ผู้แต่ง: PeePigga

ราคา 169 บาท

เพราะความคึกคะนองอยากแกล้งสาว ทำให้ "ปัณณ์" เพลย์บอยหนุ่มเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของ "แก้มบุ๋ม" เด็กเนิร์ดประจำคณะ ขับรถเร็วเกินพิกัดจนยากแก่การควบคุมทำให้ทั้งสองคนประสบอุบัติเหตุจนต้องเข้าโรงพยาบาลและเกิดเรื่องราวไม่คาดฝันขึ้น หลังจากวันนั้นชีวิตที่แสนธรรมดาของทั้งสองก็เปลี่ยนไป เพราะจู่ๆ ปัณณ์ที่ชอบคบสาวไม่เลือกก็เป็นลมล้มพับกลางวงทุกครั้งที่หักอกสาว แถมจะฟื้นขึ้นมาก็ต่อเมื่อแก้มบุ๋มสัมผัสร่างกายของเขาเพื่อเป็นการชาร์จพลังเท่านั้น... เอ้.. ชาร์จแค่พลังกายก็พอแล้วมั้ง ทำไมเหมือนจะชาร์จพลังใจด้วยน้าาา

ราบเรียบ ไม่ซับซ้อน และอ่านง่าย เนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยมีฉากน่าตื่นเต้นหรือลุ้นระทึกเท่าไหร่ เหมือนนิยายรักวัยรุ่นสบายๆ ไม่ได้กดดันมาก ผู้เขียนยังคงสไตล์การเขียนแบบผู้ใหญ่ และลำดับการดำเนินเรื่องยังคงเดิม คือ จะค่อยๆ เล่าให้เห็นถึงพัฒนาการความสัมพันธ์และความรู้สึกนึกคิดของตัวละคร ก่อนที่จะเฉลยตู้มเดียวในตอนท้ายของแต่ละประเด็นให้เราเข้าใจภาพรวมอย่างกระจ่างผ่านมุมมองของตัวละครอื่น

ปมของเรื่องไม่ค่อยดราม่าหรือปวดตับเท่าไหร่ อ่านแล้วไม่ค่อยตึง แต่ก็ไม่มีความคอมเมดี้เหมือนกัน ความโรแมนซ์ก็ไม่ได้มากมายหวานแหว๋วจับใจ เพราะการเดินเรื่องและภาษาที่ใช้ รวมถึงการวางตัวและคาแรคเตอร์ตัวละครมีความเป็นผู้ใหญ่พอสมควร ความรักที่ตัวละครแสดงออกมาเลยไม่ค่อยประเจิดประเจ้อ เหมือนทุกอย่างตั้งอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริงไปหมด (ยกเว้นบางเรื่องที่เหนือธรรมชาตินะ 5555)

อ่านได้เรื่อยๆ นะ ไม่ถึงกับน่าติดตามหรือน่าดึงดูดอะไรมาก (แต่ถึงอย่างนั้น เราก็อ่านวันเดียวจบ 5555) เรายังชอบสไตล์การเขียนของผู้เขียนเหมือนเดิม แต่เพราะปมปัญหาของตัวละครไม่ได้เข้มข้นหรือตึงเครียดเท่าผลงานเล่มก่อน (Daily Kiss จุ๊บอีกนิดให้หัวใจใกล้ชิดคำว่ารัก) พอถึงช็อตต้องเฉลยปม มันก็เลยไม่ค่อยว้าวเท่าไหร่ อีกทั้งปมสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติที่แทรกเข้ามา ตอนต้นเรื่องเปิดมาอย่างกับเป็นปมหลัก แต่สุดท้ายมันก็ค่อยๆ แผ่วลงจนดูไม่ใช่สาระสำคัญของเรื่อง ซึ่งน่าเสียดายพอสมควร

แต่เราชอบความสับสนในความรู้สึกของตัวละครเรื่องนี้นะ ชอบการทบทวนความรู้สึกของพระเอก ถึงตัวละครอื่นในเรื่องจะมองว่าพระเอกซื่ือบื่อ ไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองสักที แต่เรามองว่านี่แหละ "ความเป็นมนุษย์" เพราะมนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐที่มีสติปัญญา การจะยอมรับความรู้สึกตัวเองในเรื่องใดเรื่องหนึ่งย่อมต้องผ่านการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน และการที่พระเอก(หรือแม้แต่นางเอก)ไม่ยอมเชื่อคำพูดคนอื่นที่บอกว่า "พระนางต่างฝ่ายต่างรักกันอยู่แล้ว" ตั้งแต่แรก แต่กลับมานั่งไตร่ตรองความรู้สึกกันทั้งคู่ว่า "ความรู้สึกระหว่างเราเค้าเรียกว่าความรักจริงๆ เหรอ?" ....เออว่ะ! เจ๋งว่ะ! แบบนี้โคตรสมจริง! เพราะเป็นมนุษย์เลยคิดมากไง! พอยิ่งโต ความสัมพันธ์ก็ยิ่งซับซ้อนด้วย! (เพื่อนเราที่เป็นกูรูความรักบอกมา 55555)

และอีกอย่างที่ชอบ ก็คือ "พัฒนาการของนางเอก" เราอ่านแล้วเรารู้สึกได้เลยว่า "ความรัก" มันมีอานุภาพมาก มันสามารถเป็นแรงผลักดัน เป็นแรงบันดาลใจ และเป็นกำลังใจให้คนๆ หนึ่งกล้าที่จะก้าวออกมาจากโลกเดิมๆ เพื่อเจอโลกใบใหม่ แต่ก็ยังคงความเป็นตัวของตัวเองเหมือนเดิมในเวลาเดียวกันด้วย คืออ่านแล้วยังรู้สึกว่านางเอกยังเป็นสาวคงแก่เรียนเหมือนเดิม แต่ที่เปลี่ยนไปคือ นางยอมเปิดใจให้กับเรื่องอื่นๆ มากขึ้นจนนำพานางเจอกับเรื่องราวดีๆ

______________________________
สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราและเพื่อนๆ ได้ที่ แฟนเพจ Rook a Bead