ฝัน (dream) กับฝันร้าย (nightmare) นั้นไม่เหมือนกัน 

หมอบอกว่า ยาความดัน prazosin ที่เรากิน มันจะช่วยกดเฉพาะฝันร้ายเท่านั้น แต่ฝันปกติมันจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว หมอพูดต่อว่า เพราะมันมาจากสมองคนละส่วน

ผลข้างเคียงที่สร้างความทนทุกข์ทนมานให้เรามากที่สุดของ fluoxetine ก็คือการฝัน -- มันทำให้เราฝันเยอะ เลอะเทอะไปหมด แรกๆ ก็ฝันมั่วๆ ทั่วๆ ไป เรื่องงาน เรื่องนั่น เรื่องนี่ ฝันถึงเพื่อน ถึงญาติ ถึงแฟน ถึงคนที่ไม่รู้จัก ฝันอะไรประหลาดๆ เว่อๆ เกินจริง ตื่นมามันก็จะเพลียนิดนึง อารมณ์เหมือนว่าได้เจียดเวลานอนไปผจญภัยมา แต่มันก็ไม่ได้แย่อะไร เราไม่เคยตื่นมากลางดึกเพราะฝันพวกนั้น เราไม่เคยตื่นมาตอนเช้าแล้วดิ่งลงเหวเพราะฝันไร้สาระพวกนั้นเลยสักครั้ง อย่ามากสุดก็แค่รู้สึกเพลียๆ เหมือนไม่ได้พักเต็มที่ แต่มันก็ไม่ได้ง่วงหรือเพลียทั้งวันอะไร อัดกาแฟเข้าไปก็ทำอะไรได้ปกติ

...แต่กับฝันร้ายนี่สิ

เมื่อคืนเราฝันว่า เรานั่งอยู่ในรถกับพ่อแล้วก็แม่ (แม่ไหนไม่แน่ใจ ไม่รู้จริงๆ ว่าคือแม่เลี้ยงหรือว่าแม่แท้ๆ ที่ตายไปแล้วของเรา) เรานั่งอยู่กับพ่อที่เบาะหลัง แม่นั่งเบาะหน้าข้างคนขับ คนขับคือใครไม่รู้ แต่เหมือนกับว่าเขากำลังออกไปซื้อของ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเปิดประตูเข้ามาในรถด้านที่นั่งคนขับ เอาปืนจ่อไปทางแม่แล้วก็บอกให้ทุกคนเงียบๆ แล้วผู้ชายคนนั้นก็ยื่นปืนอีกกระบอกนึงส่งให้พ่อเราซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เรา แล้วก็จับมือพ่อเราให้หันปืนมาจ่อหน้าเรา แล้วบอกให้ยิงเราซะ เราเห็นปากกระบอกปืันชัดแจ่มอยู่ตรงหน้าเรา แล้วภาพก็ตัดไป เราฝันเรื่องอื่นต่อ เราจำไม่ได้แน่ชัดว่าฝันว่าอะไร จำได้แค่ความรู้สึกว่า เรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วเราก็กลับมาอยู่ในรถอีกครั้ง เหมือนย้อนกลับมาฝันเรื่องเดิมแต่เป็นเวลาก่อนที่จะผู้ชายคนนั้นจะเข้ามาในรถ เรารู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราเลยบอกให้ทุกคนรีบล็อคประตู ทุกคนล็อคประตูฝั่งตัวเองได้หมด รวมถึงประตูฝั่งคนขับ มีแต่เราเท่านั้นที่ไม่สามารถล็อคประตูฝั่งเราได้ เราพยายามจะเอื้อมมือไปล็อค แต่เอื้อมเท่าไหร่ก็เอื้อมไม่ถึง เหมือนมันไม่มีแรงหรืออะไรสักอย่าง แล้วประตูฝั่งเราก็ถูกเปิดออกจากด้านนอกรถ แล้วเราก็ตื่น 

เราตื่นมาก็พบว่าที่ข้างๆ บนเตียงเราว่างเปล่า เราได้ยินเสียงแปรงสีฟันไฟฟ้าดังมาจากในห้องน้ำ ถึงรู้ว่าเราอยู่ห้องแฟนและแฟนกำลังอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน เราหยิบมือถือขึ้นมาดูก็พบว่าเราตื่นก่อนเวลาปลุกสามนาทีเลยปิดนาฬิกาปลุก เราไถโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ แล้วก็ผล็อยหลับไป รู้สึกตัวอีกทีก็เห็นแฟนเข้ามาวุ่นวายหยิบนู่นหยิบนี่ แล้วก็หันมาถามเราว่านอนเป็นยังไงบ้าง เราเงียบ 

"ฝันร้ายหรอ"

เราพยักหน้า

"ฝันว่าอะไร"

"ฝันว่ามีคนเอาปืนมาจ่อหน้าเรา"

"ใคร"

"พ่อ"

"ทำไมพ่อถึงทำอย่างนั้น"

"มีคนบังคับให้ทำ"

"ใครบังคับ"

"ผู้ชายคนนึง"

"มันเป็นใคร"

"ไม่รู้"

แล้วแฟนก็เข้ามาปลอบ บอกกับเราว่า เราปลอดภัยดี ไม่มีอะไรสามารถมาทำร้ายเราได้ มันเป็นแค่ความฝัน มันไม่ใช่ความจริง ตอนนี้เราปลอดภัย ไม่มีอะไรต้องกังวล ไม่มีใครมาทำร้ายเราได้ เราร้องไห้ เพราะเราไม่รู้ว่าเราควรจะพูดอะไรหรือทำอะไร เรากลัว เราไม่อยากฝันแบบนี้ แต่เราไม่สามารถหนีมันไปไหนได้ เรารู้สึกแย่จนเราไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกนั้นออกมายังไง เราเหนื่อย เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยเหลือเกิน