[Book Review: 006] หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ | เออิจิ นาคาตะ - Mirai's Reviews

หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ (百瀬、こっちを向いて)
ผู้แต่ง: เออิจิ นาคาตะ
ผู้แปล: ปิยะวรรณ ทรัพย์สำรวม
สำนักพิมพ์ Sunday Afternoon
By มิราอิ (Mirai)

"ถึงความรักจะร้ายแค่ไหน มันก็ยังงดงาม"

วันนี้โพสดึกไปหน่อย เพราะมัวแต่อ่านเล่มนี้ค่ะ และก็อ่านรวดเดียวจนจบด้วย 55555

'หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ' เป็นรวมเรื่องสั้น 4 เรื่องของคุณเออิจิ นาคาตะ

เรื่องแรก 'หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ'
เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่ช่วยรุ่นพี่ที่เคารพปกปิดเรื่องที่รุ่นพี่นอกใจแฟน โดยยอมตกลงคบเป็นแฟนหลอกๆ กับเด็กสาวผู้เป็นชู้ของรุ่นพี่เพื่อตบตาคนอื่น..
...เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของความรักที่อยู่กึ่งกลางระหว่างความรู้สึกและเหตุผล มีความขมขื่นปนสงสารปนสมเพช มีความตลกร้าย แม้พล็อตเรื่องจะพอคาดเดาได้จากพฤติกรรมของตัวละคร แต่ก็ยังคงความน่าติดตาม

เรื่องที่สอง 'ระลอกคลื่นริมฝั่ง'
เรื่องของเด็กสาววัยม.ปลายที่ประสบอุบัติเหตุ จนต้องนอนโคม่าอยู่ที่บ้านเป็นเวลา 5 ปี จนวันนึงเธอตื่นขึ้นมา และพบว่าทุกอย่างรอบตัวเปลี่ยนไป รวมไปถึงเจ้าลูกศิษย์วัยประถมที่เธอเคยติวพิเศษวิชาเลขให้ก็ได้เติบใหญ่เป็นเด็กหนุ่มแล้วด้วย...
...เล่าเรื่องสลับอดีตปัจจุบันได้อย่างกลมกลืนไม่สับสน บรรยากาศในเรื่องเต็มไปด้วยความอึดอัดและทรมาน (แต่ไม่ถึงกับดราม่าจิตตก) อาจเป็นเพราะนางเอกของเรายังคงมึนๆ งงๆ และสับสนกับโลกและคนรอบตัวที่เปลี่ยนไปราวกับตัวเองวาร์ปจากอดีตมาปัจจุบันได้ 55555

เรื่องที่สาม 'เสียงของเขาในไร่กระหล่ำปลี'
เป็นเรื่องราวของเด็กสาวคนนึงที่บังเอิญไปรู้ความลับของอาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่นที่โรงเรียนเข้า จนเป็นจุดเริ่มต้นของความใกล้ชิดของทั้งสอง...
...แน่ะๆ นี้มันแนวพระเอกเป็น Sensei ใช่มั้ย 5555 แต่เรื่องมันไม่ได้โรแมนติกหวือหวาอะไรแบบนั้นค่ะ เป็นเรื่องราวที่เล่าเรื่อยๆ ให้เรารู้สึกอยากค้นหามากกว่า มีกลิ่นอายของนิยายสืบสวนหน่อยๆ ชวนให้ติดตาม และคนร้ายในคดีนี้ก็คือ.........

เรื่องที่สี่ 'การก้าวผ่านของโคอุเมะ'
เป็นเรื่องราวของเด็กสาวหน้าสวยคนนึงที่มีอดีตที่ฝังใจทำให้ต้องใช้เทคนิกการแต่งหน้าเพื่อปิดบังความสวยของตัวเอง แต่เรื่องชักเริ่มวุ่นวาย เมื่อเด็กหนุ่มเพื่อนร่วมห้องดันไปจ๊ะเอ๋เจอนางตอนไม่แต่งหน้าเข้าน่ะสิ...
...เป็นเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความสับสน ความไม่มั่นใจ ความกลัว และอดีตเลวร้ายที่บาดลึกของนางเอก ฟังดูเรื่องนี้น่าหดหู่ใช่มั้ย? แต่ความจริงไม่ใช่นะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามีความเป็นนิยายรักวัยรุ่นที่สดใสที่สุดค่ะ คิดว่าคนอ่านน่าจะฟินกัน 55555

ผู้เขียนใช้ภาษาที่เรียบง่ายอ่อนละมุน เล่าเรื่องราวความรักหวานปนขมไม่หวือหวา ท่ามกลางบรรยากาศเหงาๆ เซื่องซึมของวัยรุ่น อ่านแล้วเรารู้สึกอินกับตัวละครแปลกๆ 5555 คืออ่านแล้วเข้าใจความสุข ความทุกข์ และความสับสนของตัวละครได้ รู้สึกว่าความรักมันร้าย มันเล่นตลกกับความรู้สึกตัวละคร ทำให้ตัวละครเกิดความสับสนวุ่นวายและทรมานใจ แต่ทุกคนก็ยังเลือกที่จะเข้าหามันอยู่ดี

ความเห็นส่วนตัว เรารู้สึกเพลิดเพลินกับการอ่านเรื่องนี่จนวางไม่ลงค่ะ คือจะวางก็ต่อเมื่ออ่านจบทั้งเรื่องอ่ะ 55555 เราชอบที่มันเป็นรวมเรื่องสั้นที่นำเสนอหลากหลายแนว ไม่น่าเบื่อ ไม่ซำ้ซาก และมีเรื่องที่หักมุมหรือเรื่องที่คาดไม่ถึงแทรกทุกเรื่องเพื่อเชิญชวนให้เราอยากค้นหาต่อไปว่าความจริงแล้วมันคืออะไรกันแน่ ถึงแม้ตอนจบของแต่ละเรื่องจะไม่ชัดเจน แต่เราก็พอรู้ว่ามันจบยังไง 🙂

คะแนน 10/10
เรื่องนี้ขอให้เต็มนะ เพราะชอบจริงจัง 55555
คือมันมีความพอดี ไม่ประเจิดประเจ้อ มีครบทุกรส อ่านแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ เราประทับใจทุกเรื่องนะ โดยเฉพาะสองเรื่องหลัง เราคิดว่าผู้เขียนเรียงลำดับเรื่องสั้นได้โอเคเลย เหมือนเปิดเรื่องด้วยเรื่องสั้นที่อ่านแล้วทรมานใจ ก่อนจะปิดด้วยเรื่องสั้นที่อ่านแล้วมุ้งมิ้ง ความรู้สึกแฮปปี้จสกเนื้อเรื่องก็จะตราตรึงใจทันทีที่อ่านจบ 55555

(ราคา 265 บาท)

สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราได้ที่ https://www.facebook.com/Rookabead

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น