู้อ่าน แต่สำหรับคนที่เล่นคำผวนไม่เป็นและไม่เข้าใจภาษาถิ่นใต้ เขาจะเข้าใจและรับรู้เนื้อความของสรรพลี้หวน อย่างไร (?)
    หนังสือ : สรรพลี้หวน
    โดย : เพชร พุมเรียง เรียบเรียง
    จำนวน : 125 หน้า
    .
    "สรรพลี้หวน" วรรณกรรมปักษ์ใต้ ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าใครเป็นผู้แต่ง สันนิษฐานกันว่าคงจะแต่งขึ้นในสมัยปลายกรุงศรีอยุธยา โดยที่เนื้อหาของ "สรรพลี้หวน" เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของเมืองใหญ่ 2 เมืองที่ต้องมีปฏิสัมพีนธ์กัน และความมันส์จึงเกิดขึ้น โดยหนังสือ "สรรพลี้หวน" คือการรวบรวมเอาเนื้อหาของ "สรรพลี้หวน" และบทวรรณกรรมอื่น ๆ ที่ไปในลักษณะเดียวกันมารวมเข้าไว้ด้วยกัน อีกทั้งหนังสือ "สรรพลี้หวน" ยังแนะนำคำแปลของคำหลาย ๆ คำที่ปรากฏอยู่ในเล่มไปด้วยในเวลาเดียวกัน
    .
    [วิธีอ่าน]
    สรรพลี้หวนควรอ่านตามบ้านร้าง
    หนำหรือห้างคลองทะเลนอกเคหา
    จะดีร้ายปลายคำเป็นธรรมดา
    บอกภาษานิทานอ่านอย่าแปล
    เหมือนแบบเก่าเอาชื่อถือเป็นหลัก
    ถึงที่รักก็ให้เฉยอย่าเผยแผ่
    ให้อภัยบ่าวสาวหนุ่มเฒ่าแก่
    ผึ่งขึ้นแลหยิบอ่านสำราญเอย
    .
    [ตัวอย่างเรื่อง]
    นครรังยังมีเท่าผีแหน
    กว้างยาวแสนหนึ่งคืบสืบยศถา
    เมืองห้างกวีรีหับระยับตา
    พันหญ้าคาปูรากเป็นฉากบัง
    .
    สูงพอดีหยีหิบพอหยิบติด
    ทองอังกฤษสลับสีด้วยหนีหัง
    กำแพงมีรีหายไว้ขอดัง
    เจ้าจอมวังพระราโชท้าวโคตวย
    .
    มีเมียรักภักตร์ฉวีดีทุกแห่ง
    นั่งแถลงชมเชยเคยฉีหวย
    เจ้าคีแหมรูปโอเมียโคตวย
    ท้าวหวังรวยกอดินอยู่กินกัน
    .
    มีลูกชายไว้ใยชื่อไดหยอ
    เด็กไม่ลอเกิดไว้ให้ทีหัน
    นอนเป็นทุกข์ดุกลอยิ่งคอดัน
    ให้ลูกนั้นหาคู่เป็นหูรี
    .
    ต้องไปขอลูกสาวท้าวโบตัก
    มันตั้งหลักอยู่ไกลชื่อไหหยี
    เป็นลูกเนื้อเชื้อนิลนางหิ้นปลี
    เมืองห้างชีปกครองทั้งสองคน
    .
    หยิบกระดาษดินสอมาจอดับ
    เขียนแล้วพับอ่านดีครบสี่หน
    ให้เสนีมีหือถือนิพนธ์
    เด็กหนึ่งคนก้มพักตร์มาดักรอ
    .
    (เมาจี้ = เมามาก) (ทิศหมอน = ตะกรุด)
    .
    เมื่ออ่าน "สรรพลี้หวน" ใครที่มีความสามารถด้านคำผวน แนะนำว่าให้ลองผวนดูตั้งแต่ชื่ออย่าง "สรรพลี้หวน" เลยครับ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in