ผู้แปล: น้ำทิพย์ เมธเศรษฐ

"พลังแห่งความชั่วร้ายหมุนวนอยู่ที่ไหนสักแห่ง ฉันรู้...มันมีกลิ่นอายที่ฉันคุ้นเคย" (หน้า 100)

มีเด็กวัยรุ่นหญิงชายเสียชีวิตปริศนาพร้อมกันสี่คน ทำให้นักข่าวอย่าง "อาซาคาวะ คะสึยูกิ" สนใจใคร่รู้อยากค้นหาความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นมา และความอยากรู้อย่างเห็นของเขานำพาเขาไปสู่ม้วนวิดีโอคำสาปที่พร้อมพรากชีวิตของเขา เมื่อทั้งเขาและคนรักของเขาถูกเดิมพันด้วยชีวิต เขาจึงต้องแก้คำสาปให้ได้!

ขอบอกก่อนว่าเราไม่เคยดู เดอะ ริง เวอร์ชั่นหนังมาก่อนนะคะ เคยได้ยินความน่ากลัวของผีในหนังจากปากเพื่อนๆ อยู่บ้าง แต่ยังไม่ได้เคยสัมผัสกับตัว (เดี๋ยวววว 5555)

แต่นั่นแหละค่ะ เพราะเคยได้ยินเพื่อนๆ เล่ามา เลยคิดว่าหนังสือเล่มนี้เป็น "นิยายผี" แน่นอน เราเคยคาดหวังความสยองขวัญจากเล่มนี่อย่างที่สุด แต่ปรากฎว่า.. ไม่มีผีโผล่มาสักตัว =_=

เป็นนิยายสยองขวัญที่เกี่ยวพันกับเรื่อง "คำสาป" ค่ะ พอพูดถึงคำสาป มันก็จะออกแนวเรื่องเหนือธรรมชาติหน่อยๆ ใช่มั้ย ถ้ามีคำสาป มันก็ต้องมีวิธีแก้คำสาปด้วย แต่บังเอิญว่า วิธีแก้คำสาปที่ควรจะอยู่ในม้วนวิดีโอดันถูกตัดหายไปซะงั้น ลำบากพระเอกของเราต้องสืบเสาะหาวิธีแก้คำสาปด้วยหนทางอื่นแทน ทำให้นิยายเรื่องนี้ออกมาในรูปแบบของนิยายสืบสวนระทึกขวัญมากกว่าจะเป็นนิยายสยองขวัญ

บรรยากาศเล่มค่อนข้างขมุกขมัวเลย โทนหม่นหมองมาแต่ไกล รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนั่งดูม้วนวิดีโอเก่าๆ อันนั้นด้วย บางทีก็ให้ความรู้สึกเหมือนภาพในเรื่องมันสั่นๆ ซ่าๆ พิลึก อืม เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ตอนอ่านก็รู้สึกเย็นๆ วาบๆ แปลกๆ จะน่ากลัวก็ไม่ใช่ จะขนลุกก็ไม่เชิง แต่ไม่มีผีโผล่มาเลยนะ แต่บรรยากาศในเล่มทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองนั่งอ่านหนังสือเล่มนี้อยู่กับผียังไงไม่รู้ โอ้ยยย 5555

คือผีมันน่าจะมีหรอก แต่ดูเหมือนมันปรากฎอยู่ในรูปแบบมโนภาพในหัวของเราอีกทีมากกว่า เรารู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่ผีที่เห็นกันโต้งๆ ในสภาพเละเทะที่ปรากฎตามคำบรรยายในหนังสือ แต่เป็นผีที่แฝงมาในความคิดของเราเอง เป็นเหมือนความมืดมิดที่น่าสะพรึงกลัวที่กำลังกลืนกินจินตนาการของเรา กลายเป็นว่า ตัวเรานี่แหละที่สร้างภาพผีจากคำสาปม้วนวิดีโอนั่นขึ้นมาเฉย 

แต่สนุกอยู่นะ อ่านได้ยาวๆ แต่ไม่ถึงกับวางไม่ลง แม้อาจจะไม่ได้เป็นตามที่คาด แต่พระเอกกับเพื่อนพระเอกนี่ปั่นมาก ทำให้เราอยากรู้ไปหมดทุกอย่างตลอดทั้งเรื่อง 55555

____________________