คิมจียอน เด็กสาวมัธยมปลายปีสามที่ยังคงอยู่ในชุดนักเรียนเต็มยศ วางของสารพัดสารเพที่ได้มาลงกับพื้นขอบสนามบาสเกตบอล ขณะที่พวกทีมบาสกำลังซ้อมกันอยู่อย่างขะมักเขม้น
ทั้งๆ ที่กฎใหม่ก็เขียนไว้ชัดเจนว่า ห้ามคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับชมรมเข้ามาตอนซ้อมโดยเด็ดขาด แล้วเพราะอะไรล่ะ คนที่อยู่ชมรมเต้นที่ช่วงนี้งดซ้อมอย่างเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้
'ถ้าเป็นพี่สาวล่ะก็ไม่เป็นไร'
ก็นั่นล่ะ ขนาดอาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมบาสยังเข้าใจว่าเธอเป็นพี่สาวซนจูยอน
เฮ้ออออออ
จียอนถอนหายใจออกมายาวมากจริงๆ โดยไม่ได้คิดหรือทันนึกว่าคนที่กำลังซ้อมชู้ตลูกสามคะแนนเข้าเป็นว่าเล่นทั้งที่ตัวเองไม่ได้อยู่ตำแหน่งชูตติ้งการ์ดเสียหน่อย จะมาได้ยินเสียงถอนหายใจของเธอ
และก่อนที่คนเซ็งจะทันตั้งตัว ไหล่บางก็รับรู้ได้ถึงการโอบหลวมๆ ด้วยเรียวแขนที่ชื้นเหงื่อเรียบร้อย
"พี่จียอน เป็นไรอะ?"
เวลาถูกจู่โจมโดยที่ยังไม่ทันตั้งหลักทีไร จียอนก็จะทำตัวปากไม่ตรงกับใจมันเสียทุกครั้ง
"อี๋ ไปไกลๆ ไป เหม็นเหงื่อ"
"ตอบเค้ามาก่อน" เด็กแสบไม่พูดเปล่า แต่ยังโอบแน่นกว่าเดิมเสียอีก ก่อนที่ใบหน้าที่เหมือนเดินหลุดออกมาจากในอะนิเมะสักเรื่องจะขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น
เวลาซ้อม จูยอนจะรวบผมตึงแล้วปล่อยหางม้ายาว ที่น่ามองไม่น้อยเวลาวิ่งแล้วมันสะบัดไปมา เหมือนหางของม้าที่แสนสง่างามและปราดเปรียวจริงๆ
แต่ก็มีบ้างที่มัดไม่เรียบร้อยอย่างวันนี้ จนผมบางส่วนตกลงมาปรกข้างแก้ม และเมื่อเขาขยับเข้าใกล้จียอนที่เผลอย่นคอหลบจนกลายเป็นนั่งอยู่ต่ำกว่าพอสมควร เส้มผมที่ชื้นเหงื่อจากการที่ต้องโน้มใบหน้าลงมาก็สัมผัสกับใบหน้าของเธอนิดหนึ่ง
และมันก็ทำให้จียอนใจเต้นได้อย่างไม่ยากเย็น
"ท...ทำอะไรน่ะจูยอน อายเค้า"
"งั้นก็ตอบเค้ามาก่อนว่าพี่เป็นอะไร หน้าบูดๆ แบบนี้ไม่สมกับเป็นพี่เลย"
จียอนกลอกตาอย่างหน่ายๆ ก่อนจะดันตัวเขาออก "ใครมันจะไปสดใสร่าเริงตลอดเวลาได้แบบเธอล่ะ" แล้วจึงผละมาคุ้ยหาบางอย่างจากกองของฝากที่หอบมาคนเดียวอย่างทุลักทุเล
"เอ้า เอาไป จดหมายรักของซองโซ ปีสองห้องสาม เด็กลูกครึ่งจีนที่เธอชอบน่ะ"
คิ้วหนาๆ ของนักบาสขมวดเข้าหากันจนแทบกลายเป็นเส้นเดียว สีหน้าเขาเหมือนไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ หากก็ยอมรับจดหมายในซองสีชมพูหวานจ๋อยจากมือจียอนไปเปิดอ่านโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
ท่าทางใจความคงหวานเลี่ยนไม่แพ้สีของซองที่ใส่ เพราะเธอเห็นเจ้าคิ้วของเจ้าคนฮ็อตขยับไปมา สลับกับริมฝีปากซนๆ ที่ยู่ไปยู่มาเป็นระยะๆ อาการเหมือนคนทำหน้าไม่ถูกยิ่งปรากฏมากขึ้น กระทั่งว่าจูยอนลดจดหมายลงแล้วมันก็ยังคงไม่หายไป
"อะ จบละ"
ยื่นกลับมาให้เธอหน้าตาเฉย แถมไม่ยอมพับเก็บให้เรียบร้อยด้วย
"คือ?"
"เค้าต่างหากที่ต้องถามพี่ว่าคืออะไร" จูยอนทำหน้ายุ่ง "งงอะ จู่ๆ ก็มาหาว่าเค้าชอบซองโซ บ้าบอ"
จียอนเลิกคิ้วอย่างไม่เชื่อหู
ใครยะ ใครกันแน่ที่ควรงงมากกว่า!
ฉันสิฉัน! ควรต้องเป็นคิมจียอนคนนี้ ไม่ใช่เธอ!
"ให้มันน้อยๆ หน่อย เมื่ออาทิตย์ก่อนตอนอาบน้ำเสร็จเพิ่งมาพูดอยู่ว่าซองโซตอนเล่นยิมนาสติกดูดีมาก"
คนที่มาชิงกล่าวหาเธอเริ่มจะเฉย ดวงตาที่มองขึ้นฟ้าอย่างครุ่นคิด ริมฝีปากที่ยึกยักไปมาเหมือนกับจะลืมไปแล้วว่าเคยพูดอะไรไว้ และในที่สุด เจ้าบ้าซนจูยอนก็ทำตาโตและร้องอ๋อออกมาสักที
ความจำปลาทองได้โล่นะเราน่ะ!
"โธ่เอ๊ย แค่นั้นอะนะที่ทำให้พี่คิดว่าเค้าชอบซองโซ หึย นี่ไม่ใช่ว่าไปชงเค้าให้คนอื่นหรอกนะ จดหมายหวานขนาดนี้ไม่โอเคอะ เค้ากัว..."
เฮ้อ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเอกโย่น่ารักไม่สมตัวของจูยอนน่ะทำให้เธอใจอ่อนได้อีกแล้ว
"ไม่ต้องมาทำแบ๊ว"
ขนาดบ่นกลับ เสียงก็ยังอ่อน เฮ้อ ไม่เคยรอดจากเด็กคนนี้ไปได้เสียที
"ไม่แบ๊วแล้วก็ได้ ก็ที่บอกว่าซองโซตอนเล่นยิมนาสติกแล้วดูดีมาก ก็หมายความตามนั้นจริงๆ แต่แค่ชมว่าดูดีมาก มันเกี่ยวอะไรกับว่าต้องชอบอะ พี่ตอบเค้าให้เข้าใจหน่อย"
โดนคนเด็กกว่าสวนหมัดนี้มา ก็ทำเอาจียอนถึงกับไปต่อไม่ถูก
"ก็...ก็มัน..."
"แล้วทำไมพี่ถึงไม่คิดว่า–"
พูดๆ อยู่แล้วก็หยุดไป ก่อนจะกระทำการอุกอาจโดยการที่จู่ๆ ก็ดึงเธอเข้าไปกอดไว้
"การที่เค้าทำแบบนี้" แล้วมันก็ยื่นริมฝีปากมาชนที่แก้มซ้ายเธอหนึ่งที
"และแบบนี้" แก้มขวาก็ไม่เหลือ...
"มันคือการแสดงออกว่าเค้าชอบพี่บ้างล่ะ"
คราวนี้ คนที่โดนจู่โจมระลอกใหญ่โบ้มอย่างที่โคตรไม่ทันตั้งตัว และไม่ทันได้เตรียมใจใดๆ ทั้งสิ้นนั้น ไม่เหลือทางให้ทำเป็นเฉไฉหรือทำเป็นปากไม่ตรงกับใจได้อีกต่อไปแล้ว
"เค้าพูดถึงขนาดนี้แล้วนะ พี่ยังจะหาว่าเค้าชอบคนอื่นอยู่มั้ยฮึ พี่คิมจียอน?"
ระหว่างที่คนถูกสารภาพรัก (?) อย่างอุกอาจจะกำลังอ้ำอึ้งไปต่อไม่ถูก หูก็พลันได้ยินเสียงคนอื่นๆ ในโรงยิม ที่ฟังจากเสียงและใจความแล้ว คงพูดกันด้วยใบหน้าเอ็นดูเราสองคนแบบสุดๆ...
"ครูดูดิ พี่น้องเล่นกันโคตรน่ารัก"
ไม่ใช่พี่น้องกันโว้ยยยยย แค่อยู่คอนโดห้องติดกัน!!!
อะไรจะมาไวขนาดนี้!! ขอบคุณน้องตอไว้ ณ ที่นี้ขอบคุณความขี้เลื้อยของน้องที่ทำให้เราได้อ่านฟิค55555555555555
เป็นฟิคที่อ่านละขำค่ะ ขำความโวยวายแหกปากในใจของพิโบ "พี่สาวแท้ๆ บ้าบออะไรกัน แหกตาดูนามสกุลก่อนมั้ย! " จริง แค่นี้ทำไมไม่แหกตาดูนามสกุล ท่ดๆ
ตอนตออ่านจดหมายน้องเสี่ยวแล้วบอกเค้ากัวนั่นก็น่าตบมากค่ะ คือนึกภาพมันแบ๊วตามแล้วเสียงมา5555555
ค่ะ แล้วก็ลงเอยประกาศกร้าวต่อหน้าแฟนคลับแบบคนหล่อๆฮอตๆนะคะ ต้องประกาศแบบโชว์ตัวสุดๆ......
เป็นเม้นที่หาสาระไม่ได้อ่ะ5555 ตอนแรกที่เห็นแต่งสามชมนึกว่าจะออกมาสั้นกว่านี้นะเนี่ย แต่งสดๆนี่มันดีจริงๆ เราจะล่อลวงต่อไป เผื่ิออึนเสี่ยว อึนลดาอะไรจะตามมาค่ะ
น้องตอจงเจริญ \0/
#ตอกับใครก็อร่อย