ผู้เขียน: เจ้าหญิงผู้เลอโฉม

"ถ้ารักแล้วก็ต้องรู้สึกอยากจะครอบครองเขาไว้ใช่มั้ย อย่างที่เธอเคยบอก... อยากให้มองแค่เราคนเดียว แล้วถ้าเขาเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมาล่ะ เราก็ต้องอ้อนวอนขอร้องให้เขากลับมาเหรอ" (หน้า 174)

ใครจะไปรู้ว่า ความลับสุดยอดของ "กุ๊งกิ๊ง" AE สาวสวยสุดเพอร์เฟ็กต์ของบริษัท ก็คือ การที่เธอมีความสัมพันธ์ลับๆ กับ "ฮาโซเบะ ชินเซ" ผู้เป็นเจ้านายที่ขึ้นชื่อเรื่องความร้ายกาจ ทั้งคู่ต่างตกลงกันมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด เป็นเพื่อนยามเหงาให้แก่กัน แต่ต่อให้ทั้งสองแนบชิดกันทางกายและใจมากเพียงใด ยังไงก็ "ไม่ใช่แฟน" กันอยู่ดี

เล่มนี้เป็นเล่มที่สามในเช็ท "หนูรักนายญี่ปุ่น" ค่ะ ต่อจาก "นายคะ อย่ามาอ่อย" (เล่มแรก) และ "นายคะ อย่ามาซึน" (เล่มสอง) ซึ่งเราเคยรีวิวไปก่อนหน้านี้แล้วสักพักใหญ่ๆ 55555

ซื้อเล่มนี้มานานมากแล้วค่ะ มันนอนอืดอยู่ในกองดอง วันนึงนอนไม่หลับเลยหยิบมันมาปัดฝุ่นอ่าน ไม่อยากจะเชื่อ สนุกมากถึงขั้นอ่านรวดเดียวจบในคืนนั้นเลยค่ะ 55555

เราชอบเล่มนี้เหมือนกันค่ะ ชอบมากกว่าเล่มหนึ่ง ชอบพอๆ กับเล่มสอง และอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เราชอบบรรยากาศการทำงานในเรื่องที่ดูจริงจังและสมจริงมากกว่าสองเล่มแรกมาก ทำให้รู้สึกว่า ตัวละครในเรื่องไม่ได้มีแต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ อย่างเดียว แต่ยังมีเรื่องงานให้ปวดหัวด้วย และงานในเรื่องนะ ศัพท์เฉพาะเยอะมากกกก แต่ถึงไม่ได้มีเชิงอรรถอธิบายหนาเตอะในทุกจุด แต่อ่านจากเนื้อเรื่องและบริบททั้งหมด ก็เข้าในรูปแบบการทำงานของบริษัทในเรื่องได้ รู้สึกได้เปิดหูเปิดตางานสายการตลาดขึ้นมาเลยค่ะ 55555

ตัวละครนางเอกของเรา "กุ๊งกิ็ง" หรือ "กิ๊ง" เป็นสาวสายฮาร์ดคอร์ (ขอเรียกแบบนี้นะ 555) คือ เป็นสาวที่โดดเด่นหมดทุกด้าน ไม่ว่าเรื่องความสวย เรื่องงาน หรือแม้แต่เรื่องบนเตียง 555 เป็นสาวที่กลางวันทำงานที่ออฟฟิสหนักมาก พอตกกลางคืนก็ทำงานหนักเช่นกัน มิน่าล่ะ เจ้านายถึงได้ติดใจตามมาถึงที่บ้าน 5555

ส่วนพระเอกของเราอย่าง "ฮาโซเบะ ชินเซ" เป็นผู้ชายร้ายกาจที่ห้อมล้อมไปด้วยผู้หญิงมากหน้าหลายตาจนแทบสะกดคำว่า "เหงา" ไม่เป็นเลยล่ะ แต่นั่นก็เป็นแค่ภาพลักษณ์ที่คนภายนอกมองเท่านั้น แต่พอมาอยู่กับนางเอกของเรา ผู้ชายร้ายกาจคนนั้นก็กลายเป็นคนใจดีและอ่อนโยนขึ้นมาทันที เนี่ยะ ถึงพระเอกจะไม่ใช่ผู้ชายสเปคที่เราใฝ่ฝัน แต่เชื่อมั้ยว่าพออ่านถึงฉากพระเอกใจดีหรืออ่อนโยนกับนางเอกทีไร เป็นเขินทุกที 5555

ความน่าสนใจของเรื่องนี้สำหรับเราก็คือ การกำหนดรูปแบบความสัมพันธ์ของพระนางด้วยการ "เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน" ไว้ตั้งแต่เปิดเรื่องนี่แหละ ทำให้เราอยากค้นหาว่า ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนเจอกันหรือรู้จักกันมาก่อนได้ยังไง แล้วอะไรถึงทำให้สาวสวยหนุ่มหล่อเพอร์เฟ็คต์ทั้งคู่ถึงเลือกที่จะขังตัวเองอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ แล้วทั้งคู่ไม่รู้สึกอะไรกันบ้างเลยเหรอที่ "เล่นเป็นแฟนกัน" มาตั้งหลายปีอย่างงี้เนี่ย? ซึ่งแน่นอน ผู้เขียนจะค่อยๆ เปิดเผยจุดเริ่มต้นในอดีตของทั้งสองให้พวกเราได้รู้จักตัวตนของพวกเขา ทำให้รู้สึกว่าตัวละครพระนางในเล่มนี้มีมิติสูงกว่าเล่มสองในระดับหนึ่งเลย คือ ได้เห็นถึงภูมิหลังของทั้งคู่ ได้เห็นการพัฒนาทางความรู้สึก การต่อสู้กับเหตุการณ์ในอดีต และการพยายามเข้าชนะตัวเองด้วยวิีธีต่างๆ ของทั้งคู่

เราชอบเล่มนี้ สนุกมาก ความโรมานซ์และความดราม่าอยู่ในระดับพอดี ลุ้นมากกับความสัมพันธ์ของพระนางว่าจะมุฟออนจากเรื่องในอดีต แล้วหันมารักกันจริงๆ ได้รึเปล่า ชอบที่เรื่องมีความสมเหตุสมผลและสมจริงในความรู้สึกและความเจ็บปวดมากขึ้น อยากอ่านต่อเล่มต่อไปเลยค่ะ :)

____________________