เรื่องราวของร้านโดรายากิแห่งหนึ่งที่มีผู้จัดการร้านหนุ่มผู้ไม่อาจก้าวผ่านเรื่องฝังใจอย่าง "เซ็นทาโร่" เป็นผู้ดูแล ร้านของเขาทำรายได้ไม่มากนัก ลูกค้าไม่ได้แน่นเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น เพราะขนมของเขาไม่ได้มีรสชาติดีเลิศ จนกระทั่งได้พบเข้ากับ "โทคุเอะ" หญิงชรานิ้วหงิกงอจากโรคร้ายในอดีต ที่กลายมาเป็นลูกจ้างของร้าน และ "วาคาเนะ" เด็กสาววัยมัธยม ผู้เป็นลูกค้าคนสำคัญของร้าน ทำให้ร้านโดรายากิที่แทบจะร้างราจากผู้คนกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

เรียบง่าย ละมุนละไม และโดดเดี่ยว ความจริงแล้วเนื้อเรื่องของเล่มนี้ไม่มีอะไรเลย ก็แค่เรื่องของหนุ่มที่มีอดีตฝังใจไม่สามารถเดินหน้าต่อไปในชีวิตได้ แต่แล้ววันนึง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อมีคนก้าวเข้ามาในชีวิตและเปลี่ยนความคิดของเขา

เนื้อเรื่องดำเนินไปโดยมีร้านโดรายากิและต้นซากุระเป็นฉากหลัง มิตรภาพของคนสามวัยถูกทักทอผ่านขนมโดรายากิ มีการพูดถึงขนมญี่ปุ่นและกรรมวิธีการทำขนมมากมาย ใครที่ชื่นชอบของหวานและอยากศึกษาเรื่องการทำขนมอาจจะฟินได้ นอกจากเรื่องขนม ยังมีเรื่องของ "โรคแฮนเซน" หรือที่พวกเรารู้จักในชื่อของ "โรคเรื้อน" ทำให้เราเห็นภาพความแร้นแค้นและความยากลำบากของชาวญี่ปุ่นสมัยก่อนที่พยายามหนีจากโรคร้ายชนิดนี้จนก่อให้เกิดการกีดกันทางสังคมขึ้นมา

ประเด็นหลักของเรื่องก็คือ "การค้นหาความหมายของการมีชีวิตอยู่" จะเห็นได้ว่าตัวละครทั้งสามมีทัศนคติที่แตกต่างกันออกไปแล้วแต่เรื่องราวในอดีตที่ทั้งสามพบเจอมา สุดท้ายแล้วทั้งสามคนจะค้นพบคำตอบรึเปล่า ต้องลองอ่านเล่มนี้ดูนะคะ :)

การเดินเรื่องเนิบนาบมาก เหมือนเล่าเรื่อยๆ ไม่ได้มีจุดพีคหรือจุดตื่นเต้นเท่าไหร่ เหมือนเราเฝ้ามองชีวิตของเซ็นทาโร่กับยอดขายร้านโดรายากิเป็นหลัก แล้วมีตัวละครอื่นเสริมเข้ามา ประเด็นการค้นหาความหมายของการมีชีวิตก็ดีอยู่หรอก แต่มันบางเบาเกินไป เพราะตัวละครบางตัวดูไม่ค่อยมีมิติหรือสมจริงสักเท่าไหร่ แต่ตอนจบเรื่องทำเอาน้ำตาซึมอยู่นะ เป็นตอนจบที่เศร้าๆ แบบอบอุ่นหัวใจอ่ะ

______________________________
สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราได้ที่ แฟนเพจ Rook a Bead