เรื่อง & ภาพ : โวล์ฟ แอร์ลบรูค (Wolf Erlbruch)

เรื่องราวของ "เป็ด" ตัวหนึ่ง ที่เพิ่งสังเกตเห็นว่า "ความตาย" ได้ติดตามเขาอยู่ตลอดเวลา...

เป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กที่ได้รับยกย่องว่าเป็น "Soft Philosophical" (ปรัชาสายนุ่มนวล) เป็นหนังสือที่บอกเล่าถึงสัจธรรมแห่งการจากลาและความตายได้อย่างอบอุ่นและอ่อนโยน ลายเส้นก็ดูสะอาดตา มีความละมุนและเรียบง่าย การออกแบบตัวละครก็ไม่ได้มีความซับซ้อนใดๆ โดยเฉพาะตัวละครที่ชื่อว่า "ความตาย" ที่ไม่ได้ดูน่าหวาดกลัวหวาดหวั่น กลับทำให้รู้สึก "ธรรมดา" เสียด้วยซ้ำ ราวกับผู้เขียนพยายามบอกว่า แท้จริงแล้ว ความตายไม่ได้หน้าตาน่ากลัวอย่างที่คิดด้วยซ้ำ 

ส่วนตัวละครเจ้าเป็ดสีขาวตัวนั้น ก็ดูเหมือนเป็ดธรรมดาๆ เหมือนกัน แต่อาจจะมีความแตกต่างไปซะหน่อย เพราะเป็ดโดยปกติ มันเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่รวมตัวกันเป็นฝูง แต่ในเรื่องกลับเป็นเป็ดตัวเดียวโดดเดี่ยวที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ในธรรมชาติ แต่เราก็เข้าใจจุดประสงค์ของผู้เขียนที่มอบ "ความโดดเดี่ยว" ให้เจ้าเป็ดตัวนี้

ในเริ่มแรกของเรื่องที่เจ้าเป็ดรับรู้ถึงการมีอยู่ของ "ความตาย" เป็ดเบิกตาโพลงแสดงสีหน้าตาใจมาก เพราะเพิ่งรู้ว่า "ความตาย" คอยตามติดและอยู่ใกล้แค่เอื้อมตลอดเวลา แต่พอได้ใช้ชีวิตร่วมกับ "ความตาย" และได้ยอมรับว่า "ความตาย" ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ความหวาดกลัวของเจ้าเป็ดที่มีต่อ "ความตาย" ก็ค่อยๆ ทยอยหายไป  โดยที่เจ้าเป็ดไม่เคยรู้เลยว่า "ความตาย" ได้เก็บซ่อน "ดอกทิวลิป" เอาไว้ด้านหลัง และรอคอยเวลาอันเหมาะสมที่จะมอบดอกไม้นี้ให้แก่เจ้าเป็ด

ชอบนะ เป็นหนังสือที่ทำให้ความตายเป็นเรื่องธรรมดาใกล้ตัว และอาจเกิดขึ้นได้กับทุกคนโดยไม่เลือกจังหวะเวลา ทุกหน้าทุกภาพในเล่ม สามารถตีความหมายสื่อความนัยถึงปรัชญาการใช้ชีวิตได้หมด เป็นหนังสือที่ลึกซึ้งและงดงามมากเลยค่ะ

____________________