เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
From me to you #ถึงคุณผู้เป็นดั่งMarch Rain
ถึงคุณผู้เป็นดั่งกระต่ายบนดวงจันทร์
  • 22 สิงหาคม 2019

    ถึงคุณผู้เป็นดั่งกระต่ายบนดวงจันทร์,

              ผมไม่ได้เขียนถึงคุณเสียนาน มีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังมากมายเหลือเกิน

              ว่าไปนั่น ทำอย่างกับว่าผมเคยส่งจดหมายเล่านี้ไปถึงคุณ จดหมายฉบับนี้คงจะถูกเก็บไว้ในกล่องกระดาษแข็งสีเทาเหมือนฉบับอื่น ๆ นั่นแหละ

              วันนี้ผมแวะซื้อแซนวิชซับเวย์ระหว่างทางกลับบ้าน ผมพบกับพนักงานหญิงชื่อไมอาที่คุณมักจะแวะไปคุยกับเธอบ่อย ๆ คุณบอกว่าเธอน่ารัก ตาของเธอเป็นประกาย เต็มไปด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็น

              ใช่ ไมอาคนที่เคยสารภาพรักกับคุณนั่นแหละ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่สบอารมณ์เวลาที่คุณตั้งใจเดินกลับบ้านจากมหาวิทยาลัยด้วยทางที่ไกลกว่าเพียงเพราะคุณอยากจะส่งคุกกี้ช็อคโกแลตที่คุณอบเองให้ถึงมือไมอา

              วันนี้เธอถามผม ว่าคุณหายไปไหน

              ผมเงียบ ไม่ได้ตอบอะไร

              เธอคงเห็นว่าสีหน้าของผมไม่สู้ดีนัก เธอจึงขออนุญาตหัวหน้าของเธอพาผมออกมาจากร้าน เธอจับมือผมแน่น พาผมไปที่ร้านกาแฟที่อยู่ห่างออกไปสองบล็อค เธอพาผมเข้าไปในร้าน เลือกที่นั่งด้านในที่ดูส่วนตัว เธอกำชับให้ผมนั่งตรงนี้อย่าลุกไปไหน เธอจะไปสั่งกาแฟเพียงประเดี๋ยวเดียว

              ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมทำตามทุกคำสั่งของเธอ

              เธอกลับมาพร้อมกาแฟร้อนสองแก้ว เราสองคนนั่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จนเธอทนไม่ไหวเริ่มพูดออกมาก่อน 



              "คุณคิดว่ามะเขือเทศเป็นผักหรือผลไม้," ไมอาถาม

              "อะไรกัน คุณพาผมมาที่นี่เพียงเพื่อจะถามเรื่องนี้หรือ," ผมตอบพร้อมกับเลิกคิ้วด้วยความสับสน

              "คุณคาดหวังบทสนทนาแบบไหนจากฉันล่ะ คุณตอบมาเถอะคุณคิดว่ามะเขือเทศเป็นผักหรือผลไม้" 

              "สลัดผักล้วนมีมะเขือเทศ มะเขือเทศก็คงเป็นผักล่ะมั้ง," ผมตอบ   

              "หืม อย่างนี้นี่เอง," เธอตอบ

              "แล้วคุณล่ะ ไมอา มีความเห็นว่าอย่างไร," ผมถามเธอกลับไป

              "ฉันไม่สนใจหรอก มะเขือเทศก็คือมะเขือเทศนั่นแหละ นี่คุณ ขอถามอีกอย่างสิ คุณคิดว่ากระต่ายบนดวงจันทร์มีจริงไหม"

              "สภาพแวดล้อมบนดวงจันทร์ไม่เหมาะสมที่สิ่งมีชีวิตจะดำรงอยู่่ได้ กระต่ายบนดวงจันทร์เป็นเพียงนิทานเท่านั้น," ผมตอบ

              "แต่ฉันคิดว่ากระต่ายบนดวงจันทร์มีอยู่จริง ยิ่งเห็นคุณฉันยิ่งมั่นใจ"

              "คุณหมายความว่าอย่างไร," ผมถาม

              "กระต่ายบนดวงใจ บางวันเห็นชัด บางวันเห็นเพียงเลือนราง บางวันก็มองไม่เห็น แต่ไม่เคยหายไปจากใจของคุณเลย"

             "เป็นคำเปรียบเปรยที่ประหลาดดีนะ," ผมตอบ

             "ขอโทษที ฉันตกวิชาวาทศิลป์และวรรณกรรม นี่คุณ เราไปกันเถอะ หายออกมานาน ๆ เดี๋ยวฉันจะโดนดุเอา," เธอว่าพลางลุกขึ้นยืน

             ผมเดินส่งเธอกลับไปที่ร้านซับเวย์ หลังจากบอกลากันเสร็จสรรพ ผมก็หันหลังให้กับเธอ ก้าวขาจะออกจากร้าน

             "คุณน่ะ แวะมาที่นี่ได้ตลอดนะ รู้ใช่ไหม"
     
             ผมหันกลับไปมองไมอา ตอบเธอด้วยรอยยิ้ม



              เธอน่ารักอย่างที่คุณบอกเลย

              น่าแปลกใจ ผมรู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูก คงเพราะเธอทำให้ผมรู้สึกว่าผมยังมีตัวตนอยู่ ยังมีคนให้ความสนใจผมอยู่

              เห็นทีจะต้องซื้อคุกกี้ช็อคโกแลตไปขอบคุณสักหน่อย

              ดึกแล้ว ผมคงต้องไปก่อน ฝันดีครับ คุณกระต่ายบนดวงจันทร์ 


    คิดถึงคุณเสมอ,
    เควิน        

         


              

              

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in