รีวิวโดย มิราอิ (Mirai)

เมื่อเรือขนส่งสินค้าที่บรรทุกหุ่นยนต์เต็มลำอับปางลงเพราะพายุ แต่เพราะคลื่นได้ซัดกล่องหุ่นยนต์ใบหนึ่งขึ้นมาเกยฝั่งที่เกาะร้าง ทำให้มีแต่ "รอสซัม" หุ่นยนต์เพียงตัวเดียวเท่านั้นที่รอดจากเหตุการณ์ระทึก รอซซัมต้องใช้ชีวิตอย่างเดียวดายบนเกาะที่มีแต่ป่าและสัตว์นานาชนิด มันไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง มันเลยเริ่มสังเกตธรรมชาติรอบตัว จนเริ่มเข้าใจว่าสิ่งที่ทำให้เธอสามารถรอดจากภยันตรายต่างๆ ได้ก็คือ "การปรับตัว" เข้ากับสถาพแวดล้อมและการผูกมิตรกับสัตว์ต่างๆ บนเกาะนั่นเอง

เล่มนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่มีภาพการ์ตูนประกอบน่ารักๆ แต่อ่านทั้งคำโปรยหรือเรื่องย่อยังไงๆ ก็รู้สึกว่าพล็อตมันช่างธรรมดาเหลือเกิน ฟังดูเหมือนไม่มีอะไร แต่พออ่านแล้วรู้สึกน่าติดตามอย่างประหลาด

อันที่จริงประเด็นหลักของเรื่องนี้คงไม่ต่างจากเรื่องอื่นๆ เท่าไหร่ เป็นเรื่องราวของหุ่นยนต์ที่พยายามปรับตัวโดยการเลียนแบบสัตว์ ทำไปทำมามันก็เลยมีพฤติกรรมที่เหมือน "สิ่งมีชีวิต" เข้าไปทุกทีและก้าวข้ามไปถึงการมี "ความเป็นมนุษย์" ด้วย ที่พีคกว่านั้นก็คือ การที่ผู้เขียนพยายามลบภาพว่าหุ่นยนต์เป็นอะไรสักอย่างที่ดูทื่อๆ ไร้เพศ โดยการสร้างให้รอซซัมมีความเป็น "แม่" ซะเลย 

สนุกอยู่นะ เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านก็ดี เดินเรื่องเร็ว ไม่เยิ่นเย้อ เห็นการพัฒนาของตัวละครทุกตัว เห็นมิตรภาพ เห็นความรักของคนเป็นแม่ และเห็นความเป็นมนุษย์ ครบสูตรของวรรณกรรมเยาวชนที่แท้ทรู 55555

______________________________
สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราได้ที่ แฟนเพจ Rook a Bead