ReLIFE (リライフ)
เรื่อง/ภาพ: Yayoiso (夜宵草, Yayoisō)
ต้นฉบับ: ภาษาญี่ปุ่น (มีแปลไทย)
สถานะ: เพิ่งจบสดๆ ร้อนๆ 55555
เผยแพร่ครั้งแรก: NHN Comico (Japan)
รีวิวโดย มิราอิ (Mirai)
"อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่มั้ย ลองรีไลฟ์ดูสิ"
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้เรารู้จักการ์ตูนแนว Webcomic และทำให้เรารู้จัก Comico แอปพลิเคชันอ่านการ์ตูนอีกแหล่งด้วย เรื่องนี้เผยแพร่ครั้งแรกตั้งแต่ปี 2013 และเพิ่งมาจบสดๆ ร้อนๆ เมื่ออาทิตย์สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง เรื่องนี้ดังมากที่ญี่ปุ่น มีแฟนๆ ติดตามล้นหลาม มีผลงานต่อเนื่องที่ต่อยอดจากการ์ตูนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นอนิเมะ มังงะรวมเล่ม ละครเวที และล่าสุดก็คือ ภาพยนตร์แบบ live-action และไม่ใช่แค่ที่ญี่ปุ่นเท่านั้น ที่ไทยเองก็มีคนอ่านหลายคนที่ติดตามและชื่นชอบเรื่องนี้ค่ะ
เกริ่นมาพอแล้ว เข้าส่วนเนื้อเรื่องเลยดีกว่า 5555
เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ไคซากิ อาราตะ หนุ่มวัย 27 ปีที่ตกงานอย่างต่อเนื่องตลอดสามเดือนหลังจากลาออกจากบริษัทแรกที่เขาทำงาน ชีวิตเขากำลังตกต่ำลงเรื่อยๆ ทั้งอับอายเพื่อนร่วมรุ่น ทั้งถูกครอบครัวที่ต่างจังหวัดตัดขาดด้านการเงิน แต่แล้วชีวิตเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเขาได้พบกับ โยอะเค เรียว พนักงานหนุ่มตัวแทนจากโครงการ ReLIFE ที่เสนอให้เขาเข้าร่วมโครงการในฐานะตัวทดลอง 1 ปี เพื่อแลกกับอนาคตที่สดใสในวัยทำงาน โดยสิ่งที่เขาต้องทำก็มีแค่กินยาที่ทำให้เขากลับมาอายุ 17 อีกครั้ง และกลับไปเรียนหนังสือในฐานะเด็กมัธยมปลายอีกหน!
กินยาแล้วกลายเป็นเด็ก ทำให้นึกถึงโคนันเลยใช่มั้ยคะ
"ถึงตัวจะเป็นเด็ก แต่สมองยังเป็นผู้ใหญ่ ชื่อของเขาคือ........"
เห้ย--- ใช่ที่ไหนล่ะ!!
กินยาแล้วกลายเป็นเด็กมัธยมปลายนะ ไม่ใช่เด็กประถมปลาย 55555
ความน่าอ่านน่าติดตาม
เรื่องนี้ไม่ใช่แนวโรมานซ์นะคะ... *ย้ำอีกครั้ง* ไม่ใช่แนวโรมานซ์ ไม่ใช่แนวรักโรแมนติก หรือรักหวานแหววใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเราเห็นมีคนอ่านหลายคนเข้าใจผิิดคิดว่าเป็นแนวหนุ่มใหญ่แฝงตัวเข้ามาหลงรักเด็กสาวม.ปลาย ไม่ใช่เลยยยยยยยยย!!!! และมีอีกหลายคนคิดว่าเรื่องนี้เป็นแนววาย และคิดว่าไคซากิกับโยอะเคเป็นคู่พระนาง อันนี้ก็ไม่ช่ายยยยยยย!!!
เรื่องนี้เป็นแนวดราม่าอบอุ่นหัวใจค่ะ :)
เปิดเรื่องมาแรกๆ เหมือนจะเป็นแนวตลกด้วยซ้ำ 55555 ขำพระเอกของเราที่พอเข้าร่วมโครงการ ReLIFE แล้วกินยาย่อตัวเป็นเด็ก แต่ยังทำตัว "ลุง" เสมอต้นเสมอปลาย (เป็นที่มาของแฟนๆ ที่เรียกไคซากิว่า 'ลุง' นั่นเอง 5555)
ผู้เขียนวาดเก่งมาก คือถึงแม้ว่าไคซากิจะกินยาแล้วกลายเป็นเด็กม.ปลาย แต่สิ่งที่เหมือนเดิมก็คือแววตาของนางที่ยังคงแฝงความกังวลและความรับผิดชอบอยู่ ทั้งที่บุคลิกภายนอกจะเปลี่ยนจากหนุ่มวัยทำงานที่มีแต่ภาระเป็นเด็กหนุ่มวัยใสที่ร่าเริงแล้วก็ตาม
แต่ถึงจะเป็นแนวดราม่าอบอุ่นหัวใจ ใช่ว่าจะไม่มีนางเอกนะคะ อิอิ ซึ่งนางเอกของเราก็มีปัญหาเรื่องการปรับตัวเข้ากับคนในสังคมเหมือนกับพระเอกของเรานั่นแหละ นางเอกเข้ากับคนไม่เก่ง แถมยังเป็นคนตรงไปตรงมาเสียจนน่ากลัว ทั้งยังมุ่งเห็นความสำเร็จของงานเป็นสำคัญจนลืมเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงานเสียสนิท
จีซึรุ ฮิชิโระ นางเอกของเรื่องค่ะ เป็นนักเรียนที่โดดเด่นด้านการเรียนมาก แต่เรื่องมนุษย์สัมพันธ์นั้นติดลบขั้นสุด!
อ้าว! ไหนบอกว่าไม่ใช่แนวโคแก่กินหญ้าอ่อนไง???
อืม.. =_= มันก็ไม่ใช่อยู่ดีนั่นแหละ ถึงแม้นางเอกของเราจะเป็นแค่สาวม.ปลายก็เถอะ แต่มันมีอะไรมากกว่านั้น... (และเราก็คงไม่สปอยล์ 555555)
ถึงจะดูเหมือนเรื่องนี้ไม่ถึงกับดราม่ามากนัก (แม้ว่าประเด็นของเรื่องจะดราม่าสุดๆ ก็เถอะ) แต่ความดราม่าจะค่อยๆ เพิ่มทวีคูณเรื่อยๆ เพิ่มจนเรียกได้ว่า "ทรมาน" แทบทุก episode ในช่วงท้ายๆ ใกล้จบเลยทีเดียว แต่เราก็ชอบการไล่ลำดับเรื่องของผู้เขียนนะที่วางเรื่องให้ดูสบายๆ ก่อน เหมือนหลอกล่อให้คนมาติดตามความลุงของพระเอก และความโก๊ะของนางเอก แล้วค่อยขยี้ความรู้สึกคนอ่านทีละน้อยๆ
(คะแนนความน่าอ่านน่าติดตาม 8.5/10)
ความสบายตาสบายใจ
การ์ตูนเรื่องนี้ภาพสวยค่ะ ลายเส้นสะอาดตาด้วย สีสันก็สดใส บทพูดก็ไม่เยอะมาก แถมแยกชัดเจนว่าใครพูดบทไหน อ่านแล้วไม่สับสนแน่นอน หรือถ้ามีเป็นบทพูดลอยๆ ผู้เขียนก็จะใช้สีพื้นหลังบอลลูนของบทพูดเป็นตัวแยกว่าใครพูดประโยคไหน หรือถ้าพูดพร้อมกัน ก็ใช้แม่มทั้งสองสีนั่นแหละ 55555555
ผู้เขียนยังน่ารักอีกด้วยนะคะ มีการตั้งชื่อ episode เป็น report กล่าวคือ เรียกแต่ละตอนว่า "รายงานฉบับที่..." เพื่อให้เข้ากับชื่อเรื่องที่มุ่งเน้นการรีไลฟ์ชีวิตคน แถมพอจบสักประเด็น หรืออยากสรุปประเด็นไหน ผู้เขียนก็จะมีการเขียน report โดย โยอะเค เรียว ผู้เป็นตัวแทนของ ReLIFE เอง เพื่อให้คนอ่านเข้าใจประเด็นตรงกัน และเพื่อเป็นการสรุปพัฒนาการของตัวละครด้วย
เอาเป็นว่าเรื่องนี้ทั้งภาพทั้งบทพูดโอเคหมด อ่านสบายๆ ได้เลยค่ะ
(คะแนนความสบายตาสบายใจ 10/10)

ผู้เขียนยังวาดแนวจิบิแทรกในเรื่องด้วย คือยิ่งจิบิมากแค่ไหน ความจริงจังยิ่งน้อยลงทุกที 5555555
การเข้าถึงข้อคิดและสาระ
เรื่องนี้มีธีมชัดเจนค่ะ ซึ่งก็คือ "การเริ่มต้นใหม่" (แหม่.. ก็ ReLIFE นี่นา ชื่อเรื่องก็บอกชัดอยู่แล้ว 5555) คนอ่านจะคอยลุ้นว่าตัวละครในเรื่องที่ไม่ใช่แค่พระเอกจะก้าวข้ามผ่านอุปสรรคและสิ่งที่เป็นปมในใจได้รึเปล่า ตัวละครเรื่องนี้ค่อนข้างเยอะก็จริง แต่ทุกคนมีเอกลักษณ์ และมีปัญหาที่แตกต่างกันออกไป
เรื่องนี้ยังสอดแทรกความเป็นวัฒนธรรมการอยู่ร่วมในสังคมของชาวญี่ปุ่นเอาไว้ด้วย ทั้งสังคมโรงเรียนและสังคมที่ทำงาน คือเรามักจะคิดว่าสังคมที่โรงเรียนคือสังคมที่จำลองรูปแบบจากสังคมวัยทำงาน แต่พออ่านเรื่องนี้ ก็รู้สึกเลยว่าความจริงแล้วมันไม่ต่างกันเลย แต่สังคมในโรงเรียนยังมีการเปิดโอกาสให้เราเรียนรู้และแก้ตัวง่ายกว่าสังคมที่มีความจริงจังและมีการชี้เป็นชี้ตายอย่างสังคมวัยทำงาน และนี่คงเป็นสาเหตุหลักล่ะมั้ง ที่ทำให้ผู้เขียนเลือกให้พระเอกของเรากลับไปเรียนม.ปลายอีกครั้ง ไม่ใช่เพื่อแก้ไขอดีต เพราะอดีตมันผ่านมาแล้ว แต่เพื่อเรียนรู้จากอดีตและปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น
และใช่ค่ะ.. พระเอกของเราก็ใช้ความลุงในการปรับปรุงตัวเอง รวมไปถึงคอยสั่งสอนพวกเด็กๆ คนอื่นอย่างคนสูงวัยที่ผ่านโลกมามากด้วย 55555
(คะแนนการเข้าถึงข้อคิดและสาระ 9.5/10)
(ขอหักไป 0.5 ทั้งที่ข้อคิดจากเรื่องนี้ดีมาก เพราะบางประเด็นแม่ง ไม่เก็ทเลย ส่วนหนึ่งเพราะเป็นความต่างทางวัฒนธรรมระหว่างญี่ปุ่นกับไทยด้วย พูดง่ายๆ ก็คือ ข้อคิดจากเรื่องนี้อาจจะไม่เหมาะกับสังคมไทยทุกประเด็น)
สรุป: คะแนนโดยภาพรวม 10/10
เป็นการ์ตูนอีกเรื่องที่สนุกและกินใจเรามากๆ ไม่หวานเกินไป ไม่ตลกเกินไป ไม่ดราม่าเกินไป ทุกอย่างมีความพอดี ข้อคิดจากเรื่องก็ชัดเจน ไม่ต้องตีความให้ยุ่งยาก อ่านแล้วมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อ อ่านแล้วรู้สึกอยากยิ้มให้ทุกคน และอยากช่วยเหลือคนรอบข้างมากขึ้นด้วย เป็นการ์ตูนที่เด็กๆ อ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านดีค่ะ
เรามีชีวิตเดียว ก็ต้องใช้ให้คุ้มสิคะ จริงมั้ย? :)
สามารถอ่านเรื่องนี้ได้ที่..
ต้นฉบับ โดย Comico Japan ----> https://goo.gl/UF5BLU
แปลไทย โดย Comico Thailand ----> https://goo.gl/VJ5dL2
หมายเหตุ: การ์ตูนใน Comico ไม่ใช่การ์ตูนที่เปิดให้ทุกคนอ่านฟรีทุกตอนนะคะ อาจจะต้องมีการเติมเงินหรือสะสม coin บ้างตามแต่นโยบายหรือโปรโมชั่น ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงไปตามแต่โอกาส ต้องคอยติดตามข่าวสารค่ะ
หมายเหตุที่ 2: อย่างที่เคยกล่าวไปข้างต้น เนื่องจากการ์ตูนเรื่องนี้ดังมาก และมีการต่อยอดไปทำอย่างอื่นอีกหลายๆ จึงขออนุญาตกล่าวถึงโดยย่อ อย่างเช่น..
(1) มังงะแบบรวมเล่ม

ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้ว่ามีทั้งหมดกี่เล่มแล้ว 5555 ที่ไทยก็หาซื้อไม่ได้ด้วย เพราะไม่มีสำนักพิมพ์ไหนซื้อ LC มาแปลค่ะ ถ้ามีแปลไทยเมื่อไหร่ เราว่าจะซื้อเก็บไว้เหมือนกัน ไม่พลาดแน่!
(2) ละครเวที
เราพอจะได้ยินข่าวมาบ้างว่าเรื่องนี้ได้ถูกนำไปทำเป็นละครเวทีด้วย แต่ก็ไม่ได้ข่าวอีกเลยว่าปังมั้ย..
(3) อนิเมะ
มีเป็น webcomic ให้อ่านแล้ว งานอนิเมะก็ต้องมาสิ เรื่องนี้เราดูจบทุก episode นะ แต่น่าเสียดายที่เค้าสร้างไม่จบอ่ะ สร้างแค่ประมาณครึ่งเรื่องแรก แล้วก็มี OVA นิดหน่อยเท่านั้นเอง ได้ข่าวว่าเรตติ้งไม่ดีเลยไม่สร้างต่อ แต่ไม่แน่ใจว่าจริงรึเปล่า ได้แต่หวังว่าจะมีซีซั่นต่อปายยยย
ปล. ลายเส้นในอนิเมะจะไม่เฉียบคมหรือสะอาดตาเท่ากับ webcomic นะคะ การเล่าเรื่องจะมีการตัดและการเรียงลำดับเรื่องใหม่ด้วย แต่เพลงประกอบเพราะทั้ง OP และ ED เลยค่ะ ปลื้มมากกกกก ><!
(4) ภาพยนตร์ Live-action
มีเป็นหนังแบบคนแสดงด้วยนะเออ! ได้ันักแสดงชื่อดังอย่าง Taishi Nakagawa กับ Yuna Taira มารับบทพระนาง เอาใจแฟนๆ กันไป
เรามีโอกาสได้ดูเวอร์ชั่นนี้เช่นกันค่ะ ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เพราะเดินเรื่องเอื่อยมาก ไม่ค่อยตื่นเต้น ไม่ค่อยตลกหรือสนุกเหมือน webcomic หรืออนิเมะเท่าไหร่ มีการตัดตัวละครเด่นๆ ออกไปหลายตัว มีการเปลี่ยนบทตัวละครหลักบางตัวด้วย คือเรามองว่าการจะย่อยการ์ตูนเรื่องนี้ให้เหลือแค่ 2 ชั่วโมงแล้วประเด็นครบมันเป็นไปได้ยากอยู่แล้ว พอทำออกมาไม่ได้งานมันก็เลยพังไง =_= กลายเป็นเอาไม่อยู่เลย แม้แต่ประเด็นหลักของเรื่องอย่าง "การเริ่มต้นใหม่" ของตัวละครก็ดูจะไม่เด่นเลย เหมือนหนังจะไปเน้นเรื่องความรักของคู่พระนางมากกว่า อะไรทำนองนั้น..
ปล. แต่ตอนจบของหนังกับ webcomic ไม่เหมือนกันนะเออ ใครอยากดูก่อนอ่าน หรืออ่านก่อนดูก็ได้ ไม่เสียหายไม่โดนสปอยล์ค่ะ
ถือว่าเป็นการรีวิวที่ยาวเหยียดมากค่ะท่านผู้ชม =_=
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความชอบส่วนตัวด้วย เลยติดตามเรื่องนี้ทุกช่องทางจริงๆ งั้นขอจบการรีวิวเรื่องนี้ไว้แต่เพียงเท่านี้แล้วกันนะคะ เดี๋ยวจะยิ่งยาว 55555
ตอนกลางๆเรื่อง เพราะเรารู้ว่าต่อให้รู้สึกอะไรไปก็จะสูญเปล่าพอเฉลยเรื่องราวนี่ถึงกับตกใจ แล้วก็ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีด้วย แล้วก็ชอบข้อคิดของเรื่องนี้จริงๆ ทำให้ผมอยากพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้าง อินซะอย่างกับไป รีไลฟ์ด้วยตัวเอง ฮ่าๆ อยากซื้อมังงะรวมเล่มฉบับแปลไทยเก็บไว้บ้างเหมือนกัน ครับ
ให้คะแนน 10 / 11 เลย อีกคะแนนเพราะว่าชอบเป็นพิเศษ 5555
ดีใจนะคะที่คุณชอบเรื่องนี้และขอบคุณที่แวะมาทักทายในรีวิวของเรานะคะ :)
จะว่าไปคอมมิคเรื่องนี้ก็ใช้เวลาเขียนตั้ง 4 ปี คุณ มิราอิ ติดตามตั้งแต่ช่วงแรกๆเลยหรอครับ
ฮ่าๆ ตอนอ่านจบพยายามที่จะเพื่อนพูดคุยเรื่องนี้ด้วยแต่ก็ไม่มีใครชอบเลย ไม่รู้จักเลยดีกว่า
ผมชอบคำพูดนึงในเรื่องบอกประมาณว่าถึงแม้ช่วงเวลานี้จะผ่านไปแล้วไม่มีใครจำได้ แต่ก็มีแค่ช่วงเวลานี้ที่เราทำได้ เลยรู้สึกว่าตัวเองในปัจจุบันควรทำอะไรสักอย่างบ้าง เริ่มเปิดใจกับอะไรหลายๆอย่างทำได้บ้างไม่ได้บ้างว่ากันไป
ขอบคุณเช่นกันครับที่เขียนรีวิวนี้และบทความอื่นๆ จะติดตามนะครับ :)
//อ้อ ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามนะคะ เราอาจจะไม่ได้เขียนดีอะไรมากมาย ออกจะเขียนตามใจตัวเองเสียมากกว่า ดีใจจะแย่ที่มีคนแวะมาทักทาย 55555