เธอและแมวของเธอ (Kanojo to kanojo no neko)
ผู้แต่ง: มาโคโตะ ชินไค
ภาพ: ยามะกุจิ  ทสึบาสะ
สำนักพิมพ์ Animag Comics
รีวิวโดย มิราอิ (Mirai)

"ในวันนั้น เธอเก็บผมมาเลี้ยง เพราะฉะนั้น ผมจึงเป็นแมวของเธอ"

เรื่องราวของ "มิยุ" หญิงสาวที่เพิ่งย่างเข้าสู่ช่วงวัยทำงานกับ "โจบิ" เจ้าแมวเหมียวที่มิยุเก็บมาเลี้ยง แต่เพราะชีวิตทำงานของมิยุไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ ทั้งยังบีบให้เธอต้องปรับตัวเพื่อให้พึ่งตัวเองให้ได้ เจ้าโจบิที่อาศัยกับมิยุ เลยได้มีโอกาสเรียนรู้การใช้ชีวิตของเจ้านายมันด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไมเจ้านายถึงเศร้า ทำไมเจ้านายถึงสุข.. แต่ไม่ว่าเจ้านายมันจะเป็นยังไง มันก็รักเจ้านายเหมือนเดิม เพราะมันคือ "แมวของเธอ"..

ในตอนแรก เราคิดว่าเรื่องนี้เป็นนิยาย เห็นว่าเป็นผลงานของชินไค มาโคโตะ เราก็ซื้อมาทันทีโดยไม่ลังเล แต่มันเป็น "มังงะ" แบบเล่มเดียวจบ (อันนี้ต้องบอกเอาไว้ก่อน เผื่อมีคนหลงผิดคิดไปเองเฉกเช่นเดียวกับเรา 55555)

บรรยากาศในเรื่องก็จะเหงาๆ เศร้าๆ คลอไปกับความรู้สึกของมิยุ การดำเนินเรื่องจะเปลี่ยนผันไปตามฤดูกาล เปลี่ยนไปตามช่วงเวลา  มีความเนิบนาบและเรื่อยๆ ไม่มีจุดพีค ไม่มีจุดที่ตื่นเต้น เน้นแต่ความรู้สึกนึกคิดล้วนๆ ตามสไตล์ของชินไค แต่ความรู้สึกที่เรื่องนี้มุ่งเน้น เป็นความรู้สึกของมิยุที่มองผ่านความรู้สึกของโจบิอีกที (งงมั้ย??) เรื่องของเรื่องก็คือ เรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองของเจ้าเหมียวที่ไม่เข้าใจความรู้สึกบ่าวเสียเลย ได้แต่มึนๆ งงๆ ไปเรื่อยตามประสาแมวนั่นแหละ 555555

ส่วนเรื่องรูปเล่ม กระดาษดีเอาการอยู่นะ ลูบไล้แล้วหมึกไม่ติดมือ แต่น่าเสียดายที่ภาพสีเข้มไปหน่อย บางฉากบางภาพเลยมืดทึบจนมองแทบไม่เห็นว่าใครทำอะไรอยู่ (หน้าปกสีสดใสอยู่นะ แต่ด้านในนี้สีดำเข้มหนักมากกกกก) ส่วนตัวหนังสือเรื่องนี้ก็ไม่มากเท่าไหร่ ถึงขั้นต้องถามกันเลยทีเดียวว่าตัวหนังสือน้อยไปรึเปล่า 555555 แต่ก็เข้าใจอยู่ว่านี่คืองานเน้นความรู้สึก เน้นบรรยากาศเงียบๆ เหงาๆ บทพูดบทบรรยายก็จะไม่มากมาย อ่านแล้วพอได้ใจความ พอรู้ว่าตัวละครประสบกับภาวะหรือปัญหาอะไรอยู่ พูดง่ายๆ ก็คือ ถึงจะไม่มีคำอธิบาย ภาพก็สื่อความหมายได้ดีอยู่แล้ว.. อะไรประมาณนี้

คะแนน 6/10
อ่านแล้วยังไม่รู้สึกอินเท่าไหร่ ยังไม่เห็นความผูกพันระหว่างมิยุกับโจบิ รับรู้ได้แต่บรรยากาศเหงาๆ และความตึงเครียดของมิยุที่กำลังอยู่ในช่วงเปลี่ยนผันของชีวิต  ส่วนการพยายามทำให้โจบิเป็นเหมือนเพื่อนที่คอยปลอบประโลมเวลามิยุเศร้าใจก็ดูจะไม่สุดด้วย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการปูเรื่องเรื่องความผูกพันระหว่างมิยุและโจบิมันยังไม่แน่นพอ แต่ถ้ามองในมุมของโจบิ ถือว่าถ่ายทอดความรู้สึกของแมวทื่อๆ บื้อๆ ได้ดีอยู่ เพราะแมวมันไม่เข้าใจอะไรเลยไง แค่รอบ่าวทำอาหารให้กินก็แค่นั้น 555555

สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราได้ที่ https://www.facebook.com/Rookabead