เขียนทำไม?

เป็นคนขี้ลืม เวลาอ่านอะไรจะชอบคิดเรื่อยเปื่อยประกอบไปด้วย บางทีก็เดาความหมายของศัพท์บ้าง ตีความสิ่งที่อ่านบ้าง หรือนึกเชื่อมโยงกับสิ่งอื่นที่มีอยู่ในหัว หลายครั้งสนุกไปกับการคิดขณะอ่าน หลายครั้งก็อยากนำมาเล่าต่อ แต่พอวางหนังสือปุ๊บ ไม่นานก็ลืม

นิสัยอีกอย่างคือชอบอ่านหนังสือก่อนนอน โดยเฉพาะพวกวรรณคดี ไม่ใช่อ่านแล้วง่วงหรอกนะ แต่เพราะอ่านแล้วเพลิน ชอบเสียงคำ ชอบภาพ ทำให้รู้สึกเหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง เป็นการรีเซ็ตสมองตัวเอง ห้ลืมสิ่งรบกวนจิตใจในแต่ละวัน จะหลับง่ายขึ้น แต่ปัญหาของการอ่านก่อนนอนคือ พอตื่นมาก็ลืมความคิดก่อนนอน ครั้นจะหากระดาษมาไว้ใกล้ ๆ จด ก็ต้องลุกมาเปิดไฟ นั่งเขียนเป็นจริงเป็นจัง สมองตื่นตัว กลายเป็นไม่ง่วงไปซะอย่างนั้น

สุดท้ายเลยตกลงใจเปิดแฟ้มบันทึกใหม่ขึ้นมา เพื่อตั้งใจเขียนอย่างจริงจัง เพราะเสียดายความคิดสนุก ๆ เหล่านั้น.